Μέρες του 1997 μέσα από τις πειραϊκές δημοσιογραφικές αναμνήσεις μου.

                                                                                    Γράφει ο Δημήτρης Κρασονικολάκης.

  

4 Ιανουαρίου 1997. Σάββατο. Γάμος θυγατέρας Γιάννη Χατζημανωλάκη στον Άγιο Σπυρίδωνα. Εκεί μεταξύ άλλων συναντήθηκα με το Σίμο Μιχαηλίδη. Ο Τραϊφόρος μου ζήτησε φύλλα της ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ, εκτιμά πολύ τα άρθρα μου.

7 Ιανουαρίου 1997. Τρίτη. Ιστορικό Αρχείο. Κλειστό επ’ αόριστον για να μπουν θερμοσώματα. Παρέλαβα τέσσερα ημερολόγια του Δήμου του 1977 με θέμα «Πειραιάς.. 60 χρόνια πριν». Βγήκαν σε 3.000 αντίτυπα. Γνωριμία μου με τη Μαριάνθη Κοτέα, τελειόφοιτη Παντείου.

20 Ιανουαρίου 1997. Δευτέρα. Συναντήθηκα με τη Μάρω Βουγιούκα και το Βασίλη Μεγαρίδη. Μου έδωσαν το βιβλίο τους ΟΔΩΝΥΜΙΚΑ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ.

Ο Μεγαρίδης είναι συνταξιούχος χημικός Υπουργείου Γεωργίας. Η Βουγιούκα μαθηματικός στο Υπουργείο Δημοσίων Έργων. Ο Βασίλης ήταν συμμαθητής της αδελφής της Μάρως, η οποία έχει χωρίσει. Αδέσμευτοι πλέον και πολύ φίλοι ασχολούνται από το 1982 με την κοινή συγγραφική δραστηριότητα πάνω στις ονομασίες των οδών σημαντικών πόλεων. Τα ΟΔΩΝΥΜΙΚΑ είναι σύνθετη λέξη φτιαγμένη από το Μεγαρίδη. Μένουν στο Κουκάκι. Στην επόμενη επικοινωνία μας μου έδωσαν τα «Οδωνυμικά. Η σημασία των ονομάτων των οδών της Αθήνας». Γ' έκδοση ολοκληρωμένη (3 τόμοι), 1987,  και τα «Οδωνυμικά του Ναυπλίου» που έγραψαν σε συνεργασία με τη Νέλλη Χρονοπούλου, Β' έκδοση 1994, Δήμος Ναυπλιέων.

21 Ιανουαρίου 1997. Τρίτη. Συναντήθηκα με τη Μαριάνθη στο Κεντρικό Ταχυδρομείο Πειραιά. Μου έδωσε τη διατριβή της «Η Βιομηχανική Ζώνη του Πειραιά 1860 - 1900)» και τη σειρά των 13 τευχών του περιοδικού ΨΥΤΤΑΛΕΙΑ (την είχε αγοράσει από το Χάρη Κουτελάκη 12.000 δραχμές). Εγώ είχα ήδη αρκετά από αυτά τα τεύχη και τώρα το συμπλήρωσα. Δεν κυκλοφόρησαν άλλα.     

22 Ιανουαρίου 1997. Τετάρτη. Έλαβα επιστολή με την κάρτα φίλων του Ολυμπιακού. Στις 21.20 μ.μ. τελείωσε η συναυλία του συγκροτήματος της ΠΕΙΡΑΙΩΤΙΣΣΑΣ υπέρ των Λιμενεργατών που απεργούν.          Τα αραγμένα καράβια ήταν με τη σειρά ΜΙΛΕΝΑ, κενό, ΜΗΛΟΣ ΕΞΠΡΕΣ, ΠΗΓΑΣΟΣ (μπροστά τους έγινε η εκδήλωση), ΡΟΜΙΛΝΤΑ, ΕΞΠΡΕΣ ΟΛΥΜΠΙΑ, ΜΑΡΙΝΑ και ΔΗΜΗΤΡΑ. Η απεργία έληξε τις πρώτες ώρες της 23.1.1997.

9 Φεβρουαρίου 1997. Κυριακή. Μόλις γύρισα απο το Ηράκλειο. 10.30 π.μ. Τηλεφώνησε ο Ιωάννης Μελάς. Με κολακευτικά λόγια είπε είμαι σεμνός και ταπεινός, ότι λίγοι είναι σήμερα οι δημοσιογράφοι σαν εμένα. Να του αφήσω χρόνο να γράψει αυτά που ζητάω αφού είναι σωματικά αδύναμος, σχεδόν τυφλός. ( Ήταν στην Ικαρία απεσταλμένος του Σοφούλη. Υπάρχει άρθρο του στο ΒΗΜΑ, στη Βουλή με το Ζέρβα..).

21 Φεβρουαρίου 1997. Παρασκευή. 18.00 μ.μ. Επίσκεψη στο Σίμο Μιχαηλίδη, Ελ. Βενιζέλου 26. Πρόσβαση στο Αρχείο του, συζήτηση για το Νίκο Κατσικάρο, υλικό για άρθρο μου στην ΠΟΛΙΤΕΙΑ.  

22 Μαρτίου 1997. Κυριακή. 19.40 μ.μ. Τηλεφώνησε ο Κώστας Θεοφάνους για να με ευχαριστήσει για το άρθρο που του αφιέρωσα στην ΠΟΛΙΤΕΙΑ. Είναι ακόμα ταλαιπωρημένος από το κρυολόγημα. Ευχαριστήθηκε με τον τρόπο παρουσίασης της βιογραφίας του - τα σωστά μέτρα - χωρίς υπερβολές.

25 Μαρτίου 1997. Τρίτη. Επίσκεψη και φαγητό στην έπαυλη της Κωστούλας Ροντήρη, οδός Δημήτρη Ροντήρη 3, Γλυφάδα.

13 Απριλίου 1997. Κυριακή. 15 έως 18 μ.μ. Οικία Αποστόλου Παινεσάκη, Καζανόβα 81. Του πήρα συνέντευξη, μιλήσαμε για το συγγραφικό έργο του, τα δημοσιεύματα στις εφημερίδες, τις δραστηριότητές του «στον Πειραιά που μας φιλοξενεί». Μου έδωσε βιβλία του.

7 Μαΐου 1997. Τετάρτη. Έως 11 Μαΐου, ημέρα Κυριακή. Έκθεση Τυπογραφίας, 1937-1997, 60 χρόνια Ένωσης Ιδιοκτητών Τυπογραφείων Πειραιά. Δημοτικό Θέατρο Πειραιά. Ομιλητές της εκδήλωσης που άρχισε στις 20.30 μ.μ. ήσαν ο πρόεδρος Βαγγέλης Μυτιληναίος, (συμμετοχή Χορωδιακού Εργαστηρίου Νικαίας),    ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων Ιωάννης Πλουμίδης, ο Γιάννης Χατζημανωλάκης (είπε για την τυπογραφία στον Πειραιά) και ο Ανδρέας Γανιάρης. Επισκέφτηκα πρώτα το χώρο της έκθεσης, στην ισόγεια αίθουσα αριστερά, αφού πήρα τα έντυπά της. Φεύγοντας στις 22 μ.μ. χαιρέτησα το Σουκαρά που μου είπε ότι η ΠΟΛΙΤΕΙΑ ήδη τυπώνεται στον οργανισμό ΛΑΜΠΡΑΚΗ.

10 Μαΐου 1997. Σάββατο. Στο βιβλιοπωλείο της Καραολή - Δημητρίου. Αθανάσιος Αρχοντίου Ζαφειρόπουλος. Τον βοήθησα να κλείσει τα βιβλία του πίσω από την ξύλινη σπαστή πόρτα και το ρολό, μετά πήγαμε στο εστιατόριο ΟΛΥΜΠΙΑ πίσω από τον Άγιο Κωνσταντίνο. Ψάρι εκείνος, μπιφτέκια με πατάτες εγώ, κόκκινο κρασί και μόλις φάγαμε του πήρα συνέντευξη  τύπου ερωταπαντήσεων.

21 Μαΐου 1997. Τετάρτη. Συνέντευξη του Γιάννη Σωτηρίου (γεννήθηκε στις 14.11.1921) στο γραφείο του 6^ου ορόφου του καταστήματός του στην Τσαμαδού 35. Μου αφιέρωσε το βιβλίο του Πανάγου που έβγαλε το ΕΒΕΠ.

23 Μαΐου 1997. Παρασκευή. Τηλεφώνησε ο Σίμος Μιχαηλίδης ενθουσιασμένος που ο Ρουφογάλης της ΝΙΚΗΣ διάβασε το άρθρο μου. Θέλει κι άλλα φύλλα της ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ. Στη βραδυνή εκδήλωση για το Μάρκο Βαμβακάρη στο Δημοτικό Θέατρο συννενοήθηκα με το Σωτηρίου να πάω τη Δευτέρα για διορθώσεις και φωτογραφίες.

27 Μαΐου 1997. Τρίτη. Μετά την Αθηναϊκή Ζυθοποιία, Λ. Κηφισού 107, πήγα στη Ιερά Μητρόπολη Νικαίας. Με υποδέχτηκε ο πατέρας Γεώργιος και ασπάστηκα το χέρι του μητροπολίτη Αλέξιου. Ο δεσπότης μου έδωσε το βιβλίο «Νίκαια ιστορία θεολογιά πολιτισμός» του 1988 και δελτία τύπου με φωτογραφίες για την ΠΟΛΙΤΕΙΑ. Δημοσιεύτηκαν αυτά με τις κατασκηνώσεις.

4 Ιουνίου 1997. Τετάρτη. Πήγα στην ΠΟΛΙΤΕΙΑ για διορθώσεις. Μου δόθηκε ένας φάκελος από την Ολλανδία, Utrecht, εκδόσεις Ελληνοσύνη, του Μέλη Βουδούρη με επιστολή του και το βιβλίο «Θέματα της Πνευματικής Ζωής του Νομού Πειραιώς», Den Haag, 1979.                                   

18 Ιουνίου 1997. Τετάρτη. Γνωριμία με τη Νίκη Πετράκη - Βαλσαμίδου στα Εκπαιδευτήρια της Πραξιτέλους 66 - 68. Ιδρύθηκαν το 1922. Την επόμενη, 11 π.μ. επισκέφτηκα την ίδια την ιδρύτριά τους κ. Μαρίκα που γεννήθηκε το 1902. Ήταν κλινήρης. Είπαμε πολλά για τα οικογενειακά της, το σχολείο της και κατέγραψα όσα είναι δημοσιεύσιμα. Συνομίλησα και με το Γιάννη Βαλσαμίδη.

21 Ιουνίου 1997. Σάββατο. Μου τηλεφώνησε ο Ιωάννης Μελάς να πάω στις 19 μ.μ. στο σπίτι του, Ευφορίωνος 12, Παναθηναϊκό Στάδιο. Πήγα στην ώρα μου. Καθίσαμε στην τραπεζαρία του. Μιά γεμάτη βιβλιοθήκη, πάμπολλοι φάκελοι με διάφορα θέματα. Μου έδωσε μερικά έγγραφα και προεκλογικό του υλικό, τον Επιτάφιο του Περικλέους και τους τρεις τόμους της ιστορίας της πόλεως του Πειραιώς. Ακούσαμε μαγνητοφωνημένη την ομιλία του Έκτορα Κακναβάτου στην Π.Ε.Ν. της Δευτέρας 21 Οκτωβρίου 1976. Χυμός πορτοκαλιού, μιλφέιγ, παγωμένα νερά κα παγωτό. Η κόρη του, δικηγόρος, πολύ περιποιητική. Συζητήσαμε για τα παλιά (πολιτική, Πειραιάς, λογοτέχνες). Έφυγα στις 22.00.

24 Ιουνίου 1997. Τρίτη. Τηλεφώνησα στο Γιάννη Μελά στις 14 μ. μ. Φεύγει αυτή τη βδομάδα για Ικαρία.   Η κόρη του λέγεται Ισαβέλλα. Ήταν εκεί κι ο Αναστάσιος Παπάζογλου, της Αδελφότητας Βιθυνών Νίκαιας. Μου είπε για την ιδιοκτησία του Παχή που έφτανε από την Ιερά Οδό έως το Ικόνιο. Σύμφωνα με τη μαρτυρία του, αγόρασε 25.000 στρέμματα με 25.000 χρυσές δραχμές. Τηλεφώνησε η Δέσποινα ότι το άρθρο μου για τα εκπαιδευτήρια Πετράκη - Βαλσαμίδου είναι υπέρ του δέοντος διαφημιστικό. Ο Σουκαράς είχε αντιρρήσεις. Τις ανασκεύασα και συμφωνήσαμε την επόμενη, 25 Ιουνίου Τετάρτη, όταν πήγα στην ΠΟΛΙΤΕΙΑ κι έδωσα τη φωτογραφία του ζεύγους Πετράκη - Βαλσαμίδη (τραβήχτηκε στις 20.2.1974).

25 Ιουνίου 1997. Τετάρτη. Τηλεφώνησε ο Δημήτρης Φερούσης! Γράφει στη Φωνή του Πειραιώς. Μου τον συνέστησε η Μαριάνθη Κοτέα. Θέλει στοιχεία για το μυθιστόρημά του περί της οδού Πειραιώς. Έχει ετοιμάσει και ύλη για την Αγία Τριάδα. Του πρότεινα τη φωτογραφία του Στέλιου Μαρκουλάκη που δείχνει το ναό καταστραμμένο.

2 Ιουλίου 1997. Τετάρτη. Τις μέρες αυτές έγραψα τα άρθρα για Continental, Ψυττάλεια ’47, Αγία Τριάδα και Φίλωνος, επειδή παίρνω άδεια στις 5 Ιουλίου για Κρήτη. Τα διόρθωσα στην ΠΟΛΙΤΕΙΑ. Μετά τις 8 το βράδυ πήγα στο Γαλλικό Ινστιτούτο Πειραιά. Είχαμε αρχαιρεσίες στη Φιλολογική Στέγη για εκλογή νέου Δ.Σ. Υπήρξε απαρτία. Αναψυκτικά και γλυκά κοκ. Θορυβώδης ατμόσφαιρα. Εκλέχτηκα.

5 Σεπτεβρίου 1997. Παρασκευή. Ήλθε στο σπίτι μου (ήδη μένω στη Φρεαττύδα, Ομηρίδου 5 από τις 13 Αυγούστου) ο Δημήτρης Φερούσης. Μου δώρισε το βιβλίο του «Γενέθλιος» του 1988 και υπέγραψε αφιέρωση στο «Πειραιάς, θρύλος και κληρονομιά». Μιλήσαμε για τα νέα που ετοιμάζει καθώς επίσης γιά ένα σωρό πειραϊκά θέματα, δημοσιογραφικού ενδιαφέροντος. [Το βιβλίο «Στην οδό Πειραιώς» μου αφιέρωσε στη Στάνη στις 20.5.2003. «Ο Καθεδρικός Ναός της Αγίας Τριάδας στον Πειραιά» κυκλοφόρησε το 2007]

10 Σεπτεμβρίου 1997. Τετάρτη. Οικία Αλέξανδρου Αξαρίδη. Οδός Μάνου 1, Προφήτης Ηλίας. Φαγητό, μακαρονάδα με μύδια κι όστρακα, σαλάτα και Mythos στο μπαλκόνι με θέα τη Ζέα. Δεν τρώω θαλασσινά, το είπα ευγενικά.. Θέμα μας, ο Πειραιάς και οι συλλογές. Από το φύλλο 162 η ΠΟΛΙΤΕΙΑ τυπώνεται σε ιδιόκτητο χώρο (Μεσολογγίου 53 α) από την ΠΕΙΡΑΪΚΗ - ΕΚΔΟΤΙΚΗ Α.Ε.

20 Σεπτεμβρίου 1997. Σάββατο. 21.00 μ.μ. «Τραγούδια της θάλασσας» του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας στην πλατεία Δημοτικού Θεάτρου. Κλειστός ο δρόμος εμπρός από το Θέατρο, τοποθετήθηκαν καρέκλες. Καλαμπόκια, πολύχρωμα μπαλόνια, αυτά που εξωτερικά έχουν παραστάσεις λαγών, σκύλων, πεταλούδων..

Συνθέσεις του Μίκη Θεοδωράκη τραγούδησαν οι Γιώργος Νταλάρας, Γεράσιμος Ανδρεάτος, Σωτηρία Λεονάρδου, Κώστας Μακεδόνας, Αφροδίτη Μάνου. Το «Μαργαρίτα Μαργαρώ» τραγούδησε ο Νταλάρας με τα δύο εγγόνια του Μίκη. Το «Χρυσοπράσινο φύλλο» προς το τέλος, όλοι μαζί αφιερωμένο στην Κύπρο.   Στο τελευταίο τραγούδι γέμισε ο ουρανός με πυροτεχνήματα ριγμένα από την ταράτσα του Δημαρχείου.      Ο κόσμος καθισμένος στα γύρω παγκάκια και τα πεζούλια των κήπων ακόμα και της πλατείας Κοραή.         Οι καφετέριες γεμάτες. Στο Χάι Λάιφ ήταν ο Χατζημανωλάκης με την Κυβέλη Κωστέα.

21 Σεπτεμβρίου 1997. Κυριακή. Γλυφάδα, έπαυλη Ροντήρη. Με την Κωστούλα ετοίμασα το άρθρο για τον πατέρα της. Κατέγραψα και μερικές αφιερώσεις σε φωτογραφίες επωνύμων: «Στον αγαπητό μου φίλο Μήτσο Ροντήρη τον αδελφό μου. Δημήτρης Μητρόπουλος. 27.10.35». «Κωστής Παλαμάς. Στον αγαπητό μου φίλο Δημήτρη Ροντήρη 30.7.36». Η οδός λεγόταν παλιά Μενίππης. Η Δραματική Σχολή Ροντήρη ήταν στην οδό Αναπήρων Πολέμου στο Λυκαβυττό. Ο Ροντήρης ήταν Βενιζελικός και αντικομμουνιστής. Ο αδελφός του Νικόλαος ήταν δικηγόρος και πρόεδρος αργότερα (1946-1952) του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών. Ίδρυσε και το Ταμείο Νομικών. Αδελφή του ήταν η Φλώρα Ροντήρη, γυναίκα του Μπερζάν που είχε το Πρότυπο Λύκειο Αθηνών (ο μαθηματικός Κάρολος Μπερζάν το ίδρυσε στα 1932), τώρα Σχολές Μωραΐτη (Ο Μωραΐτης το πήρε στα 1952). Οι γονείς τους έκαναν ένδεκα παιδιά που επέζησαν τα πέντε. Ο αδελφός του μηχανικός Ιωάννης Ροντήρης είχε μαζί με το Στρουμπούλη τη γνωστή μου από παλιά έρευνα ΡΟΣΤΡΟ.

13 Οκτωβρίου 1997. Δευτέρα. Τσιροπούλου 15. Φίλοι Μουσείου Μάνης Μιχάλη Κάσση. Με το γλύπτη και τη γυναίκα του Θεοδώρα μας συνδέει καλή φιλία. Είχε βρέξει το απόγεμα. Πήγα με το Χρήστο Κανελλόπουλο και τον Αλέκο Αξαρίδη. Μίλησε ο Άρης Πουλιανός με θέμα «Η καταγωγή των Ελλήνων». Λούπινα, λαλάκια, τυροπιτάκια, αναψυκτικά και κόκκινο κρασί.

14 Οκτωβρίου 1997. Τρίτη. Η Νομαρχία Πειραιά - Νομαρχιακή Επιτροπή Παιδείας, Θρησκευμάτων και Λαϊκής Επιμόρφωσης και ο Δήμος Πειραιά οργάνωσαν στο Δημοτικό Θέατρο την εκδήλωση: ΖΕΙ Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ; Παρουσίαση - ομιλία του Νίκου Σοφιανού (είναι αρχιτέκτονας, σκηνοθέτης, μεγαλωμένος στα Ταμπούρια, στην περιοχή της στάσης Παναγιωτάκου όπως κι ο νομάρχης Χρήστος Φωτίου). Τραγούδησε με πιάνο, τύμπανα, ντέφι το Χορωδιακό Εργαστήρι Α/βάθμιας και Β/βάθμιας Εκπαίδευσης της Νομαρχίας Πειραιά (διευθύντρια η μαέστρος και μουσικοπαιδαγωγός Χρυσούλα Τσιμούρη -Κατσουρού). Στο τελευταίο τραγούδι τα παιδιά σήκωναν με το αριστερό χέρι διπλό κυανό φύλλο με το άστρο της Βεργίνας. Η πάνω σειρά με τα γράμματα: ΖΕΙ Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ;  Πήραν όλα μετάλλια με λευκή ταινία. Παρών ήταν ο Παπαθεμελής.  Η οθόνη ήταν στη μέση και δεξιά όρθιος ο ομιλητής. Η δεξίωση έγινε στο δεύτερο όροφο.

22 Οκτωβρίου 1997. Τετάρτη. 18.30 μ.μ. Εγκαίνια του Ιστορικού Αρχείου και της έκθεσης ιστορικών τεκμηρίων της ΕΛΑΪΣ. Μίλησα με πολλούς. Στην εταιρεία εργάζεται ο συμμαθητής μου Μύρων Βαμιαδάκης. Οργανωτές η Λίτσα Μπαφούνη και ο σύζυγός της Νίκος Μέλιος. Παρέλαβα τον ειδικό δημοσιογραφικό φάκελο της εκδήλωσης.

25 Οκτωβρίου 1997. Σάββατο. 10 το πρωί. Νοταρά 49, δικηγορικό γραφείο Νίκου Θ. Κωνσταντινίδη.      Επί δίωρο συνέντευξη με το Φάνη Κωνσταντινίδη, τέως πρόεδρο Δημοτικού Συμβουλίου Πειραιώς.

29 Οκτωβρίου 1997. Τετάρτη. 12 - 13 μ.μ. Σκανδιναβική Εκκλησία. Ακτή Θεμιστοκλέους 282. Συνέντευξη με τον ιερέα Åke Eriksson, διερμηνέας η Χριστίνα Πέππα (Kristina Sandberg).

15 Νοεμβρίου 1997. Σάββατο. Συνάντηση στο ΕΝ ΠΕΙΡΑΙΕΙ με τον Άκη Παράσογλου και τη γυναίκα του Ιωάννα. Είχε πια σταματήσει η βροχή. Μου έδωσε τρία τεύχη του ΛΙΜΠΕΡΤΥ. Είπαμε πολλά πάνω στα εκδοτικά. Θα συνεργαστώ κι εγώ. Το ΕΝ ΠΕΙΡΑΙΕΙ, ΤΟ ΣΚΗΝΙΚΟΝ και Η ΣΤΑΝΗ έχουν γίνει στέκια των παραγόντων και φυσικά των δημοσιογράφων της πόλης (πηγαίνουν να «ψαρέψουν» ειδήσεις). Η κριτική    και οι χαιρετισμοί μεταξύ μας δίνουν και πέρνουν..

16 Νοεμβρίου 1997. Κυριακή 5 το απόγεμα. Επιδαύρου 6. Οικία Ανδρέα Ιωάννου Παστουράκου, συμβολαιογράφου. Γεννήθηκε στα 1915. Συνέντευξη για την Πειραϊκή Πολιτεία. [Δημοσιεύτηκε στις 17.2.2000].

Από το 1991 έχει πάθει εγκεφαλικό. Απαντάει όμως κανονικά στις ερωτήσεις.

Η γυναίκα του Ιωάννα Ιακώβου Σίμου (ο πατέρας της από την Ανάφη, ήταν διευθυντής στην ατμοπλοΐα Τόγια και μετά στου Τυπάλδου, που τους πάντρεψε στα 1955) μου έδωσε με δική της χειρόγραφη αφιέρωση αλλά με υπογραφή του Ανδρέα, τα βιβλία του «Η κατ’ ορόφους ή μέρη αυτών ιδιοκτησία» 1962 και «Ο Ηρακλής δεν είναι μύθος» 1986. Αντιγράφω ένα παλιό κιτρινισμένο γράμμα που απευθύνεται στον Ιωάννη Πατσουράκο:

 Πειραιεύς 17/7/935 – Σεβαστέ μου κε Καθηγητά. Εκ πληροφοριών έμαθον ότι ενδιαφέρεσθε διά τον συμπολίτην μας και εκλεκτόν μου κ. Νικ. Κατσικάρον Καθηγητήν - Φιλόλογον, εις την προσπάθειάν του διά να διορισθή καθηγητής εις το διδασκαλείον Πειραιώς.

Επιθυμώ να υποβάλω και την ιδικήν μου θερμοτάτην παράκλησιν και να επικαλεσθώ υπέρ αυτού το πολύτιμον ενδιαφέρον υμών όπερ και μόνον θα είναι αποτελεσματικόν, με την πεποίθησιν ότι το μεν θα καθυποχρεώσητε πλείστους όσους συμπολίτας το δε ότι θα διορίσητε άνθρωπον όστις θ’ ακολουθήση τα υμέτερα φωτεινά βήματα εν τω διδακτιρείω.

διατελώ αφοσιωμένος σας

πάντοτε φίλος.

Παναγιώτης Κουρελάκος

Δικηγόρος

Καραΐσκου 112

(Μέγαρον Κατσίνη)

ΕΝ ΠΕΙΡΑΙΕΙ.

Η επιστολή με ταχυδρομική σφραγίδα «Πειραιεύς» και «Ναύσταθμος» πήγαινε στο Αμπελάκι Σαλαμίνας όπου ο Ιωάννης Πατσουράκος είχε εξοχική κατοικία.

Η κ. Πατσουράκου έβγαλε τη σχολή Jean d’ Arc. Οι γονείς της παντρεύτηκαν το 1932. Το σπίτι είναι δικό της, χτίστηκε γύρω στα 1922, αφού με νόμο του Βενιζέλου πλήρωναν φόρο μετά τα δέκα χρόνια από την ανέγερσή του. Η μητέρα της κατάγεται από τη Λειβαδιά. Ο Ανδρέας υπήρξε δεινός ορειβάτης, διατέλεσε και πρόεδρος του Οδοιπορικού Συλλόγου Πειραιώς που ιδρύθηκε στα 1928.

19 Νοεμβρίου 1997. Τετάρτη. 19.30 μ.μ. Ακτή Τρύφωνος Μουτσοπούλου και Χαριλάου Τρικούπη. Ελάχιστοι άνθρωποι μπροστά από την προτομή του Παύλου Νιρβάνα. Ο ιερέας είπε τρεις φορές το «Αιωνία η μνήμη» κι ακολούθησε ενός λεπτού σιγή.  Όρθωσα το δάφνινο στεφάνι στους θάμνους.. Ακολούθησε στις 20.30 μ.μ. η μουσικοφιλολογική εκδήλωση για τα 60 χρόνια από το θάνατό του στο Γαλλικό Ινστιτούτο Πειραιά.

Είχα συζήτηση με τον αδελφό της Ευαγγελίας Λεβάντα. Το πατρικό της ήταν Ανδρέου. Οι γονείς τους Παναγιώτης και Σταματία είχαν τρία αγόρια και τρία κορίτσια. Πρώτη πέθανε η Ευαγγελία που γεννήθηκε - όπως κι όλα τα αδέλφια - στην Άνδρο στα 1908. Γνωρίστηκε με τον Κυριάκο Χατζηδάκη (αυτό είναι το αληθινό όνομα του Χρήστου Λεβάντα που γεννήθηκε το 1904) σε κάποια κηδεία ή μνημόσυνο! Ο πατέρας τους Παναγιώτης πέθανε γύρω στο ’30. Μετά το γάμο έμεναν σε ένα δωμάτιο στον Προφήτη Ηλία. Κατόπιν στην Ελ. Βενιζέλου 88 (σήμερα είναι η Γρ. Λαμπράκη) και τέλος στην Αγγέλου Μεταξά, την πρώτη πολυκατοικία της περιοχής. Το κλειδί του σπιτιού παραδώθηκε σύμφωνα με τη διαθήκη του Λεβάντα στον πρόεδρο της κοινότητας του Φόδελε απ’ όπου καταγόταν, να πουληθεί και να φτιαχτεί η βιβλιοθήκη του χωριού. Το είχα επισκεφτεί αρκετές φορές..

2 Δεκεμβρίου 1997. Τρίτη. Μετά από συννενόηση πήγα στις 19.30 στο βιβλιοπωλείο του Σπύρου Κουσουρή. Με τ’ αυτοκίνητό του πήραμε από το καφενείο της οδού Ολυμπίας τον Κώστα Θεοφάνους και πήγαμε στο διαμέρισμα του Στέλιου Μπινιάρη (γεν. 1916) στην οδό Καρατζά. Σύζυγός του η Αδαμαντία. Οικιακή βοηθός η Μολδαβή  Άλα. Πολλή συζήτηση, φαγητό μπριζόλες χοιρινές στην κατσαρόλα με ρύζι, σαλάτα, τυριά, σαλάμι αέρος, σαλάμι Βουδαπέστης, κρασί LAC DE ROCHES του Μπουτάρη. Παλιές ιστορίες και ανέκδοτα από το Θεοφάνους. Ο Κουσουρής σιωπηλός.  Έμαθα αρκετά πράγματα. Η γυναίκα του μου έγραψε τις αφιερώσεις κι εκείνος μου υπέγραψε τα βιβλία του «Κατερίνα» και «Ο Πειραιάς του μεσοπολέμου και της κατοχής». Φύγαμε στις 12 παρά 10. Το ίδιο πρωί έλαβα το γράμμα του Φάνη Κωνσταντινίδη, την δε επόμενη ημέρα μου τηλεφώνησε να ρωτήσει αν ήλθε: «Το γράμμα αυτό είναι μέσα από την καρδιά μου, δεν θα το έγραφα αν δεν είχα μία ολοκληρωμένη αντίληψη για σένα. Να’ σαι καλά παιδί μου, άντε γειά!». [Ο Φάνης Κωνσταντινίδης, 1918 - 24.5.2002]

5 Δεκεμβρίου 1997. Παρασκευή. Έκθεση στη ΒΙΣ. Οδός Πειραιώς 54. Θέμα: «Οδός Πειραιώς, μεταμορφώσεις ενός βιομηχανικού τοπίου 1997». Οργανώτριες οι Ίρις Κρητικού και η Flavia Nessi - Γιαζιτζόγλου, ιστορικοί τέχνης. Μου έδωσαν το λεύκωμα της έκθεσης και το υπέγραψαν. Γύρισα όλους τους χώρους. Η ιστορική ενότητα ήταν πολύ ενδιαφέρουσα. Παρουσιάστηκαν παλιά τεύχη περιοδικών και τεύχη Καραγκιόζη των εκδόσεων ΑΤΛΑΝΤΙΣ στην Πειραιώς 18, μπουκάλια ποτών (γεμάτα) του Μπαμπαρέσου και του Πουρή, χάρτες, βιβλία, το Ορφανοτροφείο Χατζηκώνστα στην Πειραιώς 68, το Δημοτικό Βρεφοκομείο στην Πειραιώς 51, μεταλλικά κουτιά της ΙΟΝ, του Παυλίδη, επαγγέλματα της Ομόνοιας, πόρνες της οδού Πειραιώς (Δεληγιώργη - Αγησιλάου - Ζήνωνος) στα 1932, μαγικοθρησκευτικά, η ζωή και οι άνθρωποι.

9 Δεκεμβρίου 1997. Τρίτη. Μετά την εφημερίδα πήγα στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Δραπετσώνας. Δέσποινα Καρασαρίδου, βιβλιοθηκονόμος. Συζητήσαμε για τα προβλήματα της ίδρυσης ενός Αρχείου. Τους δώρησα το βιβλίο του Θεοφάνους για την Αντίσταση. Σε φάκελο μου είχαν ετοιμάσει να πάρω τα δύο φύλλα (1-2 και 3-4) της εφημερίδας «Δραπετσώνα» και τα τρία πρώτα της εφημερίδας «Δημοτυπία» του Γ. Τσιρίδη.

10 Δεκεμβρίου 1997. Έμαθα ότι πέθανε ο φίλος μου ζωγράφος Δημήτρης Τηνιακός.

13 Δεκεμβρίου 1997. Σάββατο. Άγιος Χαράλαμπος Καστέλλας. Αρχιμανδρίτης Μελέτιος Στάθης. Παρούσα η Κυρία Αναστασία Ζησιμοπούλου. Το άρθρο θα δημοσιευτεί στις 18 Δεκέμβρη. Πληροφορίες συνέλεξα από τις κυρίες Μπινιάρη, Πατσουράκου, Μαρία Μακρυγιάννη και το Φάνη Κωνσταντινίδη. Στον Άγιο Χαράλαμπο είχε έλθει για φαγητό (ψάρι) και ο Μητροπολίτης Κορυτσάς. Την Παρασκευή έστειλα το ποίημα του Θεοφάνους «Η γυναίκα της Σμύρνης» και το κείμενο του Βλάση Καρύδα για τη Θεατρική Ομάδα Περάματος (Θ.Ο.Π.).  [Στις 20.12 πήγα στη ΒΙΣ κι έδωσα τις εφημερίδες με το άρθρο για την οδό Πειραιώς.               Η Γιαζιτζόγλου μ’ ευχαρίστησε στα γαλλικά και είπε ότι είμαι «πολύ σοβαρός», δηλαδή συνεπής στις υποσχέσεις μου: άφησα τη διεύθυνσή μου για επικοινωνία και πήρα ακόμα δύο λευκώματα]

21 Δεκεμβρίου 1997. Κυριακή. Πήγα στο Μοναστηράκι. Συζήτηση με το φίλο παλαιοπώλη Δημακαράκο. Είχε έναν πίνακα του Τηνιακού και περίμενε το ζωγράφο να περάσει για να βεβαιώσει στην πίσω πλευρά του ότι είναι γνήσιος.. Δεν ήξερε ότι είχε πεθάνει...

23 Δεκεμβρίου 1997. Τρίτη. Η2Ο gallery, Αλκιβιάδου 163. Γνωριμία με το Μιχάλη Καλογήρου και τον αδελφό του. Βιογραφικό του, μου είχε δώσει στις 11.11 η Ροντήρη. Ιδιόκτητος ο χώρος και η πρώτη έκθεση που γίνεται. Τα εγκαίνια έγιναν στις 15 .12 και θα κρατήσει μέχρι 10 Ιανουαρίου 1998.

Πήρα το 1^ο φύλλο των «ΣΠΟΡ στον Πειραιά», Δραγάτση 2, 7^ος όροφος.

Πριν λήξει η χρονιά έστειλα για τις γιορτές κάρτες με πειραϊκά θέματα σε πολλούς φίλους και γνωστούς αποδέκτες.

Αντιγράφτηκε από το ημερολόγιό μου και δόθηκε για ανάρτηση στις 11 Μαΐου 2013.