Σύνδεσμος Υπαλλήλων Εστιατορίων Ζυθεστιατορίων και Μαγειρείων Πειραιώς. Δικαστικές εμπλοκές στα 1951-1954.

Ερευνά και γράφει ο Δημήτρης Κρασονικολάκης. Δημοσιογράφος - Συλλέκτης. Ανεξάρτητος ερευνητής πειραϊκής ιστορίας και λογοτεχνίας.

Ένας μικρός αριθμός δικαστικών εγγράφων και πάλι. Κάθε φορά με διαφορετικό περιεχόμενο, αποτελούμενο από αποδεικτικά, αποφάσεις, αγωγές, κλίσεις. Αυτή την φορά απευθύνεται κατά του Συνδέσμου Υπαλλήλων Εστιατορίων - Ζυθεστιατορίων και Μαγειρείων Πειραιώς. Ιδρύθηκε στα 1924. Έδρευε στην οδό      Μπουμπουλίνας 5.
Στις άκρες και στα κενά σημεία, βλέπουμε χαρτόσημα, σφραγίδες, υπογραφές, σε μια εποχή γραφειοκρατίας που συνεχίζεται αν και απλουστευμένη μέχρι τις μέρες μας. Τότε όμως κυριαρχούσε το χειρόγραφο κείμενο παράλληλα με την δακτυλογράφηση πράγμα το οποίο απαιτούσε καλλιγράφους / ορθογράφους υπαλλήλους και άφθονο εργασιακό χρόνο. Ας δούμε τις υποθέσεις.

-Τετρασέλιδο. ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ Πρακτικών Γενικής Συνελεύσεως της 3ης Ιουλίου 1951.
Τα εν τάξει μέλη ήταν 132, τα παρόντα που υπέγραψαν 76. Οι εργοδότες κάνουν κάθε προσπάθεια να παρακωλύσουν τις ενέργειες της Διοικήσεως για την περιφρούρηση του επαγγέλματος. Ο Σύνδεσμος αντιμετώπισε δυσκολίες αφού και όργανα των εργοδοτών προέρχονται από τις τάξεις των υπαλλήλων - μελών του. Στέλνουν διαμαρτυρίες στην Επιθεώρηση Εργασίας για να δημιουργήσουν επεισόδια, ακόμα στο Εργατικό Κέντρο και στο Υπουργείο. Μετά από καταγγελίες των μελών διαπιστώθηκαν συσκέψεις τους σε καταστήματα, ιδιαιτέρως σε εκείνο του τέως γραμματέα των εργοδοτών, στην ταβέρνα ΦΩΛΗΑ με επικεφαλής τον Βασίλειο Χαλκιά, μέλος του Συνδέσμου. Η Διοίκηση του Συνδέσμου σύμφωνα με το άρθρο 7 του καταστατικού διέγραψε τον Χαλκιά, οι άλλοι δεν είναι μέλη. «Η Συνέλευσις αναγνωρίζει ότι ο Βασ. Χαλκιάς εξυπηρετεί ξένα συμφέροντα εγκρίνει δι’ ανατάσεως των χειρών την τοιαύτην διαγραφήν». Ο Πρόεδρος Μ. Αλικάρης. Ο Γεν. Γραμματεύς Α. Δαλαμάγκας. Αρμόδιος δικαστικός κλητήρας επιδότω νομίμως προς γνώσιν… Εν Πειραιεί τη 23 Ιουλίου 1951. Ο Νικόλαος Μιχ. Γαλανάκης έκανε την επίδοση, στην οδός Κω 23. Ο Β. Π. Χαλκιάς απουσίαζε, η σύζυγός του Ελένη αρνήθηκε να την παραλάβει. Έγινε θυροκόλληση παρουσία μάρτυρος.
Σφραγίδες:
ΓΡΑΦΕΙΟΝ ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΚΛΗΤΗΡΩΝ ΜΙΧ. ΓΑΛΑΝΑΚΗ ΝΙΚΟΛ. Μ. ΓΑΛΑΝΑΚΗ ΚΩΝΣΤ. Δ. ΕΥΘΥΜΙΟΥ ΚΑΡΑΪΣΚΟΥ 121 ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ
ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΝ ΓΡΑΦΕΙΟΝ
ΘΕΟΔ. Δ. ΤΣΟΥΛΟΓΙΑΝΝΗΣ
ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΕΟΥΣ 15 - ΤΗΛ. 21603
ΑΘΗΝΑΙ
Δυο χαρτόσημα ΤΑΜΕΙΟΝ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ ΝΟΜΙΚΩΝ (150 ΔΡΧ, επισήμανση ΔΡΧ 600) και ΤΑΜΕΙΟΝ ΠΡΟΝΟΙΑΣ ΑΜΙΣΘΩΝ ΔΙΚ. ΚΛΗΤΗΡΩΝ ΔΡΧ. 500.

-Εν ονόματι του Βασιλέως των Ελλήνων. Ο Πρόεδρος των εν Πειραιεί Πρωτοδικών. 27.11.1951. Λαμβάνοντας υπ’ όψη την αίτηση του Βασιλείου Π. Χαλκιά παραστάντος δια του πληρεξουσίου του δικηγόρου Χαραλ. Τσιρίδη κατά του εν Πειραιεί εδρεύοντος Συνδέσμου Υπαλλήλων Εστιατορίων, Ζυθεστιατορίων και Μαγειρείων εκπροσωπουμένου του Γεν. Γραμματέα και του δικηγόρου Δημ. Καλαμαρά. Η συζήτηση έγινε στις 4.12.1951. Ζητείται να ανακληθεί η απόφαση για την διαγραφή του από το Σωματείο. Για νομικούς λόγους απορρίπτεται η αίτησή του και ο Χαλκίας καταδικάζεται να πληρώσει την δαπάνη της δίκης (200.000 δρχ). Απεφασίσθη και εγένετο εν Πειραιεί τη 7 Δεκεμβρίου 1951.
Ο πρόεδρος Σπ. Λογαράς. Ο Γραμματεύς Μιχ. Περοδασκαλάκης. Νέα υπογραφές και χρονολογίες, 25.1.1952 και 28.1.1952.
Πέντε κινητά επίσημα των 1000 δραχμών, ΤΑΜΕΙΟΝ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ ΝΟΜΙΚΩΝ ΔΡΧ 200.

-Αγωγή Παντ. Χαλκιά κατοίκου Πειραιώς κατά του εν Πειραιεί εδρεύοντος Συνδέσμου Υπαλλήλων Εστιατορίων Ζυθεστιατορίων και Μαγειρείων. Ο Χαλκιάς τυγχάνων τακτικό και πιστό μέλος του Συνδέσμου, διαγράφηκε (3.7.1951) «δια λόγους αποκλειστικώς και μόνον αντιπολιτεύσεως». Η διαγραφή του είναι άκυρη και ανύπαρκτη. Επειδή η διαγραφή αντίκειται στον νόμο και στο καταστατικό, πρέπει κατά συνέπεια να ακυρωθεί από το δικαστήριο και να καταδικαστεί ο Σύνδεσμος στην δικαστική δαπάνη και δικηγορική αμοιβή. Εν Πειραιεί τη 28η Δεκεμβρίου 1951. Ο πληρεξούσιος δικηγόρος Χαράλαμπος Γ. Τσιρίδης Δικηγόρος - Πειραιεύς.
Κατάθεση στις 28.12.1951, δικάσιμος στις 30.1.1952 ημέρα Τετάρτη.
Πέντε κινητά επίσημα των 1000 δραχμών, δυο ΤΑΜΕΙΟΝ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ ΝΟΜΙΚΩΝ ΔΡΧ 100.

-Ο Κωνσταντίνος Ευθυμίου, δικαστικός κλητήρας, επέδωσε ΑΠΟΔΕΙΚΤΙΚΟΝ του δικηγόρου Θεοδώρου Τσουλογιάννη (Θεμιστοκλέους 15 Τηλ. 21603 Αθήναι) πληρεξουσίου του Συνδέσμου Υπαλλήλων Εστιατορίων - Ζυθεστιατορίων και Μαγειρείων Πειραιώς στον Βασίλειο Παντελή Χαλκιά. Απόφαση του Προέδρου των εν Πειραιεί Πρωτοδικών. Να πληρώσει τα ποσά που εκδικάστηκαν (490.000) εντόκως μέχρι εξοφλήσεως. Ο Χαλκιάς που εργαζόταν στην Τσαμαδού 7 ως σερβιτόρος (κατάστημα Λεφάκη και Κρητικού), αρνήθηκε να το παραλάβει οπότε θυροκολλήθηκε παρουσία μάρτυρος. Εν Πειραιεί τη 1 Φεβρουαρίου 1952, ημέρα Παρασκευή.
Τρία κινητά επίσημα των 1000 δραχμών, ΤΑΜΕΙΟΝ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ ΝΟΜΙΚΩΝ 1500 δρχ, ΤΑΜΕΙΟΝ ΠΡΟΝΟΙΑΣ ΑΜΙΣΘΩΝ ΔΙΚ. ΚΛΗΤΗΡΩΝ ΔΡΧ. 500.

-Ενώπιον του Πρωτοδικείου Πειραιώς. Αίτησις του Υπουργού Εργασίας, κατοικοεδρεύοντος εν Αθήναις, κατά του Συνδέσμου Υπαλλήλων Εστιατορίων - Ζυθεστιατορίων και Μαγειρείων Πειραιώς. Το Πρωτοδικείο αναγνώρισε το σωματείο με την 32/1953 απόφαση. «Επειδή το ως άνω Σωματείον παρεξέκλινεν από μακρού του σκοπού του δι’ ον συνέστη μη εξυπηρετών πλέον τα επαγγελματικά και οικονομικά συμφέροντα των μελών του και επεδιώκων σκοπούς διαφόρους των εν τω καταστατικώ του καθοριζομένων γεγονότα άτινα συνιστούν νόμιμον λόγον διαλύσεως δικαστικώς του Σωματείου τούτου κατά το άρθρον 105 του Α.Κ. ... δια ταύτα εξαιτούμαι την παραδοχήν της παρούσης αιτήσεως επί τω τέλει όπως διαταχθή η διάλυσις του εν Πειραιεί εδρεύοντος Συνδέσμου Υπαλλήλων Εστιατορίων - Ζυθεστιατορίων και Μαγειρείων Πειραιώς και η διαγραφή τούτου εκ του οικείου παρά τω Δικαστηρίω υμών βιβλίου». Εν Πειραιεί τη 3 Ιουλίου 1954. Ο Πληρεξούσιος του Δημοσίου Δικ. Αντιπρόσωπος. Ιωάννης Πάγκαλος. Αρμόδιος δικαστικός κλητήρας να επιδώσει την παρούσα. Εν Πειραιεί τη 10 Ιουλίου 1954. Εκοινοποιήθη τη 21 Ιουλ. 1954.

-Αριθ. 1241. Το Δικαστήριον των εν Πειραιεί Πλημμελειοδικών. Κηρύσσει ενόχους τους Ελευθέριο Νικ. Κυκλαδινό (φυλάκιση 15 ημερών) και Γεώργιο Νικ. Μαυροθέρη (φυλάκιση 25 ημερών) επειδή στις 19.9.53 πρόσβαλαν την τιμή του Βασ. Χλιμίτζα με διάφορες φράσεις (εκμεταλλεύεται τους εργαζόμενους και ανέργους σερβιτόρους, ότι είναι εκβιαστής). Οι ποινές αναστέλλονται επί τριετίαν από σήμερον υπό τον όρο να πληρωθούν τα έξοδα και τα τέλη. Ο Γεώργιος Εμμαν. Σωμαράκης αθωώθηκε στο ότι ισχυρίστηκε και διέδωσε περίπου τα ίδια εναντίον του Χλιμίτζα (όπως για παράδειγμα δήλωσε σε άνεργους σερβιτόρους ότι μπορεί να τους βρει εργασία με τον όρο να του δώσουν λίρες, δοχεία με λάδι κι άλλα αγαθά, ότι είναι πολύπειρος εκβιαστής κ.ά.). Ο Κυκλαδινός καταδικάστηκε 15 ημέρες, ο Μαυροθέρης σε φυλάκιση 25 ημερών, με αναστολή με τον όρο να καταβάλουν τα έξοδα. Εκρίθη, απεφασίσθη και εδημοσιεύθη εν Πειραιεί τη 29 Μαρτίου 1954. Ακριβές απόσπασμα εν Πειραιεί τη 10 Αυγούστου 1954. Εθεωρήθη στις 20.8.1954.
Τέσσαρες σφραγίδες ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ, ένα ΚΙΝΗΤΟΝ ΕΠΙΣΗΜΑ 5000 ΔΡΑΧΜΑΙ, δυο ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΝ ΕΝΣΗΜΟΝ ΑΝΤΙΓΡΑΦΩΝ δρχ. 2.000, ένα ΤΑΜΕΙΟΝ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ ΝΟΜΙΚΩΝ ΔΡΧ. 200.

-ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΡΓΑΤΩΝ ΕΠΙΣΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΩΝ. ΤΜΗΜΑ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΕΡΓΑΤΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ. Αθήναι τη 6 Αυγούστου 1954.
Προς την Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδος. Ενταύθα.
Η Ένωση Υπαλλήλων Εστιατορίων, Ζυθεστιατορίων και Μαγειρείων Πειραιώς τούς γνώρισε ότι με έγγραφό του ο Υπουργός Εργασίας προς τον Πρόεδρο Πρωτοδικών Πειραιώς ζήτησε την διάλυση του αναφερόμενου σωματείου ότι δήθεν παρεκλείνει του σκοπού του. Επειδή η υπόθεση εκδικάζεται στις 2-9-54 επιθυμείται η συμπαράσταση της ΓΣΕΕ και να γίνουν γνωστές οι απόψεις του Εργατικού Κέντρου Πειραιώς ώστε να υπάρχει κοινή γραμμή στις ενέργειες. Ακριβές αντίγραφον 1.9.1954.
Σφραγίδα: ΑΠΟΣΤ. ΒΟΓΙΑΤΖΗΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΑΡΙΣΤΕΙΔΟΥ 1 ΤΗΛ. 32.574 ΑΘΗΝΑΙ. ΚΙΝΗΤΟΝ ΣΠΙΣΗΜΑ ΔΡΑΧΜΑΙ 3.000.

-ΕΡΓΑΤΟΫΠΑΛΛΗΛΙΚΟΝ ΚΕΝΤΡΟΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ. Εν Πειραιεί τη 13-8-54.
Προς την Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδος. Αθήνας. Βεβαίωση ότι η Ένωση Υπαλλήλων Εστιατορίων Ζυθεστιατορίων και Μαγειρείων Πειραιώς ουδέποτε παρέκλινε του σκοπού της, η εν γένει δράση της είναι η εξυπηρέτηση των επαγγελματικών συμφερόντων των μελών της και πάντα μέσα στα συνδικαλιστικά πλαίσια. Ο πρόεδρος Ι. Κασιμάτης, ο γενικός γραμματέας Στ. Καλαρούτης. Ακριβές αντίγραφον 1.9.1954.
Σφραγίδα: ΑΠΟΣΤ. ΒΟΓΙΑΤΖΗΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΑΡΙΣΤΕΙΔΟΥ 1 ΤΗΛ. 32.574 ΑΘΗΝΑΙ. ΚΙΝΗΤΟΝ ΣΠΙΣΗΜΑ ΔΡΑΧΜΑΙ 3.000.

-Ενώπιον του Πρωτοδικείου Πειραιώς. Παρέμβασις της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Ελλάδος (Πατησίων 69) κατά του Υπουργείου της Εργασίας υπέρ του εν Πειραιεί εδρεύοντος Συνδέσμου Υπαλλήλων Εστιατορίων, Ζυθεστιατορίων και Μαγειρείων. Η αίτηση (3.7.1954) του Υπουργού της Εργασίας ήταν υπέρ της διαλύσεως του Συνδέσμου ως δήθεν παρεκκλίνοντος του σκοπού του. Αιτούμεθα να απορριφθή η από 3 Ιουλίου 1954 αίτησις του κ. Υπουργού της Εργασίας κατά του αναφερομένου Σωματείου. Η δαπάνη εις βάρος του Ελληνικού Δημοσίου. Ο πληρεξούσιος δικηγόρος της ΓΣΣΕ, ΑΠΟΣΤ. ΒΟΓΙΑΤΖΗΣ ΑΡΙΣΤΕΙΔΟΥ 1 ΑΘΗΝΑΙ. Αθήναι τη 1 Σεπτεμβρίου 1954. Ημέρα συζήτησης, Παρασκευή 8.10.1954.

-Αποδεικτικό. Τετάρτη 4 Σεπτεμβρίου 1954. Ο δικαστικός κλητήρας Αθανάσιος Τσολάκης με έγγραφη παραγγελία του δικηγόρου Αθηνών Αποστόλου Βογιατζή, πληρεξουσίου της ΓΣΕΕ, επέδωσε στο Υπουργείο Εργασίας ακριβές αντίγραφο της παρεμβάσεως για την γνωστή υπόθεση. Δικάσιμος προς συζήτηση, 8.10.1954.

-Αποδεικτικό. 6 Σεπτεμβρίου 1954. Ο δικαστικός κλητήρας Εμμανουήλ Στούπος με έγγραφη παραγγελία του δικηγόρου Αθηνών Αποστόλου Βογιατζή, πληρεξουσίου της ΓΣΕΕ, επέδωσε στον Εισαγγελέα των εν Πειραιεί Πρωτοδικών ακριβές αντίγραφο της παρεμβάσεως για την γνωστή υπόθεση. Δικάσιμος προς συζήτηση, 8.10.1954.

-Μονόφυλλο δακτυλογραφημένο μαζί με τέσσαρα χειρόγραφα φύλλα.
Ενώπιον του Δικαστηρίου των εν Πειραιεί Πρωτοδικών. Προτάσεις του εν Πειραιεί εδρεύοντος Σωματείου υπό την επωνυμίαν Σύνδεσμος Υπαλλήλων Εστιατορίων - Ζυθεστιατορίων και Μαγειρείων Πειραιώς κατά του Υπουργού Εργασίας, κατοικοεδρεύοντος εν Αθήναις. Το σωματείο αρνείται και αποκρούει ως απαράδεκτη την ένδικο αίτηση, αφού «ουδόλως περεξέκλινε του σκοπού του». Αναφορά για τον Βασ. Χλιμίντζα. Δικηγόρος ο Θεόδωρος Τσουλογιάννης. Εν Αθήναις τη 22 Σεπτεμβρίου 1954.

-Χειρόγραφο τετρασέλιδο με σημειώσεις και αίτηση για εκδίκαση υπόθεσης στις 6 Οκτωβρίου 1954.

-Κόλλα διαγωνισμού, τέσσαρες σελίδες. Χειρόγραφο. Δυο κινητά επίσημα, των 1000 δραχμών έκαστο.
Εν Πειραιεί τη 19η Σεπτεμβρίου 1953. Προς τον Απόστολον Δαλαμάγκαν Γεν. Γραμματέα του Συνδέσμου Υπαλλήλων Εστιατορίων Πειραιώς. «Συνάδελφε: Δια της παρούσης μου έρχομαι να σας κάμω γνωστόν τις σκηνοθεσίες που γίνονται εις βάρος του Συνδέσμου και συγκεκριμένα δια του παραμένοντα εις το Γραφείον Β.Χ. από τον Γραμματέα των εργοδοτών Μ. και τον Πρόεδρον του Αντισυνδέσμου Κ. και της παρέας του των υπαλλήλων. Όπως σας είναι γνωστόν αποσκιρτήσας από τον σύνδεσμον εγράφην εις τον Αντισύνδεσμο διότι ενόμισα ότι έτσι καλλίτερον, μη φανταζόμενος με τι μέσα προσπαθούσαν να επιπλεύσουν και εξηγούμαι:…» [Για να τον στείλουν σε δουλειά, τον έβαλαν να υπογράψει ένα χαρτί χωρίς να το διαβάσει και σε λίγες μέρες του είπαν να πει ότι έδωσε τέσσερις τενεκέδες λάδι στον Χλιμίντζα για να τον στείλει σε δουλεία, αυτός αρνήθηκε κατηγορηματικώς να πει τέτοιο ψέμα κ.ά.]. «…διότι φτωχοί και εργάται είμεθα αλλά τίμιοι και με συνείδησιν και που δεν μπορεί να βλέπωμεν άτιμες πράξεις…». Σε χαιρετώ συναδελφικά. Κων/νος Μ. Μακαριγάκης.

-ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΩΝ ΖΥΘΕΣΤΙΑΤΟΡΙΩΝ ΚΑΙ ΜΑΓΕΙΡΕΙΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ. Ακριβές Απόσπασμα πρακτικών Γενικής Συνελεύσεως της 29ης Ιανουαρίου 1954. Την Παρασκευή 29.1.1954, μετά τις 15.00, έγινε η συνέλευση των μελών στην αίθουσα του Εργατικού Κέντρου Πειραιώς (Πλατεία Ιπποδαμείας). Από τα 148 εν τάξει μέλη παρουσιάστηκα και υπέγραψαν τα 102. Το τρίτο θέμα ήταν «Έγκρισις Αποφάσεων Διοικητικού Συμβουλίου». Ο πρόεδρος Μ. Αλικάρης διάβασε τις κατηγορίες του αντισυνδέσμου οι οποίες είχαν καταχωρηθεί στα πρακτικά του Δ.Σ. της 27.9.1953, όπου κατηγορείται ο συνάδελφος Βασ. Χλιμίντζας ότι δίνουν λάδι και λίρες για να στείλει σε εργασία ανέργους και ότι η Διοίκηση παραβαίνει το καταστατικό έχοντας τον Χλιμίντζα ειδικό Γραμματέα ενώ έχει καφενείο. «όλα τα ανωτέρω είναι ψευδή καθώς απεδείχθησαν διότι όλοι ξέρουμε ποιός είναι ο Χλιμίντζας και τι σκοπόν επιδιώκουν οι άνθρωποι αυτοί των εργοδοτών, διότι ούτε καφφεννείον έχει ούτε τίποτε διότι εμείς τον έχουμεν εις το Γραφείον του Συνδέσμου και δεν εργάζεται βάσει της ζ. παραγράφου του 6ου άρθρου του καταστατικού, άλλως θα ηργάζετο όπως ηργάζετο ως σερβιτόρος». Αποφασίστηκε στην δίκη ο Σύνδεσμος να διαθέσει συνήγορο. Ακριβές απόσπασμα, Εν Πειραιεί τη 21^η Σεπτεμβρίου 1954. Ο Γεν. Γραμματεύς Α. Δαλαμάγκας.
ΚΙΝΗΤΟΝ ΕΠΙΣΗΜΑ 5.000 ΔΡΑΧΜΑΙ.

-Ενώπιον του Πρωτοδικείου Πειραιώς. Κλήσις του Υπουργού Εργασίας, κατοικοεδρεύοντος εν Αθήναις, κατά του Συνδέσμου Υπαλλήλων Εστιατορίων - Ζυθεστιατορίων και Μαγειρείων Πειραιώς. Κάλεσμα του Σωματείου προς συζήτηση της αίτησης της 3 Ιουλίου 1954 για την διάλυσή του. (Η δικάσιμος της 6 Οκτωβρίου 1954 είχε ματαιωθεί). Εν Πειραιεί τη 22 Οκτωβρίου 1954. Ο Πληρεξούσιος του Δημοσίου Δικ. Αντιπρόσωπος. Ιωάννης Πάγκαλος οδός Αλκιβιάδου 133 [Πειραιεύς]. Δικάσιμος στις 3 Δεκεμβρίου 1954, ημέρα Παρασκευή. Εκοινοποιήθη τη 2. ΝΟΕ. 1954.

-ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΩΝ ΖΥΘΕΣΤΙΑΤΟΡΙΩΝ ΚΑΙ ΜΑΓΕΙΡΕΙΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ. Εν Πειραιεί τη 1η Δεκεμβρίου 1954. Υπεύθυνος Δήλωσις. Ο πρόεδρος Μ. Αλικάρης, ο Γενικός Γραμματέας Απόστολος Δαλαμάγκας και ο Ταμίας Κωνσταντίνος Διατσίντος βεβαιούν μηνιαίες συνδρομές δυο μελών σε αριθμημένα μπλογκ Συνδρομών, καταχωρηθείσες στο βιβλίο Ταμείου.

-ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΩΝ ΖΥΘΕΣΤΙΑΤΟΡΙΩΝ ΚΑΙ ΜΑΓΕΙΡΕΙΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ. Εν Πειραιεί τη 1η Δεκεμβρίου 1954.-
Πίναξ
Μελών Διοικητικού Συμβουλίου του Συνδέσμου Υπαλλήλων Εστιατορίων κ.λ.π. Πειραιώς εκλεγέν κατά τας Αρχιαρεσίας της 16ης Ιανουαρίου 1953 παρουσία του Δικαστικού αντιπροσώπου κ. π. Τσαχαγέα Πρωτοδίκου βάσει του 8ου Άρθρου του καταστατικού δια την διετίαν 1953-1955.-
1) Μιχ. Αλικάρης, 2) Φιλ. Χαντζάρας, 3) Αποσ. Δαλαμάγκας, 4) Κων. Διατσίντος, 5) Γ. Τζίτζης, 6) Αναρ. Αμελωχίτης, 7) Χρ. Λυμπερόπουλος, 8) Δημ. Τσατσαρώνης, 9) Παντ. Μουτσάτσος.-
Ουδεμία δε μεταβολή επήλθεν κατά το διαρεύσαν χρονικόν διάστημα εις το Διοικητικόν Συμβούλιον.-
Ο Πρόεδρος Μ. Αλικάρης. Ο Γεν. Γραμματεύς Αποστ. Δαλαμάγκας.
Εθεωρήθη
Δια το γνήσιον των υπογραφών
ως και δια το περιεχόμενον
Δια το Εργατικόν Κέντρον Πειραιώς.
ΙΩΑΝΝΗΣ Π. ΚΑΣΙΜΑΤΗΣ
[Σφραγίδα, υπογραφή]

 

 

Ο Πειραιάς, όπως τον μάθαμε ή τον γνωρίσαμε.

Ερευνά και γράφει ο Δημήτρης Κρασονικολάκης. Δημοσιογράφος - Συλλέκτης. Ανεξάρτητος ερευνητής πειραϊκής ιστορίας και λογοτεχνίας.

Ο Πειραιάς γοητεύει τους κατοίκους του, δίνει έμπνευση στον καθένα να τον υμνήσει με τις δικές του πνευματικές δυνάμεις και τρόπους. Τα μέσα που διαθέτουμε είναι πολλά, εγώ εδώ αρκούμαι να τον εκθειάζω μέσω των παλαιών, αυθεντικών ασπρόμαυρων οικογενειακών φωτογραφιών.

ΝΕΟ ΦΑΛΗΡΟ. Στη σκέψη του χειμώνα που πλησιάζει. Συννεφιασμένες υγρές ημέρες, θολές εικόνες μιας μακρινής εποχής που οι περισσότεροι δεν ζήσαμε. Στην παραλία του Νέου Φαλήρου. Ειδυλλιακό τοπίο με δυο γυναίκες σε πρώτο πλάνο στο κιόσκι (1887) που κάποτε παιζόταν και μουσική, περιπατητές στο βάθος και μια βάρκα. Ανεπανάληπτο στιγμιότυπο. Η μεγάλη εξέδρα άρχισε να φτιάχνεται στα 1890 μέσα στο εργοστάσιο του Σιδηροδρόμου Αθηνών Πειραιώς. Την επόμενη χρονιά είχε κιόλας τοποθετηθεί, κατασκευή που λένε ότι κόστισε 59.807,25 δραχμές. Είχε επιβληθεί ένα δεκάλεπτο εισόδου για να συντηρείται, μετά από αντιδράσεις καταργήθηκε λίγο αργότερα. Διατηρήθηκε μέχρι το 1944, μαζί με τα σίδερα των λουτρών αποκολλήθηκε στην κατοχή και τα κομμάτια της στάλθηκαν στην Γερμανία για να λιώσουν και επαναχρησιμεύσουν ως πολεμικό υλικό, οπότε αγνοείται η τύχη τους. Παρέμεινε ένα ελάχιστο τμήμα της που αποξηλώθηκε. Χαρτί VELOX με σχισμένες τις άκρες.

 

 

 

ΠΕΙΡΑΙΑΣ. 13 Οκτωβρίου 1934. Ενθύμιο Αθανασίου Δρακόπουλου. Ανάγλυφο καλλιγραφικό αποτύπωμα, ″Ιω. Καρίπης″. Σε σχήμα καρτποστάλ με οδοντώσεις. Χαρτί Agfa.

 

 

 

Οι φωτογραφίες διαθέτουν τον δικό τους κώδικα επικοινωνίας. Η κάθε μια τους έχει να πει κάτι διαφορετικό και να μεταδώσει σε μας ξεχωριστά εκείνο που θέλουμε να εννοήσουμε. Εδώ, γάμος ένστολου. Η σύζυγος με το νυφικό και τριγύρω άλλες γυναίκες και παιδιά να παρατηρούν. ″Βασιλικήν Παπαγιαννάκην Πειραιά Στην αγαπημένη μας θεία δια να μας θυμάται″. Τα ονόματά τους κομμένα όταν ψαλιδίστηκε η κάτω πλευρά για να κολληθεί η φωτογραφία σε άλμπουμ.

 

 

 

ΠΕΙΡΑΙΑΣ. Σπάνια διαφημιστική καρτποστάλ του οργανοποιείου ″Βασίλειος Σ. Σκενδερίδης″. Λίγο πριν το πόλεμο υπήρχαν αρκετά, έχω καταγράψει τα οργανοποιεία - καταστήματα μουσικών οργάνων: Βάγιας, Γλύτσος, Λασκής, Μουρατίδης, Παπαζιάν Ρόζα, Τερζιβασιάν Ζοζέφ. Μιχάλη Σκεντερίδη βρήκα στην οδό Αλιπέδου 22.

 

 

 

ΠΕΙΡΑΙΑΣ. Η φωτογραφική τέχνη μάς χαρίζει την γοητεία της. Μας φέρνει σε μια χρονική στιγμή που η ανθρώπινη αυτή δεκάδα ανεβασμένη σε μια ταράτσα ή ένα ψηλό σημείο στήθηκε μπροστά στον φακό. Κοιτάξτε τα πρόσωπα, τις ενδυμασίες των κοριτσιών και των παλικαριών. Το μπουκάλι που κρατά στα πόδια του ο καθισμένος και η έκφρασή τους. Δεκαετία του 1940; «ΦΩΤΟ - ΑΝΘΗ/ ΘΟΥΚΥΔΙΔΟΥ 97/ ΑΓΙΟΣ ΝΕΙΛΟΣ/ ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ».

 

 

 

Ενθύμιον Δραπετσώνος Πειραιεύς Οκτώβριος 1946. Χαρτί Agfa Lupex.Τι να γράψω για τα τρία πρόσωπα που από τότε που τους παρουσιάζει η φωτογραφία μάς χωρίζουν 74 χρόνια;

 

 

 

ΠΕΙΡΑΙΑΣ. Σαν σήμερα 13 Νοεμβρίου 1949. Ημέρα Κυριακή. Μικρός σε παιδικό αυτοκινητάκι (αντίγραφο στρατιωτικού τζιπ) στο Πασαλιμάνι, στον πεζόδρομο. «ΦΩΤΟ ΜΕΛΛΑΣ & ΣΙΑ - ΑΓ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ 11 ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ ΤΗΛ. 43-430».

 

 

 

«Φωτο - Λουξ/ Δ. ΜΟΣΧΟΛΙΟΣ/ ΝΟΤΑΡΑ 44 ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ». Ευχάριστο στιγμιότυπο σε πειραιώτικο κατάστημα.

 
 

 

 

Η σκέψη πηγαίνει στους για κάθε λόγο και αιτία ασθενείς όλων των εποχών, πολεμικών και ειρηνικών. Ειδικά αφιερωμένη υπέρ υγείας στους θετικούς των κρουσμάτων της σύγχρονης πανδημίας, του κορονοϊού. Χωρίς μάσκες τότε, πρόσωπα καθαρά, φιλικά, αισιόδοξα. Τώρα φοβία, ανασφάλεια, απομόνωση. Μάτια που εκπέμπουν απορία, αγωνία. «ΚΑΠΝΟΠΩΛΕΙΟΝ/ ΕΙΔΗ ΨΙΛΙΚΩΝ & ΧΑΡΤΟΠΩΛΕΙΟΥ/ ΑΘΑΝ. Σ. ΤΟΥΦΕΞΗ/ ΟΔΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ 30/ ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ».

 

 

 

ΠΕΙΡΑΙΑΣ. Δεκέμβριος 1957. Κοριτσάκι με την κούκλα του. ″Ενθύμιον της ανιψιάς σας Δέσποινας Θεοφυλάκτου″. «ΦΩΤΟ - ΘΕΟΔΩΡΙΔΗ/ ΑΓΧΙΑΛΟΥ 22 - ΤΑΜΠΟΥΡΙΑ/ ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ».

 

 

 

ΠΕΙΡΑΙΑΣ. Οικογενειακή φωτογραφία. Ευτυχισμένες στιγμές της πειραϊκής ιδιωτικής ζωής του καθένα μας. 22 Οκτωβρίου 1960. Σε σχήμα καρτ ποστάλ, χαρτί mimosa. «ΦΩΤΟΓΡΑΦΕΙΟΝ/ Α. Π. ΚΑΡΙΠΗ/ ΒΑΣ. ΚΩΝ/ΝΟΥ 8/ ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ».

 

 

 

 ΠΕΡΑΜΑ, ΠΕΙΡΑΙΑΣ. 28 Οκτωβρίου 1960.

 

 

 

Λένε ότι οι δρόμοι της αγάπης είναι νυχτερινοί. Πάντως οι Πειραιώτες ξέρουν να τους περπατούν. «ΝΙΚ. ΧΑΜΗΛΟΣ/ ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ/ ΑΓ. ΟΡΟΥΣ 103 ΤΑΜΠΟΥΡΙΑ/ ΣΤΑΣΙΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΚΟΥ».

 

 

 

Τα ψώνια, ειδικά για τις γυναίκες, εκτός από την ικανοποίηση των όποιων αναγκών, ενδείκνυνται από τους γιατρούς ως shopping therapy αφού διαπίστωσαν ότι κάνουν καλό στην ψυχική υγεία και μπορούν να κάλλιστα συνδυαστούν με περίπατο, ραντεβού, καφέ. Τα χρόνια αλλάζουν καταστάσεις και συμπεριφορές, οι πειραιώτισσες παραμένουν κομψές, ευδιάθετες, το ίδιο επιθυμητές. Η παρούσα είναι αφιερωμένη στην πολύτιμη παρουσία τους. «ΦΩΤΟ - ΠΑΛΛΑΣ/ ΠΑΝ. ΠΑΤΕΡΑΚΗΣ/ ΟΔΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ 62/ ΤΗΛ. 473-045/ ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ».

 

 

 

Καλημέρα στην πόλη μας και στους κατοίκους της με ένα χαμογελαστό δείγμα πειραιώτικης ομορφιάς από τους καιρούς που δεν μας την έκρυβε η μάσκα. Υπομονή, θα περάσει κι αυτό. Η κοπελιά, Σ.Μ. Από το στούντιο STELLA ΠΕΙΡΑΙΑ.

 

 

 

Φωτογραφίες προφυλαγμένες σε δίπτυχα από πολυτελές χαρτόνι. Περιείχαν ζευγάρια ή μεμονωμένα πρόσωπα, ήταν κάτι σαν προσφορά ή ιδιαίτερη παραγγελία από τα πολλά πειραιώτικα φωτογραφικά στούντιο (τις λέγαμε εβδομαδιαίες). «PHOTOSTUDIO Z B/ ΖΩΡΑΣ & ΒΛΑΣΣΗΣ/ ΛΕΩΦ. Β. ΓΕΩΡΓΙΟΥ Α΄ 31 & Β. ΣΟΦΙΑΣ/ ΤΗΛ. 412.068 - ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ».

 

 

 

ΠΕΙΡΑΙΑΣ. Στιγμιότυπο από εκδήλωση σε αίθουσα της πόλης. Η καθαρή, γυαλιστερή ασπρόμαυρη φωτογραφία μάς μεταφέρει κατ’ ευθείαν στην εποχή, με την κόμμωση, τα χαρακτηριστικά φορέματα, τις τσάντες και τα παπούτσια. Με αυτά κυκλοφορούσαν οι γυναίκες που γνωρίσαμε και θυμόμαστε. Το αγοράκι κοιτάζει με έκπληξη. «ΦΩΤΟ - ΧΑΡΑΜΗ/ ΒΑΣ. ΚΩΝ/ΝΟΥ 28/ ΤΗΛ. 413.875 ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ». 14 ΝΟΕ. 1968.

 

 

 

ΠΕΙΡΑΙΑΣ. Δυο στιγμιότυπα από εκδήλωση σε αίθουσα της πόλης. Με την ελπίδα αναγνώρισης κάποιων προσώπων. «ΦΩΤΟ - ΧΑΡΑΜΗ/ ΒΑΣ. ΚΩΝ/ΝΟΥ 28/ ΤΗΛ. 413.875 ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ». 14 ΝΟΕ. 1968.

 

 

 

 

ΠΕΙΡΑΙΑΣ. Δυο παιδιά, κοριτσάκι και αγοράκι στημένα για φωτογράφιση σε μια εκδήλωση στην πόλη μας. Η μικρούλα αναγνωρίζεται, είναι η κόρη του φωτογράφου, Βασιλική Χαραμή. «ΦΩΤΟ - ΧΑΡΑΜΗ/ ΒΑΣ. ΚΩΝ/ΝΟΥ 28/ ΤΗΛ. 413.875 ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ». 14 ΝΟΕ. 1968. 

 

 

 

 

  

Αντώνης Πρωτοπάτσης, ο ομιλητής στην πρώτη εκδήλωση της Φιλολογικής Στέγης Πειραιώς στις 14.12.1930.

Αφιερωμένο στα 90 χρόνια της Φιλολογικής Στέγης Πειραιώς την οποία υπηρέτησα στα τελευταία 35 χρόνια.

Ερευνά και γράφει ο Δημήτρης Κρασονικολάκης. Δημοσιογράφος - Συλλέκτης. Ανεξάρτητος ερευνητής πειραϊκής ιστορίας και λογοτεχνίας.

Σε πειραιώτικα και άλλα λογοτεχνικά βιβλία και περιοδικά που τυχαίνει να στολίζονται με φωτογραφίες και σκίτσα διαφόρων λογοτεχνών, προβάλλει η μορφή του Παύλου Νιρβάνα, του Δημοσθένη Βουτυρά, του Παλαμά, του Δροσίνη, του Ξενόπουλου, του Μαλακάση, του Ψυχάρη και άλλων σε εύστοχα γελοιογραφήματα ενός άγνωστου στο τοπικό φιλολογικό κοινό καλλιτέχνη.
[Παράδειγμα στο βιβλίο σταθμός του Γιάννη Χατζημανωλάκη, Χρονικό της πειραϊκής πνευματικής ζωής, 1973, μεταξύ των σελίδων 88 και 89, το σχέδιο του Νιρβάνα. Ο Νιρβάνας έγραψε για αυτόν στην ΕΣΤΙΑ, 20.12.1924: «Με το πρώτο βλέμμα διακρίνει κανείς εκεί μέσα (στην έκθεση με έργα του) την κυριαρχία ενός ταλέντου. Η γραμμή του Αντ. Πρωτοπάτση αρχίζει πλέον να γίνεται γραμμή διδασκάλου»]
Πρόκειται για ένα σημαντικό πρόσωπο για το οποίο έχουν γραφτεί τόσα πολλά, έχουν ασχοληθεί αρκετοί λογοτέχνες και δημοσιεύσει σε σοβαρά έντυπα σημαντικές μονογραφίες, ειδικά συμπατριώτες του από την Λέσβο.
Έτσι εγώ, σαν μη επαΐων θα σας παραπέμψω σε πηγές που έχω υπ’ όψη μου και θα αρκεστώ σε μια σύντομη διαδρομή της ζωής του για να φτάσω στο ζητούμενο που θέλω να τονίσω.
Ο Αντώνης Πρωτοπάτσης γεννήθηκε στο προάστιο της Μυτιλήνης Ακλειδιού στις 21 Μαρτίου 1897, δηλαδή στις 4 Απριλίου 1897 με το νέο ημερολόγιο.
Η μητέρα του Ελένη το γένος Σιφναίου (1867-1932), «χήρα πρόωρα, τον μεγάλωσε από μωρό προσεκτικά, με περίσκεψη, σοβαρότητα, μ’ αυστηρές αρχές και μ’ αρχοντικούς τρόπους». Η αδελφή του Μαρία νυμφεύτηκε τον «βασιβουζούκο της Λεσβιακής Άνοιξης» Χρύσανθο Μολίνο (1888-1972). Πρώτο του εξάδελφος ήταν ο Παναγιώτης Μ. Σιφναίος, 1904-1979, αργότερα γενικός διευθυντής ΕΙΡ, υπουργός κ.ά.).
Στα 1912 αρχίζει να στιχουργεί με το όνομα Μήτρος Ακλειδιανός.
Στα γυμνασιακά του χρόνια εργάστηκε για λίγο στο ελαιομεσιτικό γραφείο του Αποστόλου Γρημάνη. Φοίτησε στην Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας (1914) επίσης για σύντομο διάστημα θεωρώντας ότι «νεκρώνει ταλέντα».
Για την καταγραφή διάσωση και αξιοποίηση των λαογραφικών θησαυρών του νησιού του στάθηκε κοντά στις προσπάθειες των περιοδικών «Ελπίδες», 1915 και «Ο Φάρος της Μυτιλήνης», Απρίλιος 1919, πέντε τεύχη, το οποίο μετονομάστηκε σε «Τα Νιάτα», από το έκτο τεύχος 30.6.1919. Υπάρχουν φωτογραφίες να χορεύει με λεσβιακή ενδυμασία.
Στα 1917 μαζί με άλλους, «αυτοτιτλοφορούμενοι ως ΜΑΛΛΙΑΡΟΙ» (Μιχάλης Ψαρός, Παναγιώτης Ψάλτης [ο Παναγιώτης Νικήτας], Παναγιώτης Κεφάλας) τέθηκαν υπέρ της δημοτικής γλώσσας εναντίον του «γλωσσαμύντορα ελληνοδιδασκάλου» Μιχαήλ Ι. Μιχαηλίδη (1859-1950) και τύπωσαν ένα κείμενο (22 σελίδες).
Όντας κλάσεως του 1917, στα 1918 τον βρίσκουμε για εκγύμναση ως κληρωτό. Απολύθηκε προσωρινά αφού ήταν δημοσιογράφος και συνέχισε να μην υπηρετεί με νέα απόφαση του Υπουργείου Στρατιωτικών που στήριξε τον κλάδο του αφού τυγχάνει έφεδρος, δεν είναι λιποτάχτης και δεν βρίσκεται στην ζώνη των επιχειρήσεων. Τελικά απολύθηκε με τον βαθμό του δεκανέα και με την ειδικότητα του σχεδιαστή.
Στα 21 του, τέλη του 1918 έπαιξε σε μια θεατρική παράσταση (Η πρόταση του Τσέχωφ), καθώς και σε άλλες στην επόμενη χρονιά.
Καταφέρνοντας να εξασφαλίσει συνεργασία ευρωπαϊκού επιπέδου στα 1919, τον Νοέμβριο στην Γενεύη, παρακολούθησε κι έκανε τα σκίτσα των αντιπροσώπων των Κρατών που συμμετείχαν με αγορεύσεις στις συνεδριάσεις της Κοινωνίας των Εθνών.
1920. Όταν έγινε η διασυμμαχική κατοχή της Κωνσταντινούπολης η οικογένεια του αδελφού τα μητέρας του επέστρεψε στην κατοικία της, οπότε πήγε και ο Πρωτοπάτσης για να εργαστεί. Εκεί συνδέθηκε με καλλιτεχνικούς κύκλους και διανοούμενους ενώ «απέφευγε κάθε κουβέντα για αρρώστιες και το πέρασμά του από χασάπικα που είχαν κρεμασμένα σφαγμένα ζώα για πούλημα» [Μαρτυρία του εξαδέλφου του Παναγιώτη Μ. Σιφναίου].
Η δουλειά του εκτιμήθηκε και εξασφαλίστηκε η συνεργασία του με γνωστά γαλλικά έντυπα. Μετακόμισε στην Γαλλία και προσλήφτηκε στην Le Journal, καθώς αργότερα και σε άλλα γνωστά περιοδικά.
Στην Γαλλία έμεινε από το 1922 έως το 1924, από το φθινόπωρο του 1928 έως τον Αύγουστο του 1930, και από το 1931 έως το 1939 δηλαδή με πολλές διακοπές παραμονής του στην Λέσβο, όπου ζωγράφισε τοπία του νησιού σε ακουαρέλες και ελαιογραφίες τις οποίες εξέθεσε στην Μυτιλήνη (Σεπτέμβριος του 1924), στην Αθήνα (στο ΣΠΛΕΝΤΙΤ, Δεκέμβριος 1924), στην Αίγυπτο (Αλεξάνδρεια και Κάιρο, Μάρτιος - Απρίλιος 1928) και στην Αθήνα όπου έδινε τα σκίτσα του σε διάφορα έντυπα («Ελεύθερος Τύπος» του Χρήστου Καβαφάκη στα 1925-1926 και «Πολιτεία» του Θεολόγου Νικολούδη στα 1927 όταν την είχε αναλάβει ο Σβολόπουλος).
Για την ζωή του στο Παρίσι και τις κριτικές για τα σκίτσα του έγραψαν μεταξύ άλλων σε εφημερίδες ο Άγγελος Τανάγρας και ο Φώτος Γιοφίλλης στα 1924-1925.
Τα σκίτσα του καμωμένα σε λίγα λεπτά της ώρας, εκφραζόταν με το μολύβι και πίστευε ότι τα ζημίωνε όταν ήταν υποχρεωμένος να περνά πάνω από τις αρχικές μολυβιές γραμμές σινικής μελάνης για να αποδοθούν σε γραμμικά κλισέ στα τσιγκογραφεία.
Τον Φεβρουάριο του 1925 τέλεσε στην Αθήνα γάμο με την Marie-Louise (Μαρί-Λουΐζ), δεν έκαναν παιδιά.
Στα 1927 έγινε πρόεδρος του Συνδέσμου Ελλήνων Σκιτσογράφων Αθηναϊκών Εφημερίδων, πριν διοργανωθεί από τον Φωκίωνα Δημητριάδη (1894-1977).
Σε μια επιστροφή του στην Γαλλία, έβαλε τον εξάδελφό του να πάει στην Le Journal και να ζητήσει να τον επαναπροσλάβουν. Τον δέχτηκαν με ενθουσιασμό, ο διευθυντής της είπε μάλιστα «il n’ y a pas que lui et Sennep pour la caricature».
Jean Sennep, 1894-1982, Γάλλος σχεδιαστής και γελοιογράφος από τους μεγαλύτερους εικονογράφους του γαλλικού τύπου.
Ο Πρωτοπάτσης υπέγραφε τα έργα του με το ψευδώνυμο Pazzi. Με αυτό έγινε όπως προείπα δεκτός για συνεργασίες σε ένα μεγάλο αριθμό γαλλικών εντύπων του μεσοπολέμου. Πολλές εικονογραφήσεις του είναι σημαντικές και πολύ εντυπωσιακές. Σκίτσα σύγχρονών του της Γαλλίας και της Ελλάδος, επιστημόνων, πολιτικών, συγγραφέων, ποιητών, καλλιτεχνών, όλα ήταν αναγνωρίσιμα με την πρώτη ματιά. Παράλληλα έβγαλε και λευκώματα με σκίτσα προσωπικοτήτων διαφόρων ειδικοτήτων. Ειδικεύτηκε και στην χαλκογραφία «pointe sèche» dry point, την τεχνική πρώτος είχε χρησιμοποιήσει με σημαντικό τρόπο ο Dürer, πράγμα που τον ώθησε σε πιο εκλεπτυσμένες γραμμές. Σε δημοπρασίες πωλούνται ακόμα σχέδιά του. Μετέφρασε και ποιήματα του Baudelaire.
Στην εφημερίδα «Πολιτεία» δεν έπαψε να γράφει για την Λέσβο: Έχω γεννηθή στη Μυτιλήνη και κάθε φορά που θα την ξαναντικρύσω μου φαίνεται πως ξαναγεννιέμαι… Αλήθεια, δεν ξέρω τι μ’ εμποδίζει να γράψω κάτι που μου είναι περισσότερο παρά πεποίθηση, κάτι που το φωνάζουν όλες οι ίνες του σώματός μου: «Η Μυτιλήνη είναι ο ωραιότερος τόπος του κόσμου»…
Μου θυμίζει τις λυρικές εξάψεις του δικού μας Βασίλης Λαμπρολέσβιου, του Βασίλη Λαμπρέλη (10.4.1908-24.3.1989) που παράλληλα με την λατρεία του για τον Πειραιά, σε κάποια ποιήματα κείμενα ή γράμματα νοσταλγεί το νησί του…
Όμως στην μεγάλη περίοδο της ζωής του που αναφέρομαι έπρεπε να σκιτσάρει με βιασύνη λόγω των απαιτήσεων και των παραγγελιών των εντύπων που είχε επαφές. Νοσταλγούσε τις ήρεμες στιγμές των ακρογιαλιών στην Λέσβο, τα τοπία και τους ανθρώπους της που τον χαλάρωναν και ζωγράφιζε με πάθος.
Μέσα σε όλα αυτά, κατέβαλε προσπάθειες να βελτιώσει τα οικονομικά του και να αισθανθεί άνετος, να αποδεσμευθεί από Γαλλία και Αθήνα, να επιστρέψει στην γενέτειρα γη την οποία επισκεπτόταν λίγες εβδομάδες, μόνο στις κανονικές άδειες τα καλοκαίρια ή τα φθινόπωρα.
Εν τέλει πήρε την απόφαση και γύρω στον Μάρτιο του 1939 το βρίσκουμε πίσω στην Λέσβο όπου τον καλωσόρισαν οι γνωστοί του με ευχές στα τοπικά έντυπα: «Ο πόθος της ωραίας πατρίδας έφερε πάλι ανάμεσά μας ένα από τα πιο εκλεκτά λουλούδια της Λεσβιακής Άνοιξης. Ύστερα από 8 χρόνια ο Αντώνης Πρωτοπάτσης εγκατέλειψε την Γαλλία για να εγκατασταθή οριστικά στο νησί μας, πάνω στο οποίο θα σκορπιστή πάλι το αγνό άρωμα του πνεύματος και της τέχνης… Κατά την παραμονή του στην Γαλλία είχε ασχοληθή ειδικά με τη χαλκογραφία και εξέδωσε συλλογές χαλκογραφιών του. Περνώντας από την Αθήνα, όπου έμεινε μερικές εβδομάδες, εφιλοτέχνησε τις χαλκογραφίες των καλλιτέρων συγγραφέων της χώρας μας, οι οποίοι θα εκδοθούν πολύ σύντομα σε τεύχος ιδιαίτερο…» έγραψε ο Παρασκευαΐδης στην εφημερίδα ΠΡΩΙΝΗ της 28.3.1939. Οκτώ χρόνια, εννοεί την δεύτερη σχεδόν συνεχή παραμονή του στην Γαλλία.
Το καλοκαίρι του 1939 συμμετείχε στην οργάνωση της Λεσβιακής Έκθεσης, στις εκδηλώσεις της οποίας ο Στρατής Παπανικόλας (22.11.1894 - 30.10.1952, έφυγε από καρδιακή προσβολή) διευθυντής, μετά ιδιοκτήτης του ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΛΟΓΟΥ που καταστράφηκε από φωτιά στα 1925 και επανακυκλοφόρησε, αποχώρησε και την εκχώρησε στα 1929, εκδότης του σατιρικού ΤΡΙΒΟΛΟΥ στα τέλη του 1931 έως το 1941, επανακυκλοφορία στις 11.7.1952) έγραψε λαϊκή επιθεώρηση, στις παραστάσεις της οποίας πρωτοακούστηκε το τραγούδι ΜΥΤΙΛΗΝΗ σε μουσική Κλεάνθη Μυρογιάννη «Η Μυτιλήν’ μας είνι ένα τρανό χουργιό αρχόντ’ τσι φουκαράδις ζούμι μακριά ’π’ του θιό» στην ιδιωματική γλώσσα του Ασώματου Αγιάσου.
Τις απόψεις και τα ενδιαφέροντά του για την τέχνη, διοχέτευσε γράφοντας στην Εξέλιξη, στην Εφημερίδα των Λεσβίων, στην Πρωϊνή.
Οι συνθήκες επιβίωσης ήταν πολύ ακραίες. Τον Οκτώβρη του 1942 εγκαταστάθηκε στην Αγία Παρασκευή Λέσβου. Οικονομική δυσπραγία αφού ήδη είχαμε μπει στον πόλεμο: «παρέμεινα επί τινα έτη εις την ιδιαιτέραν μου πατρίδα Μυτιλήνην μη δυνάμενος όμως να προσπορισθώ τα προς το ζην, καθ’ όσον το επάγγελμά μου δεν επιτρέπει την εξάσκησίν του εις την επαρχίαν, μετέβην εις Τουρκίαν το 1944 και παρέμεινα εις Σμύρνης και Κωνσταντινούπολιν μέχρι του Ιουλίου 1945. Έκτοτε ευρίσκομαι εις τας Αθήνας. Λόγω του επαγγέλματός μου είμαι ηναγκασμένος να διαμένω εις μεγαλούπολιν, μη δυνάμενος δε επί του παρόντος να επιστρέψω εις Παρισίους, παραμένω εις Αθήνας δια να εξασφαλίσω τα προς το ζην».
Αντιγράφω από τον Μολίνο για εκείνη την περίοδο της Μυτιλήνης: «Στον ορίζοντα ήδη πρόβαλαν σαν απειλητική συννεφούρα η πείνα, η δυστυχία μαζί κι ο ξεπεσμός κι η καταφρόνια. Οργάνωσε και πάλι επισκέψεις σε κεφαλοχώρια του νησιού, κάθε άλλο όμως παρά ενθουσιώδεις και κεφλήδικες όπως εκείνες της νειότης του. Σκοπός τώρα είναι η εξεύρεση λίγων τροφίμων για να αντεπεξέλθει όπως - όπως με τη γυναίκα του. Πληρώνει με σκίτσα όσους σ’ ανταλλαγή δίνουν φασόλια, λάδι, γεννήματα φυλαγμένα απ’ τους πλιατσικολόγους Ναζί». Στα 1944 τύπωσε βιβλίο με μεταφράσεις 50 ποιημάτων του Μποντλέρ. Άλλωστε ο ίδιος έγραψε και δημοσίευσε ποιήματα.
Τον Ιούλιο του 1945 ήλθε στην Αθήνα. Ως προσωρινός κάτοικος Αθηνών, στα 1946, υπέβαλε αίτηση για την παροχή δελτίου άρτου και τροφίμων στις 16 Μαΐου. Εργάστηκε στον Ριζοσπάστη και στον Ρίζο της Δευτέρας, στην Μάχη και στην Ελεύθερη Ελλάδα. Έστελνε προσωπογραφικά σκίτσα ατόμων που κάλυπταν την επικαιρότητα, μερικές φορές απομακρυσμένα από την πρωτοτυπία, ξεσηκωμένα από φωτογραφίες, «εις βάρος της εκφραστικότητας της σκιτσογραφικής τέχνης». Το έργο του λοιπόν, με την πρόσθεση αντιγράφων, ζημιώθηκε ποιοτικά.
«Η ζωή του ήταν κατάφορτη από οραματισμούς, πειραματισμούς που πότε - πότε απέβαιναν επιτυχείς, ενώ συχνά θα τους χαρακτήριζε κανείς χωρίς περιστροφές αλλοπρόσαλλους, η ζωή του πραγματικά έντονη και φωτισμένη, υπήρξε σύντομη».
Πέθανε, από την επάρατη αρρώστια, στην Αθήνα, στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός, στις 16 Απριλίου 1947, σε ηλικία 50 ετών «την εποχή που η Ελλάδα περνούσε μεγάλες δοκιμασίες, αδύναμη, ασυγκρότητη, ασθενής. Αδύναμη ακόμα να εξασφαλίσει έγκαιρα τη σωστή διάγνωση της αρρώστιας του δυστυχισμένου διανοούμενου». Ο Σπύρος Βασιλείου στην νεκρολογία του έγραψε ότι ο Πρωτοπάτσης ατύχησε πριν φύγει να δει το δεξί του χέρι, εκείνο που δημιουργούσε, παράλυτο. Ετάφη στο 3ο νεκροταφείο, αργότερα τα οστά του μεταφέρθηκα στην ιδιαίτερη πατρίδα του.
Κι αλλού διάβασα: «Αρρώστησε το 1947 σε ηλικία 50 χρονών και η Γαλλίδα σύζυγός του ζήτησε να του βγάλουν διαβατήριο, ώστε να πάει στο Παρίσι για θεραπεία. Αλλά ο Υπουργός Δημοσίας Τάξης Ναπολέων Ζέρβας δεν του έδωσε (!), για να… ξεμπερδεύει με αυτόν τον σκιτσογράφο του «Ριζοσπάστη»!!!»

Ας έλθω τώρα στο προκείμενο, στην ευτυχή συγκυρία, στην επαφή του Πρωτοπάτση με τα πρώτα πολιτιστικά βήματα της νεοϊδρυθείσας τότε Φιλολογική Στέγης Πειραιώς.
Η Φιλολογική Στέγη Πειραιώς ιδρύθηκε στα τέλη του 1930, στον εορτασμό των εκατό ετών από τη ίδρυση του ελληνικού κράτους. Τα 18 άρθρα του πρώτου καταστατικού της εγκρίθηκαν με την απόφαση 4156/17.11.1930 του Πρωτοδικείου Πειραιώς. Αρχικά πρόεδρος εξελέγη ο Κώστας Δ. Σούκας (από 9.10.1930 έως 20.12.1931) κι ακολούθησε ο Γρηγόρης Θεοχάρης (από 20.12.1931 έως 7.2.1965).
Ο Πρωτοπάτσης, «Ανοίγοντας προς όλες τις κατευθύνσεις την επιρροή του έγινε ο θεωρητικός της ″Λεσβιακής Άνοιξης″, που με διαλέξεις και δημοσιεύματα την έκανε ευρύτερα γνωστή στο πανελλήνιο. Η προωθητική επίδραση στο γράψιμο και στο τύπωμα της ″Ζωής εν τάφω″ και ύστερα η μεταφραστική της αναδημιουργία στα γαλλικά και στην προβολή της σε ευρωπαϊκή κλίμακα είναι ανυπολόγιστης αξίας».
Ως «δημοσιογράφος - φοιτητής» ο φιλόλογος, λαογράφος, ζωγράφος, σκιτσογράφος Μίλτης Παρασκευαΐδης (18.1.1911 - 21.12.1999, κληροδότησε το ακίνητό του στην οδό Κοτυαίου 5 στην Ομοσπονδία Λεσβιακών Συλλόγων Αττικής, ιδρύθηκε στα 1988) παρακολούθησε «μεταξύ πολλών άλλων και μια διάλεξη που έδωσε ο Πρωτοπάτσης το 1930 στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιώς για τη Λεσβιακή Άνοιξη με πρωτοβουλία της ″Φιλολογικής Στέγης″ Πειραιώς. Όταν μιλούσε έξω από το νησί του για τη Λεσβιακή Άνοιξη ο Πρωτοπάτσης, που ήταν στις ομιλίες του πάντοτε γλαφυρός και ενθουσιώδης, γινόταν αληθινός μύστης. Στην διάλεξή του του 1930 είπε και τα εισαγωγικά αυτά λόγια, που χαρακτηρίζουν τους ενθουσιασμούς του, που έμειναν για πάντα ″εφηβικοί″, σε όλη του την ζωή:
Μου είναι μεγάλη ανάγκη, μεγάλη βία να σας μιλήσω για τη Λεσβιακή Άνοιξη. Μη σας φαίνεται παράξενο. Η Λεσβιακή Άνοιξη μ’ ενθουσιάζει. Κι είναι δύσκολο να είναι κανείς ενθουσιασμένος μοναχός του. Ποτές σου δεν νοιώθεις τον εαυτό σου τόσο μεταδοτικό, τόσο ανοιχτόκαρδο, όσο όταν είσαι ενθουσιασμένος… Έχω χρόνια να περάσω την άνοιξη στον τόπο μου…
Λεσβιακή Άνοιξη! Έτσι μας αρέσει να ονομάζουμε εκεί πέρα ένα άνθισμα από νέα ελπιδοφόρα ταλέντα στην τέχνη του λόγου. Και είναι τόσο φυσικό ένα τέτοιο φαινόμενο για όποιον γνωρίζει το νησί. Στη Λέσβο όποιος έχει μάτια σπουδάζει την ομορφιά. Όποιος έχει ψυχή ζητά να την εκφράσει. Το τραγούδι στη Λέσβο είναι πάντα έτοιμο ν’ αντιλαλήσει, φτάνει να το επιτρέπουν οι καιροί. Έτσι και τώρα. Αντίθετα με την Εφτανησιώτικη Σχολή π.χ., όπου τα γράμματα καλλιεργούσε προνομιακά ένας στενός κύκλος από αριστοκράτες μ’ ευρωπαϊκή μόρφωση, η Λεσβιακή Άνοιξη είν’ ένα φαινόμενο πολύ πλατύτερο, με βαθύτερες και λαϊκότερες ρίζες. Αυτή η πλειάδα των ταλέντων, που εκφράζεται στη Μυτιλήνη κι εκφράζει τη Μυτιλήνη, αντιπροσωπεύει τις πνευματικές και ψυχικές ορέξεις μιας ολόκληρης νεολαίας από τη μεσαία τάξη. Απ’ αυτήν κυρίως προέρχονται οι συγγραφείς, μα και σ’ αυτήν αποτείνεται. Η νεολαία αυτή τους περιβάλλει με θερμή στοργή….
Μην έχοντας χρόνο να αναφερθεί με λεπτομέρειες στους αντιπρόσωπους της Λεσβιακής Άνοιξης, κατά την ομιλία του στο Δημοτικό Θέατρο του Πειραιώς το 1930, ο Πρωτοπάτσης περιορίστηκε να μνημονεύσει μερικούς απ’ αυτούς…
Σύμφωνα με πληροφορίες μου η διάλεξη - ή οποία κατά πάσα πιθανότητα υπήρξε η πρώτη της Στέγης - έγινε στις 14 Δεκεμβρίου 1930. Η πανδημία εμποδίζει στο να ερευνήσω τις εφημερίδες της εποχής στο Ιστορικό Αρχείο του Δήμου μας.
«Ο Αντώνης Πρωτοπάτσης… αναδείχτηκε κορυφαίος φυσιογνωμιστής, σκιτσογράφος της περιόδου 1920-1947, ζωγράφος, λογοτέχνης, εμπνευστής των πνευματικών και καλλιτεχνικών εκδηλώσεων της ″Λεσβιακής Άνοιξης″ του Στρατή Μυριβήλη και οραματιστής της Αναγέννησης του γνήσιου πατροπαράδοτου λαϊκού πολιτισμού των Ελλήνων μ’ αποφασιστικήν αντίδραση στον ″εκφραγκισμό″ της ελληνικής ζωής» (Παρασκευαΐδης).
Τα χρόνια πέρασαν κι όπως ξεχνούν και στρέφονται σε πιο πικάντικα ενδιαφέροντα οι σύγχρονοι αντιγραφείς «ερευνητές, ιστορικοί, αρθρογράφοι» του πειραϊκού χώρου, παραγκωνίζοντας άθελα, λόγω περιορισμένης αντίληψης ή σκόπιμα, λόγω άποψης τους παλαιότερους δημιουργούς, έτσι αφέθηκε στην λήθη και το όνομα του Αντώνη Πρωτοπάτση.

ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:
-Γιώργος Βαλέτας, άρθρο «Ο Μυριβήλης της Μυτιλήνης», στην ΝΕΑ ΕΣΤΙΑ, τεύχος 1033, Ιούλιος 1970, Αφιέρωμα στον Στράτη Μυριβήλη.
-Πάνος Ευαγγελινός, Σοβαρά και Γελοία, Μυτιλήνη 1970.
-Κώστας Μάκιστος (Παπαχαραλάμπους), Η Σελλάδα της Αγίας Παρασκευής Λέσβου. Ιστορική και λαογραφική έρευνα. Με βιβλιογραφικό επίμετρο Μίλτη Παρασκευαΐδη. Αθήναι. 1970.
-ΤΑ ΝΕΑ, 28 Ιανουαρίου 1972, συνέντευξη του Μανώλη Καλλιγιάννη στον δημοσιογράφο Γιώργο Πηλιχό (1929-1.5.2003).
-ΤΟ ΒΗΜΑ, 26 Μαρτίου 1972, Φ. Κομνηνάκης, Αντώνης Πρωτοπάτσης - Ένας «ωραίος απόστολος» του Νεοελληνικού Πολιτισμού.
[Απόστολο του νεοελληνικού πολιτισμού τον είχε χαρακτηρίσει ο Στράτης Μυριβήλης (1892-1969) με αφορμή ενός φιλολογικού μνημόσυνου με πρωτοβουλία της ΧΟΡΩΔΙΑΣ ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ στις 10.5.1953]
-Ο Αντώνης Πρωτοπάτσης μέσ’ από τις επιστολές του, Βασίλης Καραγιάννης, 1972.
-Μίλτη Παρασκευαΐδη. Ο Αντώνης Πρωτοπάτσης “PAZZI,, και η Λεσβιακή Άνοιξη. Ένας ωραίος απόστολος του Νεοελληνικού Πολιτισμού. 1897 - 1947. Ανάτυπο από τα «Αιολικά Γράμματα». Αφιέρωμα, τόμος 2ος, τεύχος 8, σελ. 132 - 143. Αθήνα 1972. Σελ. 16.
-Μίλτη Παρασκευαΐδη, Αντισνομπιστικά και αντιρομποτικά, 1977.
-Στρατής Αλ. Μολίνος. Ο Αντώνης Πρωτοπάτσης και το έργο του. Αθήνα 1991. Σελ. 20. Η ομιλία έγινε στις 24 Σεπ. 1990 στο Δημοτικό Θέατρο Μυτιλήνης
-Α. Πρωτοπάτσης. 1897-1947. Εκδόσεις αστερίας. Αθήναι 1997. Σε 1000 αντίτυπα.
-Από τις εκδόσεις ΣΜΙΛΗ κυκλοφόρησε στα 2019 το βιβλίο του Charles Baudelaire   ΑΝΘΗ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ σε μετάφραση του Αντώνη Πρωτοπάτση με εισαγωγικά κείμενα του Βάσου Βόμβα και του Στρατή Μολίνου. 

 

Στρατολογικά αστυνομικά κι άλλα έγγραφα για έναν ανυπότακτο, πρώην κάτοικο Πειραιώς.

Ερευνά και γράφει ο Δημήτρης Κρασονικολάκης. Δημοσιογράφος - Συλλέκτης. Ανεξάρτητος ερευνητής πειραϊκής ιστορίας και λογοτεχνίας.

Μια δεσμίδα εγγράφων της συλλογής μου θα με απασχολήσει αυτή την φορά, που έχουν σχέση με έναν Δημότη Πειραιώς με εμφανή «βίο και πολιτεία» όσον αφορά στην προσωπική και στρατιωτική του θητεία. Σκοπός μου δεν είναι να θίξω τον άνθρωπο, να αναλύσω τον ατίθασο χαρακτήρα του, να καταγράψω τις διώξεις που υπέστη από την δικαιοσύνη (οι χαμηλές ποινές δείχνουν απλά πταίσματα), να εμβαθύνω στην ψυχολογία του και να τον κρίνω. Λαμβάνω πάντοτε την αφορμή να αναδείξω την ατέλειωτη γραφειοκρατία εκφρασμένη με τα έντυπα τα οποία ήταν τότε σε χρήση, τα σημειώματα, την αλληλογραφία που για την σύνταξή της απασχόλησε επί ώρες αρκετό προσωπικό, τις σφραγίδες, τις υπογραφές έστω που χρονολογούνται από το 1954 έως το 1984 και τέλος, γεγονότα και ήθη της εποχής που διαφορετικά θα μας ήταν άγνωστα!

-Έντυπο συμπληρωμένο χειρόγραφα.
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΠΟΛΕΩΣ ΠΕΡΑΙΩΣ
ΥΠΟΔ)ΣΙΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ
ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΑΝΑΖΗΤΗΣΕΩΝ
Εν Πειραιεί τη 29)10)1954
Προς το Γ΄ Αστυνομικόν Τμήμα
Ενταύθα
Έχομεν την τιμήν, να διαβιβάσωμεν την υπ’ αριθ. 7310/54, 2-6-54 Δ)γήν της ΑΣΔΑΝ μετά της προσηρτημένης μηνύσεως του 101 Σ.Γ. αφορώσα ενέργειαν προανακρίσεως κατά του επί ανυποταξία κατηγορουμένου ΑΑΑ Κατοίκου περιφερείας υμών …. και να παρακαλέσωμεν δια την εκτέλεσιν και περαιτέρω ενέργειαν.-
Ο ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ
ΚΩΝ/ΝΟΣ Σ. ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ
ΑΣΤΥΝΟΜΟΣ ΑΙ.
Σφραγίδα ΥΠΟΔΙΕΥΘΥΝΣΙΣ ΓΕΝ. ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ – 4 – ΒΑΣΙΛΕΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ.

-Μισή κόλλα χαρτιού γραμμένη με το χέρι.
Σφραγίδα ΒΑΣΙΛΕΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ/ Γ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΝ ΤΜΗΜΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ.
Εν Πειραιεί τη 6.11.54
Προς την Α.Σ.Δ.Α.Ν/ 137 Β.Σ.Τ. 902
″Περί του ΑΑΑ″
Λαμβάνομεν την τιμήν να υποβάλωμεν την συνημμένην αλληλογραφίαν υμίν ανεκτέλεστον καθ’ όσον ο περί ου πρόκειται κρατείται εις φυλακάς Καλλιθέας.
Ο Διοικητής
ΔΗΜ. Ζ. ΚΑΛΟΓΕΡΑΚΟΣ
ΑΣΤΥΝΟΜΟΣ
[Υπογραφή]

-Μονόφυλλο τυπωμένο σε πολύγραφο. Φθορές στις ακμές του. Το κείμενο της ανάκρισης είναι χειρόγραφο.
Έκθεσις Εξετάσεως Κατηγορουμένου.
Εν Αθήναις σήμερον την 11ην του μηνός Δεκεμβρίου του έτους 1954 ημέραν της εβδομάδος Σάββατον και ώραν 10πμ ενώπιον εμού του Υπομοιράρχου Ράθωση Γεωργίου Δντού Χωρ. Φρουράς Φυλακών Καλλιθέας ενεργούντος δυνάμει των άρθρων 275, 280 και 385 του Στρατ. Ποινικού Κώδικος και της υπ. αριθ. 1046/54Α από 4.12.54 διαταγής επί παρουσία του κ. Εισηγητού Δ/κούς Στρατ. Αθηνών Τμήμα 1ον ένορκον προανάκρισιν επί παρουσία και του γραφέως προσληφθέντος [βαθμός ;] Παγώνη Χρυσοστόμου κληθείς ενεφανίσθη ο κάτωθι σημειούμενος κατηγορούμενος, όστις ερωτηθείς περί της ταυτότητός του εν γένει, θρησκείας, ηλικίας και επαγγέλματος απεκρίθη ότι ονομάζεται ΑΑΑ εγεννήθη εις Κάϊρον - Αιγύπτου και κατοικεί εις Πειραιά οδός … ήδη κρατούμενος εις φυλακάς Καλλιθέας ετών 27 επαγγέλματος ηλεκτρολόγος Έλλην Χριστιανός Ορθόδοξος.
ΕΡΩΤ. Κατηγορήθης άλλοτε και δια ποίαν αιτίαν;
ΑΠΟΚΡ. Ναι. Δι’ αθέτησιν υποσχέσεως γάμου.
ΕΡΩΤ. Κατηγορείσαι ήδη ότι εν Κ.Ε.Ν. Κορίνθου την 12.7.50 εν επιστρατεύσει, κατέστης κατά τον περί Στρατολογίας Νόμου ανυπότακτος, καθ’ όσον κληθείς δι’ υπό αριθ. 257/50 Ε.Δ.Υ.Σ. ίνα προσέλθης κατά τον ως άνω τόπον και χρόνον και καταταγής εις τας τάξεις του Στρατού ως στρατεύσιμος κλάσεως 1949 εις Κ.Ε.Ν. Κορίνθου ουδόλως προσήλθες. Τι απολογείσαι;
Απάντησις Αρνούμαι την αποδιδομένην μοι κατηγορίαν καθ’ όσον δεν υπήχον υποχρέωσιν προσελεύσεως προς κατάταξιν κατά την 11.7.1950, λαμβανομένου υπ’ όψη ότι, τότε δεν ήμην Έλλην υπήκοος, αλλά Αιγύπτιος τοιούτος, και επολιτογραφήθην δε κατά Φεβρουάριον του 1954, ότε και απέκτησα πλέον την Ελληνικήν Ιθαγένειαν.- Από του χρονικού δε τούτου διαστήματος υπέχω υποχρεώσιν εις τον Ελληνικόν Στρατόν, αλλά και πάλιν δεν έχω υποχρέωσιν κατατάξεως, λαμβανομένου υπ’ όψιν ότι, υπηρέτησα επί τέσσαρα έτη, ένδεκα μήνας και δέκα επτά ημέρας εν Αιγύπτω και Παλαιστίνη από το 1943 έως και το 1948 περίπου, και κατ’ ακολουθίαν ως υπηρετήσας εις Στρατόν χώρας του Ν.Α.Τ.Ο. ουδεμίαν υποχρέωσιν κατατάξεως έχω. Επιφυλάσσομαι δε να προσκομίσω τα δικαιολογητικά έγγραφα της άνω υπηρεσίας μου παρά τω Αγγλικώ Στρατώ, και παρακαλώ όπως τα δικαιολογητικά της πολιτογραφήσεώς μου ζητηθώσιν παρά του Υπουργείου Εσωτερικών.
Ερώτησις …. τας απαντήσεις, είναι πιστώς εγγεγραμμέναι, είναι αληθείς και επιμένεις εις αυτάς;
Απάντησις. Μάλιστα.
Ερώτησις. Έχεις άλλο τι να προσθέσης και γράμματα γνωρίζεις;
Απάντησις. Όχι και γράμματα γνωρίζω.
Τω αναγνώσθη και βεβαιωθείσα υπογράφεται.
Ο Απολογηθείς Ο Γραφεύς Ο εξετάσας. [Υπογραφές]

-Χειρόγραφο μονόφυλλο.
Ελληνική Βασιλική Χωροφυλακή
Φρουρά Χωροφυλακής Φυλακών Καλλιθέας
Αριθ. Πρωτ. 1/10/27.
Επί αποδείξει.
Εν Καλλιθέα τη 17 Δεκεμβρίου 1954
Προς
Τον κ. Εισηγητήν Διαρκούς Στρατοδικείου Αθηνών Τμήμα 1ον.
Ενταύθα.
[Ο Διοικητής της Φρουράς Υπομοίραρχος Ράθωσης Γεώργιος υποβάλει συνημμένως την ληφθείσα απολογία του ΑΑΑ εκ Πειραιώς και ήδη κρατουμένου εις τας ενταύθα φυλακάς με την παράκληση δια τα καθ’ υμάς]

-Ο Δήμαρχος Πειραιώς πιστοποιεί ότι ο ΑΑΑ είναι εγγεγραμμένος στο Μητρώο των αρρένων του ημετέρου Δήμου με αριθμό μητρώου 210/17949 και έτος γεννήσεως 1928 συνεπεία της υπ’ αριθ. 5746/954 διαταγής Νομαρχίας Αττικής δυνάμει του άρθρου 14 του Αστικού Νόμου γεννηθείς εν Αιγύπτω. Εκδίδεται το παρόν τη αιτήσει του δια νόμιμον χρήσιν. Εν Πειραιεί τη 29 Δ/βρίου 1954. Ο επί του Μητρώου ΔΗΜ. Ν. ΣΚΡΙΝΗΣ. Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ και ειδική εντολή Ο ΤΜΗΜΑΤΑΡΧΗΣ Παπαχρυσάνθου.
ΚΙΝΗΤΟΝ ΕΠΙΣΗΜΑ ΔΡΑΧΜΑΙ 5.000. Δυο σφραγίδες ΔΗΜΟΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ/ ΔΗΜΟΤ. ΚΑΤΑΣΤΑΣΙΣ.

-Τρία φύλλα. Δακτυλογραφημένο λεπτό χαρτί. Δυο αντίτυπα.
Στις 9.9.1961 συνήλθαν προς διάσκεψη ο Στρατιωτικός Δικαστικός Σύμβουλος Α΄ Τάξεως Νικήτας Πολυχρονόπουλος, Πρόεδρος του Στρατοδικείου, ο Στρατιωτικός Δικαστικός Σύμβουλος Δ΄ Τάξεως Αθανάσιος Αδριανός, Εισηγητής του Στρατοδικείου και ο Στρατιωτικός Δικαστικός Σύμβουλος Δ΄ Τάξεως Χρήστος Χαλκιάς παρουσία του Βασιλικού Επιτρόπου Στρατιωτικού Δικαστικού Συμβούλου Γ΄ Τάξεως Ευθυμίου Σκαλτσά και του Γραμματέα Ανθυπασπιστού Στρατιωτικής Δικαιοσύνης Γεωργίου Αθανασόπουλου, για την ποινική υπόθεση του ΑΑΑ.
Του είχε ασκηθεί ποινική δίωξη επί ανυποταξία εν επιστρατεύσει. Διαβάστηκε η δικογραφία με χρονολογία 5.8.1961: Δεν προσήλθε στο Κ.Ε.Ν. Κορίνθου ως ώφειλε, κηρυχθείς ούτω ανυπότακτος και μηνυθείς επί τούτω υπό του αρμοδίου Στρατολογικού Γραφείου. Ο εισηγητής προτείνει να παραπεμφθεί στο ακροατήριο του Διαρκούς Στρατοδικείου Αθηνών επί παραβάσει των άρθρων 2 και 43 του Σ.Π.Κ. ως αντικατεστάθη υπό του άρθρου μόνου του Ν.1032/49, 26.27 και 462 του Π.Κ.
Απεφασίσθη και εγένετο εν Αθήναις τη 9.9.61 και εξεδόθη αυτόθι τη αυτή. [Υπογραφές, ακριβές αντίγραφον Αθήναι 19.10.61. Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΥΣ ΣΤΡΑΤΟΛΟΓ. ΑΘΗΝΩΝ Γ. Αθανασόπουλος Ανθ/στής Στρ. Δικ. Σφραγίδα ΣΤΡΑΤΟΔΙΚΕΙΟΝ ΑΘΗΝΩΝ/ ΒΑΣΙΛΕΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ. Άξιο μνείας είναι ότι το ένα αντίγραφο ταχυδρομήθηκε την πρώτη ημέρα μιας έκθεσης γραμματοσήμων, σφραγίδες ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ 17IV62 ΑΦΙΞΙΣ και Α΄ ΦΙΛΟΤΕΛΙΚΗ ΕΚΘΕΣΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ 17 ΕΩΣ 26-4-1962]

-Προς το Γ΄. Αστυνομικόν Τμήμα Πειραιώς
Διαρκές Στρατοδικείον Αθηνών. ΒΑΣΙΛΙΚΟΣ ΕΠΙΤΡΟΠΟΣ.
ΘΕΜΑ: Αποστολή ποινικών Δικογράφων προς Επίδοσιν.
Παρακαλείσθε όπως διατάξητε την επίδοσιν των συνημμένως αποστελλομένων ποινικών δικογράφων προς τον ΑΑΑ οδός …. και αποστείλητε ημίν σχετικά επιδοτήρια νομίμως συντεταγμένα, ίνα ληφθώσι προ της ημέρας του δικασίμου 6-6-1962.
Σφραγίδα ΒΑΣ. ΕΠΙΤΡΟΠΟΣ ΔΙΑΡΚΟΥΣ ΣΤΡΑΤΟΔΙΚΕΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ/ ΒΑΣΙΛΕΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΡΚΑΖΗΣ ΣΤΡΑΤ. ΔΙΚ. ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ Α΄ ΤΑΞΕΩΣ.

-ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝ ΠΟΙΝΙΚΟΥ ΜΗΤΡΩΟΥ. Υπό του Βασιλικού Επιτρόπου Διαρκούς Στρατοδικείου Αθηνών ζητείται η παρά του Ποινικού Μητρώου της Εισαγγελίας Πειραιώς βεβαίωσις της Ποινικής καταστάσεως του ως άνω κατηγορουμένου. Εν Αθήναις τη 28.3.1962. ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΡΚΑΖΗΣ ΣΤΡΑΤ. ΔΙΚ. ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ Α΄ ΤΑΞΕΩΣ. Η Εισαγγελία Πειραιώς απάντησε στις 6.4.1962: «ΜΗΔΕΝ. Ως προκύπτει εκ του εν μέρει διασωθέντος Αρχείου μετά τον βομβαρδισμόν της 11-1-44». Ο ΑΑΑ όμως δεν θα διέμενε στον Πειραιά, αφού γεννήθηκε στην Αίγυπτο και γράφτηκε δημότης Πειραιώς πολύ πρόσφατα, μετά τον ερχομό του στην Ελλάδα.
Σφραγίδες ΒΑΣ. ΕΠΙΤΡΟΠΟΣ ΔΙΑΡΚΟΥΣ ΣΤΡΑΤΟΔΙΚΕΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ/ ΒΑΣΙΛΕΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ και ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ/ ΒΑΣΙΛΕΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ.

-ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝ ΠΟΙΝΙΚΟΥ ΜΗΤΡΩΟΥ. Υπό του Βασιλικού Επιτρόπου Διαρκούς Στρατοδικείου Αθηνών ζητείται η παρά του Ποινικού Μητρώου του Υπουργείου Δικαιόσυνης βεβαίωσις της Ποινικής καταστάσεως του ως άνω κατηγορουμένου. Εν Αθήναις τη 28.3.1962. ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΡΚΑΖΗΣ ΣΤΡΑΤ. ΔΙΚ. ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ Α΄ ΤΑΞΕΩΣ. Το Υπουργείο Δικαιοσύνης απάντησε συμπληρώνοντας το ίδιο έντυπο (δυο φύλλα λόγω των πολλών αδικημάτων του). Ο ΑΑΑ καταδικάστηκε σε φυλάκιση από τα Πλημμελειοδικεία Πειραιώς και Αθηνών αρκετές φορές ερήμην ή παρουσία του. Από το 1948 έως το 1959 σημειώνονται 18 αποφάσεις για (μικρο)κλοπές, απάτες, απάτες ευτελούς αξίας, υπεξαιρέσεις. Ποινές συγχωνεύτηκαν, τα έτη, οι μήνες και οι ημέρες μετατράπηκαν, σύνολον εκτιτέας ποινής 17 μήνες. Ανεστάλη υπόλοιπο 75 ημερών και αποφυλακίστηκε στις 6.7.1958. Εν Αθήναις τη 11-4-62. Σφραγίδα ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΝ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ.

-Μονόφυλλο δακτυλογραφημένο.
ΠΡΟΣ: Υποδ/νσιν Γενικής Ασφαλείας Πειραιώς
ΘΕΜΑ: Επίδοσις δικογράφων εις κατηγορούμενον
ΒΑΣΙΛΙΚΟΣ ΕΠΙΤΡΟΠΟΣ Δ/ΡΚΟΥΣ ΣΤΡ/ΚΕΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ
Αθήναι τη 4-5-62
Γ΄ Αστυν. Τμήμ. Πειραιώς.
Διαβίβαση της συνημμένης αλληλογραφίας με παράκληση επισταμένης έρευνας ώστε να εξακριβωθεί η διεύθυνση της κατοικίας του κλητευμένου. Στην απολογία του της 11.12.1954 αυτή την διεύθυνση είχε δηλώσει. ΤΣΟΛΑΚΟΣ ΜΙΧΑΗΛ, Στρ. Δικ. Σύμβ. Γ΄ Τάξεως.

-Μονόφυλλο δακτυλογραφημένο.
ΚΛΗΣΙΣ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΥ
Ο Βασιλικός Επίτροπος καλεί τον ΑΑΑ να εμφανισθεί αυτοπροσώπως ενώπιον του ακροατηρίου του Διαρκούς Στρατοδικείου Αθηνών την 6 του μηνός Ιουνίου του 1962 ημέραν Τετάρτην και ώραν 08.00΄ «ίνα δικασθή ως υπαίτιος ανυποταξίας εν επιστρατεύσει». Με την παρούσα να δοθεί και αντίγραφο του παραπεμπτικού βουλεύματος του Συμβουλίου. Εν Αθήναις τη 16-3-1962.
Σφραγίδα ΒΑΣ. ΕΠΙΤΡΟΠΟΣ ΔΙΑΡΚΟΥΣ ΣΤΡΑΤΟΔΙΚΕΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ/ ΒΑΣΙΛΕΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΡΚΑΖΗΣ ΣΤΡΑΤ. ΔΙΚ. ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ Α΄ ΤΑΞΕΩΣ [Υπογραφή]

-Μισή σελίδα μονόφυλλου.
ΣΤΡΑΤΟΛΟΓΙΚΟΝ ΓΡΑΦΕΙΟΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Β.Σ.Τ.902, 12 Δεκ. 1968
ΠΡΟΣ. Βασιλ. Επίτρ./Δ. Σ. Αθηνών.
ΘΕΜΑ. Α.Φ.Μ.
Επαναφέρεται μετά του αιτηθέντος Α.Φ.Μ. του ΑΑΑ.
Σφραγίδα ΣΤΡΑΤΟΛΟΓΙΚΟΝ ΓΡΑΦΕΙΟΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ/ ΒΑΣΙΛΕΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, ΓΕΩΡΓΙΟΣ Δ. ΚΡΑΝΗΣ ΑΝΤ/ΡΧΗΣ ΣΤΡΑΤ/ΚΟΥ [Υπογραφή]

-Μισή σελίδα μονόφυλλου.
ΒΑΣΙΛΙΚΟΣ ΕΠΙΤΡΟΠΟΣ ΔΙΑΡΚΟΥΣ ΣΤΡΑΤΟΔΙΚΕΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ
ΠΡΟΣ=Στρατολογικόν Γραφείον Πειραιώς.
ΘΕΜΑ: Συμπλήρωσις Α.Φ.Μ. ανυποτάκτου ΑΑΑ. Αθήναι 25 Ιανουαρίου 1973.
Διαβιβάζεται το συνημμένον Α.Φ.Μ. του εν θέματι και παρακαλούμεν όπως καταχωρηθώσιν εν αυτώ τυχόν νεώτεραι μεταβολαί, επιστραφή ημίν το ταχύτερον, γνωρίζοντες και εάν ούτος ετακτοποιήθη στρατολογικώς δια την από 11-7-1950 ανυποταξίαν του, ως και την ενεστώσαν διαμονήν τούτου.-
Σφραγίδα ΑΡΧΗΓΕΙΟΝ ΣΤΡΑΤΟΥ/ Β. ΕΠΙΤΡΟΠΟΣ Δ. Σ. ΑΘΗΝΩΝ. ΔΗΜ. ΒΟΥΒΟΠΟΥΛΟΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ Α΄ [Υπογραφή]. Άφιξις στο Στρατολογικό Γραφείο Πειραιώς, 1 ΦΕΒ. 1973.

-Μονόφυλλο.
ΣΤΡΑΤΟΛΟΓΙΚΟΝ ΓΡΑΦΕΙΟΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΠΡΟΣ Βασιλικόν Επίτροπον Διαρκούς Στρατοδικείου Αθηνών
Πειραιεύς τη 2 Φεβρουαρίου 1973
ΘΕΜΑ: Α.Φ.Μ.
1. Επαναφέρομεν το συνημμένον ΑΦΜ δεόντως ηλεγμένον και συμπεπληρωμένον.
2. Ο περί ου πρόκειται ΑΑΑ διαμένει εις Πειραιά, ...
Σφραγίδα ΑΡΧΗΓΕΙΟΝ ΣΤΡΑΤΟΥ/ Σ. Γ. ΠΕΙΡΑΙΩΣ, ΚΩΝ/ΤΙΝΟΣ ΛΕΥΘΕΡΙΩΤΗΣ ΤΑΓ/ΧΗΣ ΣΤΡΑΤΟΛΟΓΙΚΟΥ [Υπογραφή]

-ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝ ΠΟΙΝΙΚΟΥ ΜΗΤΡΩΟΥ. Υπό του Βασιλικού Επιτρόπου Διαρκούς Στρατοδικείου Αθηνών ζητείται η παρά του Ποινικού Μητρώου του Υπουργείου Δικαιόσυνης βεβαίωσις της Ποινικής καταστάσεως του ως άνω κατηγορουμένου. Εν Αθήναις τη 17 Φεβρουαρίου 1973. ΔΗΜ. ΒΟΥΒΟΠΟΥΛΟΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ Α΄ [Υπογραφή]. Στην πίσω όψη, «όρα σηνημμένον αντίγραφον».

-ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝ ΠΟΙΝΙΚΟΥ ΜΗΤΡΩΟΥ. Τέσσαρα φύλλα. Σφραγίδα ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΝ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ. Π. ΧΑΛΚΙΟΠΟΥΛΟΣ. Εν Αθήναις τη 22-2-1973.
Επανάληψη του προηγούμενου Ποινικού Μητρώου συμπληρωμένο με νέα αδικήματα και ποινές, δηλαδή από 18.9.1954 έως 16.10.1968: Κατόπιν συγχωνεύσεως από το Τριμελές Εφετείο Αθηνών καταδικάστηκε σε ποινή φυλακίσεως 1 έτους, 7 μηνών και 15 ημερών οπότε αποφυλακίστηκε στις 24.1.1969 υπολογιζόμενων 120 ημερών ευεργετικής εργασίας που κάλυψε το προς έκτιση υπόλοιπο της ποινής του, βάσει του άρθρου 25 Ν 2058/52.

-Ακόμα μια αναζήτηση του εν λόγω κλητευμένου, από τον Βασιλικό Επίτροπο προς το Γ΄ Παράρτημα Ασφαλείας Πειραιώς απευθυνόμενη στην ίδια διεύθυνση κατοικίας. Ήταν ήδη 45 ετών. Αθήναι 5 Μαρτίου 1973.
Σφραγίδα ΑΡΧΗΓΕΙΟΝ ΣΤΡΑΤΟΥ/ Β. ΕΠΙΤΡΟΠΟΣ Δ. Σ. ΑΘΗΝΩΝ. ΔΗΜ. ΒΟΥΒΟΠΟΥΛΟΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ Α΄ [Υπογραφή]

-Αθήναι τη 23-3-1973. ΥΠΟΔ/ΣΙΣ ΓΕΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ. ΚΘ΄ Παράρτημα. Προς το ΚΘ΄ Αστυνομικόν Τμήμα. Η επίδοση δικογράφου να δοθεί σε νέα πλέον διεύθυνση, στην οδό Τράλλεων. Κοινοποιείται στον Βασιλικό Επίτροπο «ίνα ευαρεστηθή και λάβη γνώσιν». Ο ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ ΜΑΡ. Κ. ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ ΥΠΑΣΤΥΝΟΜΟΣ Α΄ [Υπογραφή]

-ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΔ/ΝΣΙΣ ΓΕΝ. ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ
ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΑΝΑΖΗΤΗΣΕΩΝ
Εν Πειραιεί τη 21η Ιουλίου 1973
Προς το ΚΘ΄ Αστυν. Τμήμα Αθηνών
Αθήνας
Διαβιβάζεται έγγραφο του Διαρκούς Στρατοδικείου Αθηνών περί ΑΑΑ για την εκτέλεση περαιτέρω ενεργειών και με την πληροφορία της διαμονής του επί της οδού Τραλέων. Ο ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ Αστυνόμος Α΄, σφραγίδα ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ/ ΥΠΟΔ/ΣΙΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ/ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ με σύμβολο τον Φοίνικα και υπογραφή.

-ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΠΟΛΕΩΝ
Δ/ΝΣΙΣ ΑΘΗΝΩΝ
ΚΘ΄. ΑΣΤΥΝ/ΚΟΝ ΤΜΗΜΑ
Οδός Χαλεπά αριθ. 40
Παρακαλείται ο ΑΑΑ να παρουσιασθεί για υπόθεσή του στο ΚΘ΄ ΑΤ Αθηνών στις 25.7.1973 από τις 18 έως 21.30 ώρας. Εν Αθήναις τη 25.7.1973. Σφραγίδα και υπογραφή ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΙΠΙΤΟΣ Αρχιφύλαξ.
Όμως δεν βρέθηκε, «Μετώκησε εις άγνωστον οδόν και αριθμόν».
Στην πίσω όψη, χειρόγραφη βεβαίωση ότι ο πρόσθεν αναφερόμενος μετοίκησε από την οδό Τράλλεων στην Γούβα, αγνώστου οδού και αριθμού.

-Ακολουθούν πέντε ακόμα έντυπα:
α) Εν Αθήναις τη 26-7-1973. Ο Αρχιφύλαξ ΚΘ΄3 ΠΙΠΙΤΟΣ Αλέξανδρος προς το ΚΘ΄ ΑΤ. Υποβολή συνημμένης αλληλογραφίας του ΑΑΑ «καθόσον μετώκησε εις άγνωστον και ουδέν προκύπτει εις το αρχείον του οικείου Παραρτήματος».
β) Εν Αθήναις τη 27-7-1973. Το ΚΘ΄ ΑΤ Αθηνών προς το Διαρκές Στρατοδικείον Αθηνών. Επαναφέρει την συνημμένη αλληλογραφία αφορώσα εις τον ΑΑΑ «ανεκτέλεστον ως μετωκήσαντος εκ της δοθείσης οδού προς άγνωστον διεύθυνσιν…». Ο ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ ΝΙΚ. Σ. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ ΑΣΤΥΝΟΜΟΣ Β΄.
γ) ΕΠΕΙΓΟΝ. ΕΠΙΤΡΟΠΟΣ ΔΙΑΡΚΟΥΣ ΣΤΡΑΤΟΔΙΚΕΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ. Αθήνα 19 Σεπ 1984. ΠΡΟΣ: Στρατολογικό Γραφείο Πειραιά. ΘΕΜΑ: Συμπλήρωση ΑΦΜ ανυπότακτου (ΕΛΕΥΘ). Στην δημοτική γλώσσα. Σφραγίδα ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ/ ΓΕΝ. ΕΠΙΤ. ΣΤΡΑΤΟΥ. ΔΙΑΡΚΕΣ ΣΤΡΑΤΟΔΙΚΕΙΟΝ ΑΘΗΝΩΝ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Ι. ΠΑΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ Α. Διαβίβαση αντιγράφου ΑΦΜ με την παράκληση να ενημερωθεί και να επιστραφεί. Να γίνει γνωστό αν έχει τακτοποιηθεί στρατολογικά και σε καταφατική περίπτωση με ποια διάταξη του ΝΔ 720/1970 τακτοποιήθηκε.
δ) ΣΤΡΑΤΟΛΟΓΙΚΟΝ ΓΡΑΦΕΙΟΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ. ΦΥΛΛΟΝ ΜΗΤΡΩΟΥ.
Στρατολογική κλάσις 1949, ο ΑΑΑ δεν παρουσιάστηκε στις 13.4.1950 στο 10^ο ΣΕΟ, δίμηνη πρόσθετη υπηρεσία. 11.7.1950, ανυπότακτος επιστράτευσης 18^ης ΕΣΣΟ. 11. 3.1954, μηνύθηκε. Εκδίδεται ατελώς δι’ υπηρεσιακήν χρήσιν. ΒΣΤ 902 11 Δεκεμβρίου 1968.
Ηλέγχθη Πειραιεύς 12 Ιουνίου 1972.
Ουδεμία νεωτέρα μεταβολή Πειραιεύς 2 Φεβρουαρίου 1973.
Σ. Γ. ΠΕΙΡΑΙΑ Αμετάβλητος Πειραιάς 27 Σεπ. 84.
Τέσσαρες διαφορετικές σφραγίδες του Στρατολογικού Γραφείου Πειραιώς.
Ατομικές σφραγίδες και υπογραφές τεσσάρων διευθυντών και τεσσάρων τμηματαρχών του Στρατολογικού Γραφείου Πειραιώς.
ε) Αντίγραφο του γ) εντύπου με σφραγίδα άφιξης στο Σ. Γ. Πειραιώς στις 21 ΣΕΠ. 1984. Στην πίσω όψη, χειρόγραφο του Σ. Γ. ΠΕΙΡΑΙΑ προς ΕΠΙΤΡ. Δ. ΣΤΡ/ΚΕΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ. Σας επιστρέφουμε το συν/νο ΑΦΜ του ανυποτάκτου ΑΑΑ και σας γνωρίζουμε ότι αυτός δεν έχει τακτοποιηθεί στρατολογικά μέχρι σήμερα, διότι δεν υπάγεται σε καμία απόφαση ή διάταξη του Ν.Δ. 720/70 ″περί στρατολογίας″.- Σφραγίδα ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ/ ΓΕΝΙΚΟΝ ΕΠΙΤΕΛΕΙΟΝ ΣΤΡΑΤΟΥ ΣΤΡΑΤΟΛΟΓΙΚΟΝ ΓΡΑΦΕΙΟΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ, Ανχης (Σ) Ιωάννης Κωνσταντακάκης Διευθυντής.

ΣΧΟΛΙΟ
Τα παραπάνω τεκμήρια αφού καταγράφηκαν, τοποθετήθηκαν σε διαφανή φάκελο και φυλάχτηκαν στο αρχείο μου. Δεν θα φωτογραφηθούν για να τα δείξω. Το άρθρο μου αυτό έκλεισε, δεν γνωρίζω όμως την κατάληξη της υπόθεσης του ανυπότακτου εκείνου προσώπου που απασχόλησε - σύμφωνα με τα δεδομένα στοιχεία - για τριάντα χρόνια τις στρατολογικές αρχές. Έχουν περάσει 92 χρόνια από την γέννησή του και πάνω από 70 από την μη προσέλευσή του προς κατάταξη «εις τας τάξεις του Στρατού ως στρατεύσιμος της 11-7-1950 εν Κ.Ε.Ν. Κορίνθου»…