Πειραιώτικος φωτογραφικός περίπατος.

Ερευνά και γράφει ο Δημήτρης Κρασονικολάκης. Δημοσιογράφος - Συλλέκτης. Ανεξάρτητος ερευνητής πειραϊκής ιστορίας και λογοτεχνίας.

 

ΠΕΙΡΑΙΑΣ. Ευχές μέσα από μια καρτ ποστάλ. "Σύρος τη 5/12/1905/. Αγαπητέ μου Νικολάκη σε φιλώ. Επί τη αύριον ερχομένη εορτή σου σου εύχομαι έτη πολλά και αγαθά. Σου έστειλα μίαν κάρταν καθώς και της Μαμαζελίτσας και δεν έλαβα τίποτα. Μήπως έχει τίποτα η Μαμαζέλ. Χαιρετισμούς ειπέ εις αυτήν. Σε φιλώ. Σταυρωνία". Παραλήπτης ήταν ο Νικόλαος Ι. Μπαρμπαρέσος στον Πειραιά.

 

 

 

 

ΦΑΛΗΡΟ 1925. Αφιέρωμα ενός αστυνομικού στον «προστάτη» του… "Την παρούσαν ανατίθημι εις τον προστάτη μου κ. Μιχαήλ Β. Λάνδον σεβασμού και υιϊκής αγάπης ένεκεν.- Φάληρον τη 8.12.925 [Υπογραφή] υπαστυνόμος".

 

 

 

 

ΠΕΙΡΑΙΑΣ. Ενδυμασίες νέων μιας εποχής, περίπου ένα αιώνα πριν από μας… «ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΑ ΕΙΔΗ/ Κ. ΚΑΡΑΚΑΣΗΣ/ ΓΕΩΡΓΙΟΥ & ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ 76/ ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ». Χαρτί Velox.

 

 

 

 

ΠΕΙΡΑΙΑΣ. Εκπαιδευτική εκδρομή εις την μονήν Δαφνίου «Σκαραμαγκά». Εν Πειραιεί τη 12 Φεβρουαρίου 1936.

 

 

 

 

ΠΕΙΡΑΙΑΣ. Σε κάποια ταράτσα της πόλης, ημέρα χωρίς βροχή, με βεβαιότητα ότι βρισκόμαστε στα προπολεμικά χρόνια.

 

 

 

 

ΠΕΙΡΑΙΑΣ. Οικογενειακή φωτογραφία σαν κι αυτή, μέσα σε στούντιο, ποιος παλιός δε έχει στο συρτάρι ή φυλαγμένη σε άλμπουμ… «Φωτογράφος/ Α. Σγάγιας/ Φίλωνος 85 - Πειραιεύς». Χαρτί Agfa.

 

 

 

 

ΠΕΙΡΑΙΑΣ. Στο μεγάλο λιμάνι ερχόταν ο κόσμος από όλη την χώρα για να μεταναστεύσει. Από την περιοχή του Τελωνείου ξεκινούσαν τα υπερωκεάνια. Τόπος αποχωρισμού με βαριές αναμνήσεις, αναχωρήσεις που συνοδεύονταν με κλάματα, με παρηγοριές, με παραινέσεις. Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου 1953: "Ημέρα αλησμόνητη που έφυγε το παιδί μας για τη Ξενιτειά στις 4 το απόγευμα με το υπερωκιάνηον Ν. ΕΛΛΑΣ". Ακολουθούν ονόματα συγγενών και φίλων… μεταξύ των οποίων τρεις κιθαρωδοί για το στερνό αντίο ... goodbye…

 

 

 

 

ΠΕΙΡΑΙΑΣ. Κεντρικός λιμένας. Τραβήχτηκε στις 29 Νοεμβρίου του 1958 "Στον Πειραιά πριν φύγουμε".

 

 

 

 

ΠΕΙΡΑΙΑΣ. Ρεμβασμός νέας γυναίκας πάνω στο πλοίο. Απέναντι η Ακτή Μιαούλη.

 

 

 

 

ΠΕΙΡΑΙΑΣ. Με χαμόγελο για μια καινούργια ημέρα. «ΙΩ. ΚΑΡΙΠΗΣ/ ΝΑΥΑΡΧ. ΜΠΗΤΤΥ 18/ ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ».

 

 

 

 

ΠΕΙΡΑΙΑΣ. Παλιές φωτογραφίες με δυο νύφες και δυο γαμπρούς δύσκολα βρίσκουμε και μάλιστα όχι στην εκκλησία αλλά στο τραπέζι που ακολουθεί. «ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΒΑΒΑΣΗΣ/ ΦΩΤΟ - “ΣΙΚ„/ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ 53 - ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ». Χαρτί ARGENTA.

 

 

 

 

ΠΕΙΡΑΙΑΣ. Πασαλιμάνι. Το να κάθεσαι στο πεζούλι και να περπατάς στο πέταλο του κυκλικού λιμανιού, δίνει μια ανείπωτη χαρά που ανεβάζει το ηθικό και γαληνεύει τα νεύρα. Ειδικά εμπνέει τις ευαίσθητες, ερωτευμένες καρδιές. Έτοιμες να γράψουν τις σκέψεις τους με ποιητική διάθεση, τα παλιά χρόνια που οι άνθρωποι ήταν πιο δοτικοί στα λεπτά συναισθήματα… 19 Φεβρουαρίου 1957.
1 - Η σκέψις πλανάται στα μάτια σου. Η θάλασσα πίσω κοροϊδεύει. Δύο αντίζηλες η μια κοντά στην άλλη. Η θάλασσα και η Χριστίνα.
2 - Για σκέψου πού περπατάς την στιγμή αυτή. Στον λιμένα της Ζέας.
3 - Στο Πασαλιμάνι η Χριστίνα, τα Ναυτικά Χρονικά και ο Πειραιάς! Φωτογραφικό χαρτί Agfa Lupex.

 

 

 

 

ΠΕΙΡΑΙΑΣ. Βάφτιση στην παλιά εκκλησία του Αγίου Ελευθερίου στα Καμίνια. Ο φωτογράφος σφράγισε την πίσω όψη της φωτογραφίας: 4 ΔΕΚ. 1966. «ΦΩΤΟ - ΤΣΕΡΩΝΗ/ ΕΝΑΝΤΙ ΑΓ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ 25/ ΚΑΜΙΝΙΑ - ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ/ ΤΗΛ. 475.870».

 

 

 

 

ΠΕΙΡΑΙΑΣ. Χριστουγεννιάτικη σχολική εορτή. Δέκα παιδιά στην σκηνή, πέντε αγόρια και πέντε κορίτσια ντυμένα με τα ρούχα της εποχής εκείνης. Τα δυο αγοράκια (με το μακρύ παντελόνι) κρατούν τρίγωνα. Δίπλα τους τα υπόλοιπα με κοντά παντελόνια, το ένα φοράει παλτουδάκι. Από τα πέντε κορίτσια διακρίνονται τα τρία. Πίσω το χριστουγεννιάτικο δένδρο με το απαραίτητο χιόνι και τις γιρλάντες. «ΦΩΤΟ - ΡΕΠΟΡΤΑΖ/ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ & ΞΕΝΟΥ ΤΥΠΟΥ/ ΤΣΑΚΩΝΑΣ/ ΝΑΥΑΡΧΟΥ ΜΠΗΤΤΥ 37/ ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ/ ΤΗΛΕΦ. 42.177».

 

 

 

 

ΠΕΙΡΑΙΑΣ. "Αγαπητέ Αυγερινέ, ευχαριστώ για τις ευχές σου, αντεύχομαι θερμά. Γράψε μου νέα σου. 31.12.69. Βασίλης Κουτουζής. Υ.Γ. Από το Πασαλιμάνι που βολτάραμε.-"

 

 

 

 

Χριστουγεννιάτικη φάτνη με ογκώδη σκηνικά και μεγαλοπρεπείς μορφές. Έργα γνωστού δημάρχου που κατόπτριζαν μια εποχή. Εμείς πάντως σαν παιδιά τα χαρήκαμε. 1970 στο Πασαλιμάνι…

 

 

 

 

ΠΕΙΡΑΙΑΣ 1970. Η χριστουγεννιάτικη φάτνη που είχε στηθεί στο Πασαλιμάνι, σε μια δεύτερη άποψη ως συνέχεια με την προηγούμενη ανάρτηση.

 

 

 

 

 

 

 

  

Αθηναϊκή φωτοαφήγηση.

Ερευνά και γράφει ο Δημήτρης Κρασονικολάκης. Δημοσιογράφος - Συλλέκτης. Ανεξάρτητος ερευνητής πειραϊκής ιστορίας και λογοτεχνίας.

 

Από την Γαλλία με αγάπη. Ο Μίκης Καλλιφρονάς, Place de la Comédie No 7, Montpellier, έστειλε ευχές για το νέο έτος 1905 στον Κ. Αίσωπο, οδός Κυκλοβόρου, Αθήναι. Γραμματόσημο και δυο σφραγίδες, ένδειξη Via Brindisi. Ωραίο το αστείο με την Φρύνη, (Έξω φρυνών).

 

 

 

ΑΘΗΝΑ. Φωτογράφιση μπροστά στο Ερεχθείο με τις κόρες που στηρίζουν την οροφή του τμήματος εκείνου του κτηρίου. Η φωτογραφία κιτρινισμένη, θα φτάνει το αιώνα, βλέπουμε τα χαρακτηριστικά ρούχα και καπέλα.

 

 

 

ΑΘΗΝΑ. Διαχρονικό. Χιόνισε στην πόλη. Η φύση σκέπασε με το λευκό κρύο πέπλο της τους κήπους. Ευκαιρία για στήσιμο και κοίταγμα στον φακό για απαθανάτιση της εμπειρίας στα τρία αυτά πρόσωπα, καθισμένα σε καρέκλες γύρω από μεταλλικό σπαστό τραπέζι σαν σε καφενείο… Αριστερά, μια ακόμα μηχανή σε τρίποδα περιμένει άλλους περαστικούς πελάτες. Όμως, να που μια τρίτη κάμερα στην μέση φωτογραφίζει την ίδια στιγμή έναν όρθιο κύριο! [Αν όχι στον Εθνικό, ίσως στον κήπο του Αρχαιολογικού Μουσείου]

 

 

 

 

ΑΘΗΝΑ. Χειμώνας σε κάποιον μεγάλο αθηναϊκό κήπο, στον τότε Βασιλικό, του Αρχαιολογικού Μουσείου, στο Πεδίο του Άρεως στην Κηφισιά ή αλλού; Δεν αναγράφεται στην πίσω όψη.

 

 

 

 

Ο υπαίθριος φωτογράφος που είχε θέση στον κήπο του Αρχαιολογικού Μουσείου, έβαλε τον νέο πατέρα να καθίσει στην καρέκλα, έστησε την μικρή κόρη του όρθια για να κρατάει στοργικά τους ώμους της και τράβηξε την πόζα. Τύπωσε την φωτογραφία σε φτηνό χαρτί, χοντρό, που αλλοίωσε την πάνω αριστερή άκρη και κιτρίνισε με το χρόνο… Ήταν το 1945. Διαστάσεις 6,1Χ8,8.

 

 

 

 

ΑΘΗΝΑ. Παραμονή πρωτοχρονιάς 1948. Στην οδό Αιόλου. A M CROWN CORYRIGHT RESERVED.

 

 

 

 

ΑΘΗΝΑ. 7 Ιανουαρίου 1950. "Πεδίον του Άρεως, Λίγες στιγμές πριν εισέλθωμεν - εν χρω και …. - εις την Σ.Σ.Ε. ίνα αφιερώσωμεν την ζωήν μας εις τον Στρατόν Χανζηγιάννης Ιωάννης Γανής Παναγιώτης Γεωργήτσης Τριήραρχος".

 

 

 

 

ΑΘΗΝΑ. Χειμώνας κι αφού δόθηκε η ευκαιρία, τα τρία αυτά άτομα φωτογραφήθηκαν με φόντο την Ακρόπολη ενώ τα άλλα δύο, καθισμένα στο πέτρινο (μαρμάρινο;) παγκάκι, θαυμάζουν τον ιερό βράχο.

 

 

 

 

ΑΘΗΝΑ. Πλατεία Ομονοίας. Άνοιγμα προς την οδό 3ης Σεπτεμβρίου. Η φωτογραφία τραβήχτηκε τα Χριστούγεννα του 1951. Την επόμενη χρονιά, στις 21 Δεκεμβρίου 1952, τα δυο αδέλφια που βλέπουμε, ο Μήτσος και η Σούλα την αφιέρωσαν στην αγαπητή τους οικογένεια Ν. Θεωνά. «ΦΩΤΟ ΑΣΤΡΟ/ ΙΩΑΝ. ΑΝ. ΝΤΟΥΜΑΣ/ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ 4/ ΑΘΗΝΑΙ». Αριστερά το διώροφο κτήριο (1871) αποτελούσε το πρώην μέγαρο Ανδριτσάκη, στο ισόγειο λειτουργούσε από το 1875 το ζυθοπωλείο Ζαχαράτου, κατεδαφίστηκε στα 1959 και ανεγέρθηκε το ξενοδοχείο ΟΜΟΝΟΙΑ. Δεξιά μόλις που διακρίνεται η γωνία του τριώροφου οικοδομήματος, 1870-1878, των Βερσή - Λεβίδη - Βογιατζίδη. Ο Σ. Ζαχαράτος πήρε ως σύζυγο την κόρη του εφοπλιστή Καπερώνη και άνοιξε στα 1892 το καφενείο Ζαχαράτου - Καπερώνη (πρώην Χαραμή) . Επάνω υπήρχε στις αρχές του 20ου αιώνα το παράρτημα του ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟΥ ΠΑΓΚΕΙΟΝ. Φυσικά την εποχή της φωτογραφίας όλα αυτά δεν υπήρχαν, μόνο καταστήματα και καφενεία.

 

 

 

 

ΑΘΗΝΑ. Περπατώντας στην Ομόνοια με αλλοτινά χαμόγελα.. Χωρίς χρονολογία.

 

 

 

 

Ο υπαίθριος φωτογράφος απαθανάτισε την σκηνή με θέα τις σκάλες εισόδου στον υπόγειο σταθμό του Ηλεκτρικού, την οδό Αγίου Κωνσταντίνου και το γωνιακό κτήριο που στέγαζε το ξενοδοχείο ΠΑΝΘΕΟΝ. Η πολυώροφη οικοδομή που το αντικατέστησε χτίστηκε με σχέδια του αρχιτέκτονα Π. Γεωργακόπουλου στα 1960.

 

 

 

 

ΑΘΗΝΑ. Ο φακός συνέλαβε το νέο ζευγάρι να περπατά στον φαρδύ, κεντρικό πεζοδρόμιο επί της λεωφόρου Αμαλίας έξω από τον Εθνικό Κήπο. Ο άνδρας με όμορφο χαμόγελο, η γυναίκα πιο συγκροτημένη. Ευελπιστώ να τους έδωσε η ζωή τα καλλίτερα.

 

 

 

 

ΑΘΗΝΑ. Το ξενοδοχείο HILTON, έργο των Εμμανουήλ Βουρέκα, Προκόπη Βασιλειάδη, Σπύρου Στάικου σε συνεργασία με τον Αντώνη Γεωργιάδη χτίστηκε στα χρόνια 1958-1963. Συμμετείχαν ως σύμβουλοι και αλλοδαποί αρχιτέκτονες. Βοήθησαν οι ζωγράφοι - καλλιτέχνες κ.λπ. Μόραλης, Τσαρούχης, Μπενεχούτσου, Τραυλού, Ναχνικιάν, Κυρπάτιν… Πριν χτιστεί, ο έρημος χώρος με τους μικρούς χείμαρρους/ρυάκια ανήκε στην Μονή Πετράκη. Εκποιήθηκε και η Ξενοδοχειακή Εταιρεία Πεζά (Όμιλος Πεζά) διαπραγματεύτηκε με τον Εταιρεία HILTON την ανέγερση ξενοδοχείου. Η συμφωνία υπογράφτηκε στις 22.4.1957. Στα 1959 έγιναν οι εκσκαφές. Οι μετοχές της Εταιρείας Πεζά μεταβιβάστηκαν στην Α.Ε. Ξενοδοχειακαί Επιχειρήσεις Η ΙΟΝΙΚΗ. Τα υπόλοιπα μπορείτε να τα διαβάσετε αλλού. Στις μέρες μας το κτήριο μπαίνει σε νέα εποχή λειτουργίας και παροχής υπηρεσιών. Έχω μείνει σε κάποια δωμάτιά του, έχω φάει στα εστιατόρια ΒΥΖΑΝΤΙΟΝ, ΑΜΒΡΟΣΙΑ, ΕΣΠΕΡΙΔΕΣ…

 

 

 

 

ΑΘΗΝΑ. Από την Ακρόπολη των Αθηνών. Θέα προς το θέατρο του Διονύσου, το παρεκκλήσι του Αγίου Γεωργίου Αλεξανδρινού, την οδό Θρασύλλου, την οδό Μακρυγιάννη, την Διονυσίου Αρεοπαγίτου και την οδό Μητσαίων. Δεκαετίες πριν από το Μουσείο της Ακρόπολης.

 

 

 

 

ΑΘΗΝΑ. Έχουμε πάει τόσες φορές στο Μοναστηράκι, ώστε αξίζει ο κόπος να το φωτογραφίζουμε σε όλες τις εποχές του. Εδώ στην οδό Ηφαίστου, στους αριθμούς 10 και 12 σε κάποιο στιγμιότυπο του παρελθόντος χρόνου.. Θα αναρτήσω ακόμα τέσσερις στην ίδια σειρά.

 

 

 

 

ΑΘΗΝΑ. Η πολυσύχναστη από τους ντόπιους κι από τους τουρίστες ως σημείο συνάντησης πλατεία στο Μοναστηράκι όταν ήταν ακόμα δρόμος. Στην τότε πλατεία του Κάτω Σιντριβανιού (Κάτω Παζαρίου) χτίστηκε το 1759 το τζαμί από τον βοεβόδα Τζισταράκη. Χρησιμοποιήθηκαν υλικά από παλαιότερα κτίσματα, μάλιστα για να στρώσουν με μαρμαροκονίαμα τους τοίχους του ανατίναξαν στις 27.4.1759 με μπαρούτι την 17η κολόνα του ναού του Ολυμπίου Διός (έλιωναν τα μάρμαρα και τα έκαναν ασβέστη). Δεξιά ο διατηρητέος Σταθμός Μοναστηρακίου που λειτουργεί επίσημα (μαζί με την προέκταση προς Ομόνοια) από τις 17 Μαΐου 1895.

 

 

 

 

ΑΘΗΝΑ. Μοναστηράκι σε ασπρόμαυρους νοσταλγικούς τόνους.

 

 

 

 

ΑΘΗΝΑ. Σκηνή από την καθημερινότητα σε κάποια αγορά της πόλης. [Ολίγον από πλατεία Αβησσυνίας και πέριξ θυμίζει]

 

 

 

 

ΑΤΤΙΚΗ. Χειμώνας στο φράγμα του Μαραθώνα. Χαρτί Gevaert RIDAX.