ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ. Φωτογραφίες από την συλλογή μου (Β').

Τμήμα Β΄.

Ερευνά και γράφει ο Δημήτρης Κρασονικολάκης. Δημοσιογράφος - Συλλέκτης. Ανεξάρτητος ερευνητής πειραϊκής ιστορίας και λογοτεχνίας.

Η Θεσσαλονίκη είναι μια από τις πόλεις που έζησα. Έχει τιμητική θέση στο θυμικό μου. Αν και δεν την επισκέφτηκα τα τελευταία χρόνια, οι παλαιοί δεσμοί και οι γνωριμίες μου δεν ατόνησαν. Με συγκινεί οτιδήποτε αφορά σε αυτήν. Έτσι στην συλλογή μου έχω αρκετά αναμνηστικά, βιβλία, καρτ ποστάλ και φωτογραφίες. Παρουσιάζω λοιπόν το δεύτερο τμήμα επιλεγμένων φωτογραφιών. 

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ. ″Εις τον λευκόν πύργον″. Φωτογραφία τύπου CARTE POSTALE, μάλλον κομμένη στην μέση. Χωρίς χρονολογία, προφανώς των πρώτων δεκαετιών του 20ού αιώνα.

 

 

 

 

 

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ. Κυριακή 5 Σεπτεμβρίου 1954. Μια ημέρα πριν είχαν γίνει τα εγκαίνια της 19ης Διεθνούς Εκθέσεως από τον Αλέξανδρο Παπάγο. Λέγεται ότι σημείωσε ρεκόρ επισκέψεων. Χαρτί Agfa.

 

 

 

 

 

″ΔΙΕΘΝΗΣ ΕΚΘΕΣΙΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ Προ του περιπτέρου των ΕΘΝΩΝ της ΕΣΣΔ. (ΡΩΣΙΑΣ) Θεσσαλονίκη Σεπτέμβριος 1954″.

 

 

 

 

ΠΑΣΧΑ 1930 ΣΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ. Ας ξεχωρίσουμε την σπανιότητα. Η ζωή σε κάθε στιγμιαία έξαρσή της, είτε σε γιορτή είπε σε απλή καθημερινή δράση, αν απαθανατίζεται στον φακό αφήνει ανεξίτηλα τα ίχνη. Ακινητοποιεί τους ανθρώπους διατηρώντας την μορφή τους στον χρόνο και στον τόπο. Ψήστες γυρνούν δυο σούβλες με το χέρι, δίπλα η συντροφιά, γυναίκες άνδρες και παιδιά σε αναμονή. «ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΑΙ ΕΡΓΑΣΙΑΙ ΚΟΥΝΙΟ».

 

 

 

 

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 17 ΙΟΥΛΙΟΥ 1945. ″Εν Θεσ/νίκη τη 17-7-45 Αγαπητή μας Μαρίνα δια την ονομαστικήν σου εωρτήν Σου ευχόμεθα χρόνια πολλά και καλά Σας Στέλνομε τον λευκό πύργο της θεσ/νίκης να τον δήτε εφ’ όσον δεν έρχεσθαι μόνη. Εμείς δεν μπορέσαμε να έλθωμαι στην πανυγιρή σας.- Ελάτε εσύς της Παναγίας, στην εωρτήν του Παναγιώτη εις τον Θανάση. Σε φιλώ η Νύμφη σου Αντωνία Χαίρε″.

 

 

 

 

 

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ. ″27 Απριλίου 1947 Εκδρομή Αμερικανική Γεωργική Σχολή″. Χαρτί A M CROWN COPYRIGHT RESERVED.

 

 

 

 

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, ΩΡΑΙΟΚΑΣΤΡΟ. Στην μνήμη «μαλακών παρειών νεανίδων» που μόνο ο φακός και το χαρτί διατηρούν. 70 χρόνια πριν. ″Εκδρομή με το σχολείο εις Ωραιόκαστρον. Τα ομαδόπουλα του σχολείου. Πέμπτη 1 Ιουνίου 1950″.

 

 

 

 

 

22α Διεθνής Έκθεσις Θεσσαλονίκης. Εγκαινιάστηκε από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Τότε που ψήθηκε κοτόπουλο σε συσκευή με ηλιακή ενέργεια, που εκτέθηκε το «μαγικό σπίτι» και πρωτοφτιάχτηκε ο καφές φραπέ… Εδώ όμως είμαστε μπροστά στο περίπτερο της Δ.Ε.Η. 22 Σεπτεμβρίου 1957.

 

 

 

 

 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ. Πύλη Γαλερίου 1958.

 

 

 

 

 

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ. Στην Ροτόντα. Οκτώβριος 1958.

 

 

 

 

 

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ. Λευκός Πύργος. 20 Οκτωβρίου 1960.

 

 

 

 

 

Θεσσαλονίκη. 15 Απριλίου 1961. Ομάδα επτά ατόμων φωτογραφίζεται με φόντο το ΟΛΥΜΠΙΟΝ της Πλατείας Αριστοτέλους.

 

 

 

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ. 2 Ιουλίου 1961. Δυο κορίτσια - με τα καλοκαιρινά φορέματα που αγαπούσαμε να βλέπουμε στους δρόμους της πόλης - περπατούν κρατώντας βιβλία και τετράδια: ″Πριν από το Φροντιστήριο μια βόλτα στο πλακόστρωτο της παραλίας″.

 

 

 

 

Δεν έχω θίξει ποτέ την όχι σπάνια περίπτωση, να ακυρωθεί μια φωτογραφία από το δάκτυλο του ατόμου που κρατούσε την μηχανή - σαν άθελά του το τοποθετούσε στον φακό. Αυτό φαίνεται όταν πλέον εμφανίζεται το φιλμ και τυπώνεται η φωτογραφία. Απογοήτευση, αφού αρκετές φορές δύσκολο να επαναληφθεί η λήψη. Εδώ βρισκόμαστε στην Θεσσαλονίκη. ″Μάϊος 1963 εις τας παραμονάς της κατεδαφίσεως τού εις το μέσον της οδού σπιτιού″. Θεσσαλονικείς φίλοι με πληροφόρησαν ότι η οικοδομή (που εμπόδιζε το νέο ρυμοτομικό) αναφέρεται στην οδό Αγγελάκη, στον αρ. 27, όπου συναντάται με την Αλεξάνδρου Σβώλου. Από το ίδιο φιλμ και η δεύτερη φωτογραφία: ″Μάϊος 1963 Θεσσαλονίκη″.

 

 

 

33η Διεθνής Έκθεσις Θεσσαλονίκης. 1-22/9/1968. Στιγμιότυπο με μικρούς και μεγάλους επισκέπτες στις 3 Σεπτέμβριου 1968.

 

 

 

 

Θεσσαλονίκη 25 Μαΐου 1969. Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, η Ιατρική Σχολή.

 

 

 

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ. Κάποιο καλοκαίρι. Φωτογράφιση στην ταράτσα του Λευκού Πύργου.

 

 

 

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ. Φωτογράφιση στην παραλιακή λεωφόρο με φόντο τον Λευκό Πύργο. Χωρίς χρονολογία. Διαστάσεις 9Χ9 εκατοστά. 

 

 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ. Φωτογραφίες από την συλλογή μου. Τμήμα Α'.

 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ. Φωτογραφίες από την συλλογή μου. Τμήμα Γ'. 

 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ. Φωτογραφίες από την συλλογή μου. Τμήμα Δ'.

 

 

 

 

 

Πειραιάς, έγγραφα που συντάχτηκαν «προς πάσαν νόμιμον χρήσιν», για δικηγόρους και δικαστήρια.

Ερευνά και γράφει ο Δημήτρης Κρασονικολάκης. Δημοσιογράφος - Συλλέκτης. Ανεξάρτητος ερευνητής πειραϊκής ιστορίας και λογοτεχνίας.

Τα έγγραφα που συγκεντρώνει κάθε δικηγόρος για να αναλάβει την υπόθεση ενός πελάτη του, να δώσει λύση στο πρόβλημά του, να τον αντιπροσωπεύσει ή υπερασπιστεί σε δικαστήριο, τοποθετούνται σε φακέλους και μετά την λήξη των διαδικασιών με το κάθε επιθυμητό ή δυσάρεστο αποτέλεσμα, μπαίνουν στο αρχείο.
Σχηματίζονται έτσι λεπτές ή ογκώδεις δικογραφίες που μπορεί να παραμείνουν για πολλά χρόνια στα ράφια και ύστερα σε διάφορους αποθηκευτικούς χώρους.
Στο τέλος, ειδικά μετά την όποια εκκαθάριση, την συγχώνευση ή διάλυση του γραφείου, τον θάνατο του δικηγόρου, πετιούνται ή καταστρέφονται.
Στην συλλογή μου έτυχε να έχω αρκετά τέτοια χειρόγραφα και δακτυλογραφημένα έγγραφα, με χαρτόσημα, σφραγίδες, υπογραφές χρονολογημένα από την προ ψηφιακή εποχή με τις φανερά υποβαθμισμένες σε ποιότητα φωτοτυπίες και τα αντίγραφα των εκτυπωτών. Φυσικά αφορούν στον Πειραιά, σε άτομα που κατοικούσαν, είχαν κάποια επαγγελματική σχέση με την πόλη μας.
Δεν θα επεκταθώ στην αναλυτική περιγραφή τους, θα κάνω μια περιληπτική αναφορά, απλά για ενημέρωση πριν τα βάλω ξανά σε φάκελο και τα καταχωνιάσω σε τόπο σκιερό… μέχρι κάποτε να δοθούν κάπου ή πεταχτούν.

-Τετρασέλιδο. Εκχώρησις απαιτήσεως δραχμών 45.000. Εν Πειραιεί τη 13ην Νοεμβρίου 1937. Συμβολαιογράφος Πειραιώς ο Ευάγγελος Γεωργίου Πολυμενέας. Μάρτυρες ο κτηματομεσίτης Αθανάσιος Σπυρίδωνος Μπακίρας και ο διευθυντής της εφημερίδας ΣΗΜΑΙΑ Παντελής Θεοδώρου Λογοθέτης. Συμβαλλόμενοι οι Χριστόφορος Ιωάννου Ζουλούμης, μηχανικός εισαγωγεύς μηχανημάτων κάτοικος Πειραιώς οδός Πλούτωνος - Αγίου Διονυσίου και ο Κωνσταντίνος Νικολάου Τίγκος γαλακτοπώλης, οδός Καλλέργη 112.

-Τετρασέλιδο. Αγωγή της εμπορικής εταιρείας «Δ. Ν. Πάτρος και Σία» που εδρεύει στον Πειραιά κατά Φωτίου Ζαμπετάκη. Ο αντίδικος δεν πλήρωσε την συναλλαγματική (6106 δραχμές) όταν έληξε. Διαμαρτυρήθηκε με το υπ’ αριθμό 17122 της 21 Απριλίου 1939 διαμαρτυρικό του συμβολαιογράφου Πειραιώς Σ. Αλιφέρη. Δια ταύτα να υποχρεωθεί ο αντίδικος να καταβάλει το ποσό με τους νόμιμους τόκους και να καταδικαστεί στην δικαστική δαπάνη. Πειραιεύς τη 4 Μαΐου 1939.
Η δικάσιμος ορίστηκε για τις 15 Μαΐου ημέρα Δευτέρα στο Πρωτοδικείο Πειραιώς.
Αρμόδιος δικαστικός κλητήρας να επιδώσει την παρούσα στον Φ. Ζαμπετάκη.
Ο πληρεξούσιος δικηγόρος ΒΑΣ. Χ. ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ.
Κοινοποιήθηκε στις 6.5.1939.

-Μονόφυλλο. Αποδεικτικόν. Εν Πειραιεί τη 26.8.1939, ημέρα Σάββατον. Ο δικαστικός κλητήρας Πρωτοδικείου Πειραιώς Θεολόγος Δημ. Δημητριάδης, με έγγραφη παραγγελία του Ιωάννου Χαλκιαδάκη πληρεξούσιου δικηγόρου του Ιωάννου Μάστορη, κατοίκου Πειραιώς, επέδωσε στον Κωνσταντίνο Τίγκο, κάτοικον Πειραιώς, αγωγή. Εμπλεκόμενοι οι Νέστωρ Γεωργικίκος και Λεωνίδας Κοτσιφάκος. Ημέρα συζητήσεως στο Πρωτοδικείο Πειραιώς, Τετάρτη 27 Σεπτεμβρίου 1939.

-Τετρασέλιδο. Αγωγή του Νικ. Πάτρου κατά Φωτίου Ζαμπετάκη για απλήρωτη συναλλαγματική 2.362 δραχμών μεταβιβασθείσα στον Νικόλαο Εμμ. Βλαστό. Εν Πειραιεί τη 4 Σεπτεμβρίου 1939. Δικάσιμος στις 30 Οκτωβρίου 1939, ημέρα Δευτέρα.

-Τετρασέλιδο. Αγωγή του Νικ. Πάτρου κατά Φωτίου Ζαμπετάκη για απλήρωτη συναλλαγματική 4000 δραχμών μεταβιβασθείσα προ της λήξεως δια λευκής οπισθογραφήσεως στην εμπορική εταιρεία Ι. Σ. Μπάρδης και Σία. Εν Πειραιεί τη 4 Σεπτεμβρίου 1939. Δικάσιμος στις 30 Οκτωβρίου 1939, ημέρα Δευτέρα.

-Οκτώ σελίδες ενωμένες με καρφίδα. Σφραγίδα ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΑ ΓΡΑΦΕΙΑ Γ. ΠΑΝΟΥΣΟΠΟΥΛΟΥ & Ζ. ΚΑΝΝΑΒΑ. ΑΓ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ 5 ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ/ ΤΗΛ. 45.149.
Εν ονόματι του Βασιλέως των Ελλήνων. Αριθ. 1055. 13 Νοεμβρίου 1939. Δικαστική απόφαση του Ειρηνοδικείου Πειραιώς. Ενάγων ο Δημήτριος Νικ. Πάτρος δια του πληρεξουσίου δικηγόρου Γ. Πανουσοπούλου. Εναγόμενος ο Φώτιος Ζαμπετάκης παραστάντος δια του πληρεξουσίου δικηγόρου Νικ. Λούπα. Δι’ αξίαν μιας συναλλαγματικής 4.000 δραχ. Εκρίθη, απεφασίσθη και εδημοσιεύθη εν Πειραιεί και εν δημοσία επ’ ακροατηρίω εκτάκτω συνεδριάσει την 28ην Νοεμβρίου 1939 απόντων των διαδίκων και των πληρεξουσίων αυτών.
Εθεωρήθη δια την νόμιμον σήμανσιν και την κατά σειράν της παραγγελίας έκδοσιν. Εν Πειραιεί τη 18-1-1940.
Ακριβές αντίγραφον… Εν Πειραιεί τη 3η Ιουνίου 1940. Ο του επιτάσσοντος Δημητρίου Πάτρου πληρεξούσιος δικηγόρος. ΖΑΧΑΡΙΑΣ Δ. ΚΑΝΝΑΒΑΣ./ ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ/ ΑΓ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ 5 ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ/ ΤΗΛ. 45.149.

-Οκτώ σελίδες ενωμένες με καρφίδα. Σφραγίδα ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΑ ΓΡΑΦΕΙΑ Γ. ΠΑΝΟΥΣΟΠΟΥΛΟΥ & Ζ. ΚΑΝΝΑΒΑ. ΑΓ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ 5 ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ/ ΤΗΛ. 45.149.
Αριθ. 1056. 13 Νοεμβρίου 1939. Δικαστική απόφαση του Ειρηνοδικείου Πειραιώς. Ενάγων ο Δημήτριος Νικ. Πάτρος δια του πληρεξουσίου δικηγόρου Γ. Πανουσοπούλου. Εναγόμενος ο Φώτιος Ζαμπετάκης παραστάντος δια του πληρεξουσίου δικηγόρου Νικ. Λούπα. Δι’ αξίαν μιας συναλλαγματικής 2400 δραχ. Εκρίθη, απεφασίσθη και εδημοσιεύθη εν Πειραιεί και εν δημοσία επ’ ακροατηρίω εκτάκτω συνεδριάσει την 28ην Νοεμβρίου 1939 απόντων των διαδίκων και των πληρεξουσίων αυτών.
Εθεωρήθη δια την νόμιμον σήμανσιν και την κατά σειράν της παραγγελίας έκδοσιν. Εν Πειραιεί τη 18-1-1940.
Ακριβές αντίγραφον… Εν Πειραιεί τη 3η Ιουνίου 1940. Ο του επιτάσσοντος Δημητρίου Πάτρου πληρεξούσιος δικηγόρος. ΖΑΧΑΡΙΑΣ Δ. ΚΑΝΝΑΒΑΣ./ ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ/ ΑΓ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ 5 ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ/ ΤΗΛ. 45.149.

-Δυο τετρασέλιδα ενωμένα με καρφίδα. Αριθ. 1057. 13 Νοεμβρίου 1939. Δικαστική απόφαση του Ειρηνοδικείου Πειραιώς. Ενάγων ο Δημήτριος Νικ. Πάτρος δια του πληρεξουσίου δικηγόρου Γ. Πανουσοπούλου. Εναγόμενος ο Φώτιος Ζαμπετάκης παραστάντος δια του πληρεξουσίου δικηγόρου Νικ. Λούπα. Δι’ αξίαν μιας συναλλαγματικής 2362 δραχ. Εκρίθη, απεφασίσθη και εδημοσιεύθη εν Πειραιεί και εν δημοσία επ’ ακροατηρίω εκτάκτω συνεδριάσει την 28ην Νοεμβρίου 1939 απόντων των διαδίκων και των πληρεξουσίων αυτών.
Εθεωρήθη δια την νόμιμον σήμανσιν και την κατά σειράν της παραγγελίας έκδοσιν. Εν Πειραιεί τη 18-1-1940.
Ακριβές αντίγραφον… Εν Πειραιεί τη 3η Ιουνίου 1940. Ο του επιτάσσοντος Δημητρίου Πάτρου πληρεξούσιος δικηγόρος. ΖΑΧΑΡΙΑΣ Δ. ΚΑΝΝΑΒΑΣ./ ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ/ ΑΓ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ 5 ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ/ ΤΗΛ. 45.149. Δικαστικό ένσημο με δυο σφραγίδες: ΤΑΜΕΙΟΝ ΠΡΟΝΟΙΑΣ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ.

-Τετρασέλιδο. Ενώπιον του Πρωτοδικείου Πειραιώς. Αγωγή Ιωάννου Μάστορη, κατοίκου Πειραιώς. Κατά Χριστοφόρου Ζουλούμη, κατοίκου ομοίως Πειραιώς. Για έξι συναλλαγματικές συνολικής αξίας 26.400 δραχμών. Εν Αθήναις τη 30η Ιανουαρίου 1940. Ο πληρεξούσιος δικηγόρος (Δικηγορικόν γραφείον Σ. & Ν. Λούπα, οδός Πειραιώς 4 Ομόνοια Αθήναι. Τηλ. 52-708.

-Τετρασέλιδο. Ενώπιον του Πρωτοδικείου Πειραιώς. Αγωγή Ιωάννου Μάστορη, κατοίκου Πειραιώς. Κατά Χριστοφόρου Ζουλούμη, κατοίκου ομοίως Πειραιώς. Για έξι συναλλαγματικές συνολικής αξίας 26.400 δραχμών. Εν Αθήναις τη 30η Ιανουαρίου 1940. Ο πληρεξούσιος δικηγόρος (Δικηγορικόν γραφείον Σ. και Ν. Λούπα, οδός Πειραιώς 4 Ομόνοια Αθήναι. Τηλ. 52-708. Με έντυπο χαρτόσημο, δικαστικό ένσημο, σφραγίδα ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ, πινάκιο 13 Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου 1940. Σφραγίδες ΕΘΕΩΡΗΘΗ και ΑΚΡΙΒΕΣ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝ. [Στην επάνω όψη, Πλούτωνος και Αγίου Διονυσίου Πειραιεύς]

-Χειρόγραφο μονόφυλλο.
ΘΕΟΔ. Δ. ΤΣΟΥΛΟΓΙΑΝΝΗΣ. ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ. Ακαδημίας 61 - Τηλ. 23119. Αθήναι.
Αριθ. 8959. Τομ. υποθ. Σ. Π. Β - 199.
Ο Υποθηκοφύλαξ Πειραιώς Πιστοποιεί ότι Επί του περιελθόντος κτήματος εις τον Κωνστ/νον Χαρ. Βαβαρούτσον [;] δυνάμει του υπ’ αριθ. 10.808 εκ συμβολαίου του Συμβολαιογράφου Αθηνών Γεωργίου Σταματάκου κειμένου εις θέσιν Καστέλλα εις έ[;] και εις έκτασιν τα εν των συμβολαίω αναφερόμενα. Καθ’ α προκύπτει εκ των βιβλίων των υποθηκών του Δήμου Πειραιώς κατά του ανωτέρω ιδιοκτήτου εκ των προκτητόρων αυτού μέχρι της χθες ουδεμία εγγραφή υποθήκης ή υποσημειώσεως υφίσταται.-
Εν Πειραιεί τη δεκάτη ογδόη (18) Σεπτεμβρίου του χιλιοστού εννεακοσιοστού τεσσαρακοστού δευτέρου (1942) έτους.
Ο Υποθηκοφύλαξ
[Υπογραφή και σφραγίδα ΥΠΟΘΗΚΟΦΥΛΑΚΕΙΟΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ]

-Μονόφυλλο. 6.2.1947. Η γραμματεία του αρχηγείου Β΄ Ναυστάθμου του Βασιλικού Ναυτικού βεβαιώνει ότι ο Βύρων Αναστ. Αναγνωστόπουλος υπηρέτησε σε αυτήν ως πολιτικός γραφέας από 15 Φεβρουαρίου 1944 έως τις αρχές του 1947 που απήλθε, με καλές συστάσεις. Αντίγραφο έβγαλε η Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδος, υποκατάστημα Πειραιώς (υπογραφή Α. Κωνσταντινίδης). Επίσης αντίγραφο, Εν Αθήναις τη 18η Φεβρουαρίου 1949, εξέδωσε το δικηγορικό γραφείο του Θεοδώρου Δ. Τσουλογιάννη, Θεμιστοκλέους 15 Αθήναι. ΤΑΜΕΙΟΝ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ ΝΟΜΙΚΩΝ, ΔΡΧ 200.

-Τετρασέλιδο. Εν ονόματι του Βασιλέως των Ελλήνων. Το Μονομελές εν Πειραιεί Πλημμελειοδικείον. Ο πλημμελειοδίκης Ηλίας Βαττόπουλος συνεδρίασε παρόντος του αντεισαγγελέως Δημητρίου Καραπιπέρη και του υπογραμματέα Ευάγγελου Δελαγραμμάτικα. Δίκασε τον Νικόλαο Σταυριανό κάτοικο Πειραιώς, απόντα, «περί χρηματικής ικανοποιήσεως λόγω ψυχικής οδύνης του παθόντος μηνυτού Π. Κούκιαρη κατοίκου Πειραιώς», παρόντος, διορίσαντος πληρεξούσιο δικηγόρο τον Θ. Τσουλογιάννη. Με κλητήριο θέσπισμα καλέστηκε ο κατηγορούμενος αλλά δεν προσήλθε, οπότε δικάζεται σαν να είναι παρόν. Το δικαστήριο πείστηκε για την ενοχή του και κρίνει να καταβάλλει το ποσό των 9.000 δραχμών εντόκως. Τον καταδικάζει επίσης σε χρηματική ποινή 3000 μεταλλικών και στην πληρωμή των δικαστικών - δικηγορικών εξόδων και τελών. Εν Πειραιεί τη 22 Δεκεμβρίου 1951. [Ο Νικόλαος Σταυριανός είχε το εστιατόριο Ο ΑΛΙΜΟΣ στην Πλατεία Λουδοβίκου 4 «έναντι Μεγάρου Ε.Η.Σ.». Στις 14.11.1951 αρνήθηκε να προσλάβει τον Περικλή Κούκιαρη ως σερβιτόρο]

-Χειρόγραφο μονόφυλλο. Αποδεικτικόν. Στις 30 Ιανουαρίου 1952 ημέρα Τετάρτη ο δικαστικός κλητήρας Νίκος Μιχ. Γαλανάκης πήγε να παραδώσει το αντίγραφο της απόφασης, δεν βρήκε τον κατηγορούμενο και το έδωσε στον αδελφό του Κωνσταντίνο Σταυριανό.

-Μονόφυλλο. Εν Πειραιεί τη 9.11.1954, ημέρα Τρίτη. Αποδεικτικόν. Ο δικαστικός κλητήρας των εν Πειραιεί Πρωτοδικών Νικόλαος Γ. Λυμπερόπουλος με την έγγραφη παραγγελία του δικηγόρου Θεοδ. Τσουλογιάννη, πληρεξούσιου του Βασιλείου Χλιμίντζα, κατοίκου Πειραιώς, επέδωσε ακριβές αντίγραφο απόφασης του Πλημμελειοδικείου στον Νικόλαο Μαυροθέρη, κάτοικο Πειραιώς. [Ο Μαυροθέρης είχε ταβέρνα στην οδό Ράλλη 137. Αρνήθηκε την παραλαβή οπότε το δικόγραφο θυροκολλήθηκε «επί παρουσία αυτού και του μάρτυρος Ανδρέα Βρυώνη»]

-Μονόφυλλο. Αποδεικτικόν. Εν Πειραιεί την 5.3.1955. Ο δικαστικός κλητήρας των εν Αθήναις Πρωτοδικών Χρήστος Παπαδόπουλος με την έγγραφη παραγγελία του δικηγόρου Βλάση Λούπα, πληρεξούσιου της εν Αθήναις εδρευούσης εταιρείας Ρεβέζικας - Διονυσόπουλος - Πατρώνης (οδός Σκουλενίου 1) μετέβη να επιδώσει αγωγή στην εν Αθήναις εδρεύουσα εταιρεία Παπαγιαννόπουλος και Σία (οδός Γεωργίου Α΄ 9). Ορίσθηκε δικάσιμος στις 11.3.1955. Αν και απουσίαζε, τελικά ο Σ. Παπαγιαννόπουλος έφτασε και του επιδόθηκε στα χέρια. [ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΝ ΓΡΑΦΕΙΟΝ ΝΙΚ. & ΒΛ. ΛΟΥΠΑ. Ρούζβελτ 61 (Ακαδημίας) Αθήναι]

-Τετρασέλιδο. Ενώπιον παντός αρμοδίου Δικαστηρίου. Εξώδικος απάντησις, δήλωσις και διαμαρτυρία μετ’ επιφυλάξεως δικαιωμάτων. Στυλιανού Νικολαΐδου και Μαρίας συζύγου Στυλιανού Νικολαΐδου κατοίκων Πειραιώς, οδός Φίλωνος 105 διαμενόντων ήδη εν Κηφισσιά οδός Βενιζέλου αριθ. 156 κατά Κυριάκου Φανού, κατοίκου Αθηνών.
Διάβασαν και αρνούνται την εξώδικη διαμαρτυρία που έχει στείλει ο Φανός ως αβάσιμη, παράνομη και καθ’ ολοκληρίαν ψευδή. Το ότι μάλιστα δεν υπάρχει υπογραφή του Μιχαήλ Καρεκλά, δεύτερου μισθωτή του καταστήματος που τους μίσθωσαν, ενισχύει την υπόνοια. Όταν υπέγραφαν συμφωνητικά και καταστάσεις, μαζί με το μαγαζί παραχώρησαν όλα τα είδη, όπως πιάτα κλπ. Ο Φανός έχασε τα κλειδιά, ήταν δε πάντα πρόθυμοι οι ιδιοκτήτες «ως εκμισθωταί επί ποσοστοίς ακαθαρίστων εισπράξεων» να δώσουν όλα τα απαραίτητα ενδιαφερόμενοι ώστε αυτό να λειτουργήσει εύρυθμα και αποδοτικά. Από τρίτα άτομα ακούστηκαν απειλές του Φανού, όπως «ότι εμείς θα φάμε όχι μόνο το μαγαζί αλλά και το σπήτι του Νικολαΐδη». Συμπεριφέρθηκε επίσης με φωνές και ύβρεις και στους δύο μπροστά σε άλλους. Η παρουσία για έλεγχο και παρακολούθηση των εισπράξεων επιθυμούν να γίνεται διακριτικά από αυτούς. Να μην διαμαρτύρεται λοιπόν με την εκεί επίσκεψή τους. Αρμόδιος δικαστικός κλητήρας θα επιδώσει το παρόν προς γνώσιν. Εν Πειραιεί τη 29η Μαΐου 1957. Ο πληρεξούσιος δικηγόρος. ΧΡΗΣΤΟΣ Δ. ΚΑΡΑΒΑΣ. ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ. ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ 61 ΤΗΛ. 40.103 ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ. [ΚΙΝΗΤΟΝ ΕΠΙΣΗΜΑ ΔΡΧ. 5000 και ΕΝΣΗΜΟΝ ΠΡΟΝΟΙΑΣ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΔΡΧ 3.60]

-Μονόφυλλο. Ενώπιον παντός αρμοδίου Δικαστηρίου. Καταγγελία συμβάσεως. Στυλιανού Νικολαΐδου και Μαρίας συζύγου Στυλιανού Νικολαΐδου κατοίκων Πειραιώς, οδός Φίλωνος 105 διαμενόντων ήδη εν Κηφισσιά οδός Βενιζέλου αριθ. 156 κατά Κυριάκου Φανού, κατοίκου Αθηνών και Μιχαήλ Καρεκλά, κατοίκων Αθηνών, διαμενόντων αμφοτέρων εν Κηφισσιά. Καταγγέλλεται το ιδιωτικό συμφωνητικό που είχε συναφθεί μεταξύ τους για το κατάστημα της οδού Βενιζέλου 156 λόγω μη τηρήσεως όρων του κειμένου. Δεν εγκατέστησαν μέχρι τώρα μηχανήματα στο υπόστεγο για την προσφορά μερίδων κρέατος πωλουμένων με την οκά για να ψηθούν μετά τη ζύγιση. Ζητείται ποινική ρήτρα 20.000 δραχμών. Αφού είχε δοθεί εγγύηση 15.000, το υπόλοιπο χρέος είναι 4.500 δραχμές. Παρακαλούνται να παραδοθεί το μίσθωμα αφήνοντάς το ελεύθερο καθώς και τα είδη σε καλή κατάσταση επιφυλασσόμενοι για τυχόν φθορές. Αρμόδιος δικαστικός κλητήρας θα επιδώσει το παρόν προς γνώσιν. Εν Πειραιεί τη 1η Ιουνίου 1957. Ο πληρεξούσιος δικηγόρος. ΧΡΗΣΤΟΣ Δ. ΚΑΡΑΒΑΣ. ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ. ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ 61 ΤΗΛ. 40.103 ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ. [ΕΝΣΗΜΟΝ ΠΡΟΝΟΙΑΣ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΔΡΧ 6 και ΚΙΝΗΤΟΝ ΕΠΙΣΗΜΑ ΔΡΧ. 5000]

Επτά βιβλία για τη Ναυμαχία της Σαλαμίνας.

Ερευνά και γράφει ο Δημήτρης Κρασονικολάκης. Δημοσιογράφος - Συλλέκτης. Ανεξάρτητος ερευνητής πειραϊκής ιστορίας και λογοτεχνίας.

 

Η Σαλαμίνα έχει την ιδιαίτερη ιστορία της, ενταγμένη φυσικά στον ευρύτερο πειραϊκό χώρο. Η θάλασσα που τη χωρίζει από την Αττική στάθηκε θετική αφορμή για παράλληλες δράσεις αλλά και ανταλλάξιμες πολιτισμικές επιρροές.
Στην πολύχρονη μελέτη και συλλογή εντύπων τοπικού χαρακτήρα δεν δίστασα να εντάξω και βιβλία αναφερόμενα στη Σαλαμίνα. Άλλωστε είχα γνωρίσει και ακόμα διατηρώ ικανές επαφές με Σαλαμίνιους συγγραφείς.
Η γεωλογία, η διαδρομή της στο χρόνο, η λαογραφία, η Μονή Φανερωμένης, ο Ναύσταθμος, λογοτέχνες και εικαστικοί, εμπορικοί οδηγοί, ποικίλα άλλα θέματα συνθέτουν το εύρος των κειμένων που τυπώθηκε σε βιβλία ενώ πλήθος από άρθρα σκορπισμένα σε αρχαιολογικά ιστορικά και εκδρομικά περιοδικά, περιμένουν τον καταγραφέα για μια άρτια σαλαμινιώτικη βιβλιογραφία. Ενδιαφέρον παρουσιάζει ο «Κατάλογος έργων Σαλαμινίων συγγραφέων» του Ηλία Δρίβα και της Μαρίας Μπούτση, σελ. 192, Σαλαμίνα 1996.
Για τη νικηφόρα προς όφελος της Ευρώπης αναμέτρηση έχει ασχοληθεί ένας μεγάλος αριθμός συγγραφέων. Οι αρχικές αναφορές είναι του Ηρόδοτου και του Αισχύλου (λιγότερες του Διόδωρου και του Πλούταρχου). Στη δυσκολία του συγκερασμού των περιγραφών τους οι επόμενοι, λαμβάνοντας κατ’ επιλογήν ό,τι θεωρούσαν πιο σωστό, περιέπλεξαν το θέμα με ασάφειες και ατέλειες και με αυθαίρετα συμπεράσματα. Αποτέλεσμα να υπάρχει διαστροφή και σύγχυση στα γεγονότα. Αμφισβητείται κι αναζητείται η ταύτιση στα τοπωνύμια (όπως Κέος-Λέρος, Κυνόσουρα, Αμφιάλη, Ηράκλειον, θρόνος του Ξέρξη, Κέραμος, Κωλιάς), κεντρίζει η χρονολόγηση, η παράταξη των αντίπαλων στόλων και η ακριβής θέση της διεξαγωγής της. Έτσι μπορώ να πω ότι η Ναυμαχία της Σαλαμίνας εξελίχθηκε σε διαρκές πρόβλημα των ιστορικών.
Τα περισσότερα βιβλία, σύντομα ή εκτενή δημοσιεύματα άμεσα και έμμεσα στο περιεχόμενό τους (καθ’ εαυτό για τη ναυμαχία ή θέματα πολεμικής ναυτικής τέχνης, περσικοί πόλεμοι, θεατρικά περί Αισχύλου, αρχαία πλοία και τριήρεις, περί Θεμιστοκλή, Αθηναϊκής ηγεμονίας κ. ά.) είναι γραμμένα στην αγγλική γλώσσα.
Ανάμεσα στα αντίστοιχα ράφια του αρχείου μου βρίσκονται τα επτά βιβλία αναφερόμενα στην περίφημη Ναυμαχία της Σαλαμίνας που θα παρουσιάσω. Έχω υπ’ όψη μου και άλλα, όπως «Η εν Σαλαμίνι ναυμαχία από ναυτικής και ιστορικής απόψεως» του Περικλή Ρεδιάδη, Αθήναι 1911. Συντομότερος ήταν ο Ιωάννης Μελάς, Ιστορία της πόλεως Πειραιώς, τόμος δεύτερος, Αθήναι 1981, σελ. 201-219. 

 

*Παλαιότερο από αυτά της συλλογής μου είναι το Les guerres Médiques. La bataille de Salamine. Par Constantin N. Rados. Docteur des Universités de Paris et d’Athènes. Ancien professeur d’histoire à l’École Navale de Grèce. Officier de la Legion d’Honneur. Ouvrage orné de cartes et gravures et suivi d’un glossaire. Paris. Fontemoing & Cie, Éditeurs. 1915. {Prix: 12 fr.}. Διαστάσεις 25X16,5 σ. 8 +x + 434 με έναν αναδιπλούμενο γενικό χάρτη του τόπου διεξαγωγής του δευτέρου μηδικού πολέμου, την παράταξη μάχης του ναυτικού του μεγάλου βασιλέα, της ελληνικής συνομοσπονδίας και εικόνες εκτός κειμένου, κάποιες προφυλαγμένες με ριζόχαρτο.

*Ο Κωνσταντίνος Ράδος, νομικός και φιλόλογος, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1862. Υπήρξε καθηγητής της ιστορίας στη Σχολή των Δοκίμων και της ιστορίας του εμπορίου στην Εμπορική και Βιομηχανική Ακαδημία, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο των Παρισίων, κατόπιν έκτακτος καθηγητής της ιστορίας στο Εθνικό Πανεπιστήμιο (1917-1920). Από τους ιδρυτές της Γεωγραφικής Εταιρείας. Πέθανε στα 1931. Το έργο του για τη Ναυμαχία της Σαλαμίνας στα γαλλικά θεωρείται βασικό για τη μελέτη του αντικειμένου αφού συγκέντρωσε όλα τα γνωστά γραπτά κείμενα, ανάλυσε τα πριν και τα επιμέρους γεγονότα, στάθηκε στην ημερομηνία, στην τοπογραφία, στις κινήσεις τω δυο στόλων, στην επαγρύπνηση των στρατών, στην παράταξη, στην ναυμαχία, στην επόμενη της νίκης. Ακόμη και στην χρησιμότητα των υποβρυχίων ερευνών στο στενό της Σαλαμίνας αναφέρθηκε, στην άκαρπη προσπάθεια του 1884, στη δυσκολία του εγχειρήματος (ρεύματα, λάσπη, σάπισμα - διάλυση των ευτελών υλικών, όπως του ξύλου). Κατατοπιστικά ήταν το γλωσσάριο και οι πίνακες περιεχομένων. 

 

 

*Ο Γεώργιος Α. Παπαντωνίου (γεν. στα 1904, Διδάκτωρ Φιλολογίας, ιστορικός συγγραφέας, έγραψε το έργο «Η εν Σαλαμίνι ναυμαχία». Εν Αθήναις. 1950. Διαστάσεις 24,3Χ17. Σελίδες 76 κι ένας αναδιπλούμενος χάρτης. Μετεκπαιδεύτηκε στο Χάρβαντ και στη Βοστώνη (εκεί υπέγραψε τον πρόλογο στις 20.3.1950). Το αφιερώνει στη μνήμη του δασκάλου του Μιχαήλ Δ. Βολονάκη. Διαπιστώνοντας ότι η ναυμαχία εξέπληξε με τη δυναμική της τους ερευνητές, ότι η εξιστόρηση των συμβάντων έχει πολλές πτυχές τις οποίες ο κάθε ένας εξέφραζε με τη δική του άποψη, ότι οι μεταξύ τους διαφορές δεν περιορίζονταν μόνο σε δευτερεύοντα ζητήματα, «προσεπάθησα δια της παρούσης πραγματείας, όπως παράσχω ακριβή και πλήρη, κατά το δυνατόν περιγραφήν της ναυμαχίας της Σαλαμίνος». Σε νέα λοιπόν μορφή, με ολική ή μερική αποδοχή και αντικρούσεις των εκφρασθέντων μέχρι τότε γνωμών, με την ερμηνεία κάποιων πληροφοριών και την χρησιμοποίηση όσων έκρινε μεγαλύτερης προσοχής, με παράθεση στο κείμενο ή σε σημειώσεις αποσπασμάτων άλλων συγγραφέων κι αφού είχε την ευκαιρία να εξετάσει από κοντά τον τόπο, ο Παπαντωνίου μάς άφησε ένα ακόμα ενδιαφέρον πόνημα. 

 

 

*Στα 1962 περίπου μπήκε στα βιβλιοπωλεία η συγγραφή του Νίκου Μ. Παπαδόπουλου «Η ναυμαχία της Σαλαμίνος. Η αληθινή ιστορία της. Τα προηγηθέντα της μάχης και τα καθέκαστα». Βιβλιοπωλείον της “Εστίας„ Ι. Δ. Κολλάρου & Σιας Α.Ε. Στον πρόλογο έβαλε «Ιούλιος 1961, Φρεαττύς» ενώ στο τέλος του κειμένου έγραψε «Φρεαττύς, Δεκέμβριος 1961». Μια υπεύθυνη και πρωτότυπη παρουσίαση της Ναυμαχίας της Σαλαμίνας. Η αληθινή ιστορία της απ’ όλες τις Ελληνικές, Περσικές και ξένες πηγές. Ο Νίκος Καζαντζάκης (όταν στα 1955 είχε λάβει το χειρόγραφο σε ημιτελή ακόμα μορφή) έγραψε στον Παπαδόπουλο: «…Ένα έργο γραμμένο όπως το χειρόγραφο που μου στείλατε, και τ’ όνομά Σας θα ζήση, κι αν ζήση και το δικό μου, θα εξακολουθούμε να οδοιπορούμε μαζί και κάτω από τα χώματα…». Διαστάσεις 21,5Χ14,5 σελίδες 320, με χάρτη και φωτογραφίες.

 

*89 χρόνια μετά τη γαλλική έκδοση του Κωνσταντίνου Ράδου του 1915, κυκλοφόρησε μεταφρασμένο στα ελληνικά από τη Βασιλική Κοκκίνου το βιβλίο του με τίτλο «Η Ναυμαχία της Σαλαμίνας. Επιμέλεια: Ελένη Κεκροπούλου. © 2004: Εκδόσεις Ενάλιος. Αθήνα. Διαστάσεις 23,4Χ16, σελίδες 400. Θα περίμενε κανείς μια δέουσα σύγχρονη εισαγωγή και παρατηρήσεις, ένα ευρετήριο έστω, όμως κάτι τέτοιο απουσιάζει. Αντίθετα επειδή λείπει από την αγορά η σπάνια έκδοση των Παρισίων του Ράδου, το παρόν αντικαθιστά το κενό και βοηθάει αρκούντως τον φιλίστορα.

 

 

*Ο Barry Strauss (γεννήθηκε 27.11.1953), καθηγητής ιστορίας και κλασικών σπουδών στο Πανεπιστήμιο Cornell έχει ειδικευθεί στην αρχαία στρατιωτική ιστορία. Στα 2004 κυκλοφόρησε το βιβλίο The Battle of Salamis: The Naval Encounter That Saved Greece - and Western Civilization από τις εκδόσεις Simon and Schuster, Rockefeller Center, New York. Μεταφράστηκε και σε άλλες γλώσσες. Στην Ελλάδα ανέλαβε την παραγωγή και διάθεσή του ο Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη. Τίτλος: «Η Ναυμαχία της Σαλαμίνας». Προλογικό Σημείωμα: Υποναύαρχος Αριστοτέλης Δήμητσας. Μετάφραση από τα αγγλικά: Μαρία Παππά. Αθήνα 2005. Διαστάσεις 20,5Χ13,6. Σελίδες 448 + 8 με φωτογραφίες. Στο τέλος απλώνονται οι σημειώσεις και οι πηγές. «Ο αναγνώστης που θέλει να μάθει περισσότερα για τη ναυμαχία της Σαλαμίνας θα δοκιμάσει απόλαυση, αλλά θα χρειαστεί να καταβάλει και προσπάθεια». Αναφέρει τα αρχαία γραπτά που συμβουλεύτηκε, αλλά και τις πολλές σύγχρονες εργασίες (ξενόγλωσσες κυρίως, που εκδόθηκαν από πανεπιστημιακά τυπογραφεία ή δημοσιεύτηκαν σε έγκριτα αρχαιολογικά περιοδικά και επετηρίδες). Συγκεκριμένα ο Μπάρι Στράους, αναφερόμενος στον Ράδο έγραψε: «Η καλύτερη μελέτη, η οποία πολύ συχνά παραγκωνίζεται, είναι του Κωνσταντίνου Ράδου. La bataille de Salamine. Paris: Fontemoing & Cie., 1915. Ένας μελετητής του αρχαίου και μεσαιωνικού ναυτικού πολέμου, ένας Έλληνας με βαθιά γνώση της χώρας, ένας πνευματώδης, σκεπτικιστής και στιλίστας του πεζού λόγου, αξιωματικός της Γαλλικής Λεγεώνας της Τιμής, ο Ράδος γράφει με πολυμάθεια και είναι πειστικότατος».

 

 

*Ο συγγραφέας, δικηγόρος, καθηγητής, πολιτικός Κωνσταντίνος Α. Πλεύρης, ενέταξε στο βιβλίο του ΟΙ ΒΑΡΒΑΡΟΙ με αναφορές στα ελληνοπερσικά, το κεφάλαιο ΣΑΛΑΜΙΣ. Ακριβές ανάτυπο από το παραπάνω (σελ. 87 - 136) και με τίτλο «Η Ναυμαχία της Σαλαμίνος» έβγαλαν οι Ελληνοκεντρικές Εκδόσεις Νέα Θέσις, Αθήναι. Διαστάσεις 20,4Χ13,7. Σελίδες 48 με τα εξώφυλλα. Το βιβλίο ΟΙ ΒΑΡΒΑΡΟΙ ξανατύπωσαν οι εκδόσεις «ΗΛΕΚΤΡΟΝ» στα 2012.
Η περιγραφή - με τον τρόπο του Πλεύρη - είναι γλαφυρή και επειδή είναι σύντομη δεν κουράζει τον αναγνώστη.

 

 

*Ο Αχιλλέας Ευαγγέλου Μπιθιζής (γεννήθηκε στη Σαλαμίνα στις 15.9.1946), έγραψε το «Η ναυμαχία της Σαλαμίνας. Τότε και τώρα». Το εξέδωσε με την υποστήριξη (ήταν εμπνευστής και πρωτεργάτης) της Εταιρείας Προβολής Σαλαμινιακού Πολιτισμού. Αθήνα 2010. Διαστάσεις 23,5Χ16,8. Σελίδες 128. Με σχέδια και εικόνες αναπλάθει την εποχή, αντιγράφει τον κατάλογο των τριήρων, τετρήρων, ναυπηγών, των τριηράρχων και συντριηράρχων από τον Ιωάννη Πατσουράκο (Μια ιστορική πτυχή του αρχαίου Πειραιώς, Εν Πειραιεί, 1932). Στο τέλος δίνει ένα χρονικό των προσπαθειών αξιοποίησης του Τύμβου των Σαλαμινομάχων καθώς και του περιβάλλοντα χώρου, εκεί που πέταγαν σκουπίδια και καταπατήθηκαν οι εκτάσεις.
Είχα γράψει παλαιότερα ότι από παρανόηση κατέθεταν στεφάνια τιμής σε μια τσιμεντένια κολώνα με ένα τρίγωνο στην κορυφή της (υψομετρική στήλη της Γ.Υ.Σ.). Στα 1995 μαθητές γειτονικού σχολείου έστησαν μαρμάρινη επιγραφή με τον παιάνα και μια τριήρη. Στα 2006 τοποθετήθηκε το μνημείο που βλέπουμε στις μέρες μας.
Με τη συμπλήρωση των 2500 ετών ευελπιστώ να δούμε μια σύγχρονη, εμπεριστατωμένη έκδοση από ιδιώτη ή φορέα με ελκυστικό - ικανοποιητικό γραπτό και φωτογραφικό υλικό.

Πρώτη δημοσίευση, περιοδικό ΠΕΙΡΑΪΚΟ ΟΡΟΣΗΜΟ, τεύχος 72, Ιούλιος - Αύγουστος - Σεπτέμβριος 2020, σελ. 18 - 20.

Πάνω στα πλοία που ταξιδεύανε και οι Πειραιώτες…

Ερευνά και γράφει ο Δημήτρης Κρασονικολάκης. Δημοσιογράφος - Συλλέκτης. Ανεξάρτητος ερευνητής πειραϊκής ιστορίας και λογοτεχνίας.

 

Μεγάλο λιμάνι ο Πειραιάς, πολλά τα πλοία που νηολογήθηκαν στο όνομά του, που δέχθηκε κατά καιρούς στα νερά του ή απασχόλησαν τις ναυτιλιακές κι ασφαλιστικές εταιρείες του. Ταξινομώντας το φωτογραφικό αρχείο μου βρήκα αρκετές απεικονίσεις των εμπορικών ή επιβατικών που έμμεσα ή άμεσα είχαν σχέση με το αντικείμενο των ενδιαφερόντων μας. Κάθε σκαρί με την δική του ιστορία, κάθε ναυτικός ή ταξιδιώτης έχει να διηγηθεί την προσωπική του εμπειρία. 

ΠΕΙΡΑΙΑΣ. Λιμάνι, με τα πλοία, τους γερανούς, τις βοηθητικές λέμβους. Όλα σε κίνηση, για να επιτελέσουν το έργο τους. Στιγμιότυπο χωρίς χρονολογία.

 

 

 

NEA HELLAS ANDROS
PHOTO ON BOARD
T/S.S. NEA HELLAS

ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΦΡΕΙΔΕΡΙΚΗ. Με τα υπερωκεάνια που ταξίδευαν οι παλαιότεροι. Αύγουστος 1956. Πίσω από την γυναίκα με το σορτσάκι, ένας άνδρας ξαπλωμένος στο κατάστρωμα! Agfa Brovira photo paper.

 

 

 

Ταξιδεύοντας με το ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΦΡΕΙΔΕΡΙΚΗ. Σκηνή από το κατάστρωμα. Αύγουστος 1956. Χαρτί Agfa Brovira.

 

 

 

Αύγουστος 1956. ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΦΡΕΙΔΕΡΙΚΗ. Ένα τμήμα του άνω καταστρώματος. Χαρτί Agfa Brovira.

 

 

 

ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΦΡΕΙΔΕΡΙΚΗ. Αύγουστος 1956. Στις άνετες ξαπλώστρες του άνω καταστρώματος. Χαρτί Agfa Brovira.

 

 

 

ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΦΡΕΙΔΕΡΙΚΗ. Αύγουστος 1956. Γυναίκα και άνδρας στο κατάστρωμα του πλοίου. Χαρτί Agfa Brovira.

 

 

 

QUEEN FREDERICA. ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΦΡΕΙΔΕΡΙΚΗ. Ναυτικός ανεβασμένος στα βαρούλκα μιας σωσίβιας λέμβου. Ο αριθμός 17 είχε χωρητικότητα 74 ατόμων.

 

 

 

Αν διαβάζεται σωστά, το όνομα του πλοίου είναι THE HELLENIC STAR/ PIRAEUS. Βρισκόμαστε στην παραποτάμια πόλη - λιμάνι του Ιράν, Khorramshahr. Οκτώβρης 1959. Ο νέος άνδρας, μαυρισμένος από τον ήλιο, φορώντας λευκό σορτς εκφράζει με εξυπνάδα (διαχρονικό γνώρισμα του Έλληνα ναυτικού) το ενδιαφέρον του σε κάποια κοπέλα: ″Χίλια φιλία από τον … Οθέλλο σου, όχι αγάπη μου μη βάζεις σκέψεις πάλι στο νου σου. Η λέξις είναι μόνο για το χρώμα σχετική. Δικός σου πάντα. Αριστείδης″.

 

 

 

ΑΧΙΛΛΕΥΣ ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ. Χαρούμενα ταξίδια σε καλοκαίρια που ξεχάστηκαν από τον χρόνο.

 

 

 

Συνήθως, μας γεμίζει ανάμικτα συναισθήματα ο γυρισμός από τα κοντινά ή μακρινά ταξίδια που κάνουμε. Με μια δόση κόπωσης, με μπερδεμένες στο μυαλό τις εικόνες των ξένων τόπων που είδαμε, με πίκρα που τελείωσαν οι διακοπές, με στεναχώρια για την αναγκαστική επιστροφή στην ατομική πεζή καθημερινότητα, όλα μαζί φέρνουν στο κορμί και στη σκέψη την γνωστή νωχέλεια. Όπως σε αυτήν την παρέα που κάθεται στις σεζλόνγκ στο πλάι κατάστρωμα του πλοίου. ″ΑΧΙΛΛΕΥΣ Σεπτέμβριος 1963. Επιστροφή από Βενετία″. Χαρτί LEONAR.

 

 

 

Το «δηζελόπλοιον» με την διπλή ονομασία ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ/ ΓΕΩΡΓΙΟΣ Π. ΠΟΤΑΜΙΑΝΟΣ (KOLOKOTRONIS/GEORGIOS POTAMIANOS) αγκυροβολημένο σε ελληνικό λιμάνι. Περισσότερα στοιχεία για το πλοίο θα βρείτε στο διαδίκτυο.

 

 

 

GREEK AUSTRALIAN LINES. Ταξιδεύοντας στην Αυστραλία με τα ELLINIS - AUSTRALIS - PATRIS του Χανδρή. Απόκομμα από VISA με σφραγίδα της εταιρείας και δυο όψεις ενός διαφημιστικού με σπίρτα. Απόμειναν 6 που αμφιβάλλω αν ανάβουν πλέον.. Η ρήση EUROPE BEGINS IN GREECE χρησιμοποιήθηκε για ευνόητους σκοπούς.

 

 

 

Το AUSTRALIS της εταιρείας Χανδρή. Όπως ταξιδεύουν, γερνούν, αποσύρονται και σαπίζουν τα πλοία, έτσι και αρκετές φωτογραφίες της συλλογής μου έχουν δεχθεί την ταλαιπωρία του χρόνου και παρουσιάζονται φθαρμένες.

 

 

 

ΠΕΙΡΑΙΑΣ: Στο λιμάνι. 20 Ιουλίου 1965. Άνδρας πάνω σε πλοίο. Στο βάθος το MIAOULIS.

 

 

 

Το βρετανικό (της εταιρείας Cunard White Star) υπερωκεάνιο QUEEN MARY όταν ταξίδευε… (από το 1936). Κουρασμένο κι αυτό από την χρήση και τα μειωμένα κέρδη αποσύρθηκε στα 1967. Τώρα είναι αξιοθέατο και λειτουργεί ως ξενοδοχείο στο Long Beach των Η.Π.Α.

 

 

 

ΠΕΙΡΑΙΑΣ, πάνω στο πλοίο πριν την αναχώρηση. Πόση αγάπη κρύβει αυτό το στιγμιότυπο!

 

 

 

Ο ναυτικός στα ακτοπλοϊκά ή ποντοπόρα πλοία, ο τυχόν επιβάτης κάποιας γραμμής, έβρισκε το χρόνο να σκεφτεί πολύ κατά την διάρκεια του σύντομου ή μακρινού ταξιδιού. Η φωτογραφία και το γράψιμο, το διάβασμα, τα όποια παιχνίδια (επιτραπέζια κλπ) , οι σωματική άσκηση ήταν από τις κύριες ασχολίες στις ελεύθερες, χαλαρές ώρες του. Στιγμές για εξομολόγηση και ανάλυση των επιθυμιών του στο χαρτί. Εδώ ο άνδρας της φωτογραφίας σχεδόν μονολογεί με παράπονο: ″Στο Κάβο Μαλιά λιακάδα και μπουνάτσα! Γιατί όμως δεν είσαι και συ κοντά μου; Αριστείδης″.

 

 

 

Να θυμηθούμε την αλληλογραφία των ναυτικών με διάφορες κυρίες της πόλης μας, τα τετρασέλιδα επιστολόχαρτα με τις γραμμές και τους λευκούς μπλε φακέλους. Για την γνωριμία, μια φωτογραφία μικρού μεγέθους ήταν απαραίτητη. Στην πίσω όψη ο υποφαινόμενος έγραψε το όνομα της παραλήπτριας που έμενε στον Πειραιά.