Αθήνα: Δεκαπέντε ανέκδοτες ιδιωτικές φωτογραφίες.

Ερευνά και γράφει ο Δημήτρης Κρασονικολάκης.

Με την εξάπλωση της χρήσης του διαδικτύου κάποιοι άνθρωποι αρέσκονται να δημοσιεύουν ορεξάτοι άφθονο οπτικό υλικό και οι υπόλοιποι απλώς να βλέπουν, να θαυμάζουν, να απορούν, να λυπούνται και να σχολιάζουν κατά το δοκούν τα κάθε λογής προσφερόμενα κείμενα δίνοντας έμφαση στις αναρίθμητες, σε ασύλληπτο βαθμό ποικιλίας φωτογραφίες.
Εκτός από τις γνώριμες κλασικές απεικονίσεις π. χ. των καρτ ποστάλ, από τις οποίες βρίθουν τα μέσα επικοινωνίας, βλέπουμε, η ίδια σχετικά «νέα» σε ανάρτηση φωτογραφία καθώς αναπαράγεται σε αμέτρητες κοινοποιήσεις, κάποια στιγμή να ξεφεύγει από τον κυλιόμενο αντιγραφέα, να κυκλοφορεί «ορφανή» χωρίς το όνομα του αρχικού καταθέτη δίνοντας την εντύπωση ότι είναι κτήμα του κανενός ή του τελευταίου που την προβάλλει.
Στην μικρής έκτασης φωτογραφική συλλογή μου (έδινα πιο πολύ σημασία στα βιβλία και στα περιοδικά) ένα μεγάλο τμήμα αποτελείται από ιδιωτικές, μοναδικές στάσεις με πρόσωπα, τραβηγμένες στην ύπαιθρο, σε ένα ή δύο το πολύ αντίτυπα (οικογενειακές, του φιλικού περιβάλλοντος ή άλλων γνωστών που μου τις παραχώρησαν). Τα πρωτότυπά τους λοιπόν βρίσκονται στην κατοχή μου, δεν με ενδιαφέρει αν η ηλεκτρονική αποτύπωσή τους ταξιδεύει σε οποιοδήποτε μήκη και πλάτη των χρηστών του διαδικτύου. Ικανοποιούμαι ότι μεταδίδω την γνώση και την ψυχαγωγία στο συγκεκριμένο πολιτιστικός είδος που καλύπτει το θυμικό μου.      
Από εκείνες που δημοσίευσα κατά καιρούς στο Face Book παρουσιάζω συγκεντρωτικά τις πρώτες δεκαπέντε.

 

Σκαραμαγκάς. 25 Μαρτίου 1930. Τέσσερις νέοι κι ένας ηλικιωμένος γενειοφόρος (χωρικός ή ιερέας;).

  

 

Πίσω στα 1934. «Χαλάνδρι τη 1/ 1/ 34». Φωτογραφία ξεκολλημένη από παλιό άλμπουμ.

 

 

Ζάππειον. 25.12.1934. Ημέρα Τρίτη, Χριστούγεννα.  

 

Ζάππειον. 12 Ιουνίου 1935. Εύζωνος (εύζωνας στην δημοτική)  στημένος για φωτογράφιση. Πολύ διαφορετικές οι συγκυρίες. Στις ημέρες μας λειτουργεί ως συνεδριακό και εκθεσιακό κέντρο. Από το Κέντρο Τύπου στο Ζάππειο οι ξένοι ανταποκριτές και τα τηλεοπτικά συνεργεία μεταδίδουν τα εκλογικά αποτελέσματα.

 

 

Αθήνα, οδός Αιόλου. Γυναίκα με καπέλο και μικρή βαλίτσα περπατάει με γοργό βήμα και άνεση μια καλοκαιρινή ημέρα του 1946. Πίσω της, μια άλλη μορφή φοράει ανοιχτόχρωμα ρούχα και γυαλιά, δείγμα της ηλιοφάνειας και της ζέστης που επικρατεί τέτοια εποχή στην πόλη.
 
 

Περπατώντας στην Ομόνοια. «Ενθύμιον 26^ης/ 1^ου/ 1947. Μιχαήλ Τσίτσος . Ελευθέριος Πρωτοπαπάς».
 

 
 

Ιούλιος 1947. Περίπατος στην πόλη ενός άνδρα με την ανιψιά του. Την έλεγαν Τιτίκα.

 

Καλοκαίρι του 1947 στου Σκαραμαγκά. Άνδρας και γυναίκα πάνω στην ξύλινη θαλάσσια εξέδρα με τις ράγες.

 

 

Μια ηλιόλουστη ημέρα του Μαΐου 1948. Περπατώντας στην Ομόνοια. Διακρίνεται η σκιά του φωτογράφου! Χαρτί CROWN CORYRIGHT RESERVED, πολύ διαδεδομένο για τις φωτογραφίες της εποχής.
 

 
 

Αθήνα. Καλοκαίρι του 1948 στην οδό Αιόλου. Γυναίκα ανάμεσα σε έναν άνδρα με πολιτικά κι έναν με στρατιωτική στολή. Οι άνθρωποι έρχονται και παρέρχονται, τα χαμόγελα είναι διαχρονικά.

 

Ταΐζοντας τα περιστέρια στην Πλατεία Συντάγματος. Δυο γυναίκες σκυμμένες με αγάπη δίνουν τροφή στα πτηνά. Αν ρωτάτε πότε, σας διαβεβαιώνω: Στα 1959! Φωτογραφικό χαρτί gevaert.  

 

 

Πέντε άνδρες με στρατιωτικές στολές περπατούν ξέγνοιαστα κάποια ημέρα στην μεταπολεμική πλατεία Ομονοίας. Κρατάνε τα ψώνια τους από τα γύρω καταστήματα.

 

Άνδρας στέκεται στις σκάλες της Εθνικής Βιβλιοθήκης. Χωρίς χρονολογία. Χαρτί gevaert. Φωτο - Ντούζος.

 

Γυναίκα φωτογραφίζεται με θέα την Ακρόπολη. Χωρίς χρονολογία και σφραγίδα φωτογράφου.

 

Δυο γυναίκες σε αναμνηστική φωτογραφία στο Πεδίο του Άρεως. Πίσω τους το βάθρο με τον ορειχάλκινο έφιππο ανδριάντα του βασιλέως Κωνσταντίνου, έργο του Francesco Parisi. Χωρίς χρονολογία.