Ερευνά
και γράφει ο Δημήτρης Κρασονικολάκης.
Δημοσιογράφος - Συλλέκτης. Ανεξάρτητος
ερευνητής πειραϊκής ιστορίας και
λογοτεχνίας.
Όσο περνάει ο καιρός
τόσο ενθουσιάζομαι στο κοίταγμα αυτών
των παλαιών, ατόφιων δειγμάτων της
παρωχημένης φωτογραφικής τέχνης (εννοώ
τις τραβηγμένες με τον παραδοσιακό
τρόπο απεικονίσεις από πλανόδιους του
επαγγέλματος ή τους ερασιτέχνες
φωτογράφους που χρησιμοποιούσαν το
ασπρόμαυρο χαρτί, εφαρμόζοντας τις
καλλιτεχνικές οδοντώσεις ή τα κοψίματα
των τεσσάρων πλευρών με το ψαλίδι) με
θέμα την Αθήνα και τα περίχωρά
της.
ΑΘΗΝΑ. 6 Οκτωβρίου 1917. Φωτογράφιση στο ίδιο σημείο νέας γυναίκας μόνης και μετά μαζί με κάποιαν άλλη. Ύψος 6,1 πλάτος 3,8 και 3,8Χ6,1. Τις διάλεξα από μια σειρά πολλών φωτογραφιών σε μικρές διαστάσεις της ίδιας εποχής που ενώ μου προσφέρθηκε κράτησα στην συλλογή μου ελάχιστες, για δείγμα.
Με στοχασμό
και αναπόληση στην παλιά Αθήνα. Χαρτί
LEONAR.
ΑΤΤΙΚΗ. Κηφισιά. Την εποχή που
οι οικογένειες συνυπήρχαν με τις οικιακές
βοηθούς και τα οικόσιτα. Κάτι δοκιμασμένο
που παραμένει. ″Εις το άλσος της Κηφισσιάς
τον Σεπτέμβριο του 1936.
Όλγα
Παναγιωτοπούλου
Τέτα
Ευαγγελία
(μαγείρισσα)
Νότα (καμαριέρα)
Γιώργος
Παναγιωτόπουλος″.
ATTIKH. Χαλάνδρι. 22 Οκτωβρίου 1936. Στον κήπο της έπαυλης του Στέλιου Ι. Κοντογιάννη. Ενώ τα πάντα κινούνται, οι χρονικές στιγμές που απαθανατίζονται στον φακό μιας φωτογραφικής μηχανής μάς προσφέρουν την μοναδικότητα ενός δευτερολέπτου της ζωής των εικονιζόμενων. Ύστερα ο καθένας παίρνει τον προσωπικό του δρόμο.
ATTIKH.
Αγία Παρασκευή. Αύγουστος 1943. Καλοκαίρι,
μέσα στα κατοχικά χρόνια. Στις εξοχές
και στα χωριά, κάθε οικογένεια (ακόμα
και το ένα μέλος της ξεχωριστά) βίωσε
διαφορετικά τις επιπτώσεις του πολέμου.
Οι χαρές ή λύπες, έχουν σχετική θεώρηση,
αναλόγως με τις συνθήκες ζωής και τον
χαρακτήρα. Χαρτί LEONAR.
ΑΘΗΝΑ. Κατοχικά χρόνια. Κάποιοι
που κάνουν σήμερα κριτική σε φωτογραφίες
της περιόδου εκείνης, έχουν (ίσως από
ελλιπή πληροφόρηση) εσφαλμένη γνώση
για την συμπεριφορά του κόσμου των
ημερών εκείνων. Θέλουν να του λείπει
εντελώς το χαμόγελο, να μη χαίρεται την
ζωή, να μην υπάρχει δραστηριότητα. Κι
όμως … ο άνθρωπος έχει ακατάβλητες
δυνάμεις, αντέχει, προσαρμόζεται,
αγωνίζεται και τα καταφέρνει. ″Μνημείον
αγνώστου στρατιώτου. 25 Σεπτεμβρίου
1943″ αν και βρισκόμαστε πιο μπροστά, στα
σκαλιά της πλατείας Συντάγματος.
ΑΘΗΝΑ. Η απόσταση που μας χωρίζει
από αυτή την φωτογραφία δεν είναι μόνο
η χρονική. Πόσα πράγματα είναι διαφορετικά!
Οι κοπέλες με καλοκαιρινά περπατούν
στο πεζοδρόμιο έξω από το ζαχαροπλαστείο
ΠΑΛΛΑΔΙΟΝ. Πίσω τους μικροπωλητής με
τον ταβλά στο κεφάλι κι ο άλλος εκθέτει
στον τοίχο. Αριστερά άνδρας με κοστούμι,
δεξιά παιδί με κοντοπαντέλονο και…
χωρίς παπούτσια! Ηλιόλουστη Κυριακή,
από τις τελευταίες της γερμανικής
κατοχής. ″Εν Αθήναις τη 24/9/44″. Χαρτί
Agfa
Brovira.
ATTIKH.
5 Αυγούστου 1945. Ομάδα γυναικών στην
Βούλα.
ΑΘΗΝΑ.
Περπατώντας στην οδό Αιόλου. 13 Αυγούστου
1945.
ΑΘΗΝΑ. Μετά την
κατοχή, ο εμφύλιος. Τα πριν και τα επόμενα
χρόνια υπήρξαν το ίδιο δύσκολα. Η φτώχεια
καλά κρατεί.. Το αγόρι, μικροπωλητής με
το εμπόρευμα κρεμασμένο σε σάκους εμπρός
του και στην πλάτη, που κοιτάζει μάλλον
κάτι με προσήλωση έχοντας το αριστερό
χέρι στο στόμα, κυκλοφορεί ξυπόλητο
πίσω από τις γυναίκες που απασχόλησαν
τον φωτογράφο. Το σκηνικό συμπληρώνουν
κι άλλα πρόσωπα, σαν κομπάρσοι σε θεατρική
παράσταση. Ήταν ″Σάββατον 28 Σεπτεμβρίου
1946. Περίπατο στην Αθήνα″. Χαρτί A
M
CROWN
COPYRIGHT
RESERVED.
ΑΤΤΙΚΗ. 22 Οκτωβρίου 1948. Η σκηνή
τραβήχτηκε ″Στο κτήμα του Ανδρέα Συγγρού
(Μαρούσι)″. Άνδρας με κουστούμι σύμφωνα
με την μόδα της εποχής ανάμεσα στα
δένδρα. Η ποιότητα του γυαλιστερού
χαρτιού Agfa
Lupex
δεν έκρυψε την κακή λήψη της μηχανής
(φωτισμός κ.ά).
Αττική. Πεντέλη. Αγία Τριάδα. 31 Οκτωβρίου 1948. Επτά άτομα γύρω από το τραπέζι σε εξοχική ταβέρνα.
ΑΘΗΝΑ. 28
Οκτωβρίου 1948. ″Σε ένα από τα δένδρα της
πλατείας Κουκακίου τη 28/10/48. Μίμης″.
Χαρτί A
M
CROWN
COPYRIGHT
RESERVED
με οδόντωση.
ΑΤΤΙΚΗ. Κηφισιά. 9 Σεπτεμβρίου 1949. Ημέρα Παρασκευή. Τρεις νέοι με τα καλοκαιρινά τους. Χαρτί Velox.
ΑΘΗΝΑ: Νοέμβριος 1949. Τρεις νέοι
άνδρες σε χαλαρή στάση και αστεία
διάθεση: ″Σκαπευτικά εργαλεία εις
δημοσία αγοράν εν τη οδώ Αθηνάς. Λίγες
ημέρες προ της εισόδου μου εν τη σχολή
Ευελπίδων″.
ΑΘΗΝΑ:
Σπάνια εικόνα στην μεταπολεμική /
μετεμφυλιακή πόλη. 20 Σεπτεμβρίου 1950.
Πίσω από την γυναίκα, μια άλλη μαυροφορεμένη.
Αριστερά, ένα ανθοπωλείο. «ΦΩΤΟ - ΦΛΕΡΥ/
ΦΙΛΕΛΛΗΝΩΝ 1;/ ΑΘΗΝΑΙ». [Τα αντίστοιχα
καταστήματα, εξαπέλυαν φωτογράφους
στους δρόμους, τραβούσαν τους τυχαίους
περαστικούς κι εκείνοι άμα ήθελαν τις
φωτογραφίες, έπαιρναν την κάρτα με την
διεύθυνσή τους, πήγαιναν και τις
αγόραζαν]
ΑΘΗΝΑ. Στον λόφο του Φιλοπάππου. 23 Οκτωβρίου 1949.
ΑΘΗΝΑ: Κίνηση σε κεντρικό δρόμο της ελληνικής πρωτεύουσας που δεν είναι δύσκολο να αναγνωριστεί. Ο χαμογελαστός άνδρας, κοστούμι, γραβάτα, κρατάει μια ανθοδέσμη (!) με το αριστερό χέρι. «ΦΩΤΟ-ΧΟΛΛΥΓΟΥΝΤ/ ΟΜΗΡΟΥ 2». Xαρτί Agfa Brovira.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου