Λογοδοσία προέδρου Φιλολογικής Στέγης Ιωάννου Χατζημανωλάκη επί των πεπραγμένων της περιόδου 1966 - 1970.

                                                                               Ερευνά και γράφει ο Δημήτρης Κρασονικολάκης.

Ο Γιάννης Χατζημανωλάκης (5.8.1933 - 12.8.2018) υπήρξε - μετά τον Γρηγόρη Θεοχάρη - ο στυλοβάτης της Φιλολογικής Στέγης Πειραιώς.
Σε δύσκολες περιόδους κατάφερε να την κράτησε ψηλά και να διατηρήσει τις αξίες της, σε ήρεμες στιγμές μπόρεσε να αναδείξει και να μεγεθύνει την φήμη της.   
Αν και πολύ νωρίς, νηφάλια θα αρχίσω να περιγράφω στιγμές της δημιουργικής δράσης του. Ελπίζω μάλιστα σύντομα να κυκλοφορήσει ένα τεύχος αφιερωμένο στην μνήμη του. 

Στην Τακτική Συνεδρίαση της 2.11.1964 των μελών του Δ.Σ. που προέκυψε από τις εκλογές της 23.10.1964 επανεξελέγη πρόεδρος ο Γρηγόρης Θεοχάρης.
Την 1 Φεβρουαρίου 1965 παραιτήθηκε κι αντικαταστάθηκε προσωρινά από τον Μόσχο Κεφάλα. Στις 7 Φεβρουαρίου 1965 εκλέγεται πρόεδρος ο Δαμιανός Στρουμπούλης. Αντιπρόεδρος, ο Αργύρης Κωστέας. Ταμίας, ο Μόσχος Κεφάλας. Έτσι στις επόμενες αρχαιρεσίες της 28 Μαΐου 1965, Τακτική Συνεδρίαση 1 Ιουνίου 1965, εξελέγη επίσημα ο Στρουμπούλης με αντιπρόεδρο τον Κώστα Θεοφάνους.
Στην Γενική Συνέλευση της 27 Ιουνίου 1966 που έγινε στην αίθουσα του Λυκείου Ο ΠΛΑΤΩΝ, μετά την έγκριση των πεπραγμένων είχαμε πάλι αρχαιρεσίες. Εξελέγησαν κατά σειρά οι Γιάννης Χατζημανωλάκης, Αχιλλέας Λαζάρου, Βελισσάριος Μουστάκας, Βασίλης Παπαηλιού, Παναγιώτης Τρέκας, Στέλιος Γεράνης, Κώστας Ροδαράκης. Το νέο Δ.Σ. που συγκροτήθηκε στις 6 Ιουλίου 1966 σχημάτισε το νέο προεδρείο:
Πρόεδρος Γιάννης Χατζημανωλάκης.
Αντιπρόεδρος Βελισσάριος Μουστάκας.
Γενικός Γραμματέας ο Αχιλλέας Λαζάρου έως τις 16 Οκτωβρίου 1969 και από την ημέρα εκείνη ο Παναγιώτης Τρέκας.
Ταμίας Βασίλης Παπαηλιού.
Σύμβουλοι, Στέλιος Γεράνης, Παναγιώτης Τρέκας, Κώστας Ροδαράκης.

Εξελεγκτική Επιτροπή Λουκάς Μουζάκης, Κώστας Θεοφάνους, Θεόδωρος Δραπανιώτης.
Λόγω των πολιτικών γεγονότων η θητεία του Συμβουλίου κράτησε έως τις 27 Φεβρουαρίου 1970.

Το Διοικητικό Συμβούλιο της Στέγης από 27 Φεβρουαρίου 1970 έως 11 Μαΐου 1972:

Πρόεδρος ο Γιάννης Χατζημανωλάκης.

Αντιπρόεδρος ο Βελισσάριος Μουστάκας.

Γενικός Γραμματέας ο Βασίλης Παπαηλιού.

Ταμίας ο Παναγιώτης Τρέκας.

Σύμβουλοι, Κώστας Θεοφάνους, Δημήτρης Σουρής, Αντώνης Ευσταθίου.

Εξελεγκτική Επιτροπή: Λουκά Μουζάκης, Κυβέλη Κωστέα, Ιωάννης Σαρρής.
Έκτοτε ο Γιάννης Χατζημανωλάκης παρέμεινε αδιαφιλονίκητος πρόεδρος της Φ.Σ.Π. έως την αποχώρησή του στις 15 Μαρτίου 2012.

Η πρώτη λογοδοσία της προεδρίας του έγινε στις 27 Φεβρουαρίου 1970 στο Γερμανικό Ινστιτούτο GOETHE, παράρτημα Πειραιά (ΙΙ Μεραρχίας 34).
Την διατηρώ σε φάκελο που ο ίδιος μου είχε δώσει πριν από χρόνια. Είναι χειρόγραφη και αποτελείται από επτά φύλλα γραμμένα στην εμπρόσθια όψη.  

Λογοδοσία προέδρου Φ.Σ. Ι. Χατζημανωλάκη επί των πεπραγμένων της περιόδου 1966 - 1970.

Αγαπητοί φίλοι,
Σας ευχαριστώ για την παρουσία σας στη σημερινή Γενική Συνέλευση. Επίσης ευχαριστώ τον Διευθυντή του Ινστιτούτου GOETHE Πειραιώς και αγαπητό φίλο κ. Werner Günther για την πρόθυμη παραχώρηση της αιθούσης του Ινστιτούτου.
Πριν προχωρήσω στη λογοδοσία, θεωρώ χρέος μου να σταθώ στις πειραϊκές απώλειες της τετραετίας. Στο χρονικό αυτό διάστημα έφυγαν από τη ζωή αρκετοί από τον κύκλο των μελών και των φίλων της Φ.Σ.
Η σκέψη μας στρέφεται με ευλάβεια τη στιγμή αυτή στον Αργύρη Κωστέα, στο στρατηγό Κων/νο Βλάχο, στο Δημ. Πικιώνη, στον Αντ. Μανίκη, στο Μαν. Παπαντωνάκο, στον Αντρέα Κρητικό, στο Νικ. Θεοχάρη, στο Ν. Ζωγράφο, στον Τ. Τζουνάκο, στο Γ. Πασαμήτρο, στην Αθ. Δηλαβέρη και σε όλους τους άλλους «απόντες» του πειραϊκού πνευματικού και κοινωνικού χώρου που ίσως μου διαφεύγουν από τη μικρή αναφορά μνήμης. Ας αναπαύονται εν ειρήνη…
Το Δ.Σ. που προήλθε από τις αρχαιρεσίες της 27^ης Ιουνίου 1966 ξεκίνησε με πολλά όνειρα, με φιλοδοξίες, αν θέλετε, για κάτι καλύτερο. Ήταν η πρώτη φορά που η νεώτερη πνευματική γενεά του τόπου έπαιρνε στα χέρια της υπεύθυνα την διοίκηση της Φ.Σ. Και τούτο έγινε από όλους δεκτό με πολλές προσδοκίες.
Δυστυχώς, δεν πραγματώσαμε όσα επιδιώκαμε. Μπορεί να μη φταίμε εμείς.
Αλλ’ αυτό δεν έχει σημασία. Το τι όμως κάναμε και κάτω από ποιες δυσχέρειες το κάναμε, θα επιχειρήσω, με κάθε συντομία, να σας εκθέσω πιο κάτω.
Αρχικά φροντίσαμε ν’ αντιμετωπίσουμε με όσο το δυνατό μεγαλύτερη προσοχή το οργανωτικό θέμα. Πολλή ήταν η ακαταστασία - χαρακτηριστικό, άλλωστε, γνώρισμα όλων μας που ασχολούμεθα με τα γράμματα και τις τέχνες - και χρειάζονται ωρισμένοι πρακτικοί άνθρωποι για να μας επιβάλουν την απαραίτητη για κάθε συλλογική προσπάθεια τάξη. Ανασυντάξαμε το μητρώο των μελών, περισυλλέξαμε και ταξινομήσαμε το Αρχείο - τουλάχιστον ένα μεγάλο μέρος του - και πετύχαμε την υποδειγματική - χάρις στην φροντίδα και την επιμέλεια του κ. Β. Παπαηλιού - ταξινόμηση του Αρχείου Τύπου, που αποτελεί ένα μέρος από τη ζωντανή ιστορία της Φ.Σ. Δημιουργήσαμε τις απαραίτητες προϋποθέσεις στενής και άμεσης επαφής με τα μέλη της Φ.Σ., με τη συμπαράστασή μας - με δυό λόγους αγάπης - σε κάθε χαρά ή λύπη τους και με την εκτύπωση και αποστολή - για πρώτη φορά στα χρονικά της Φ.Σ. - πρωτοχρονιάτικων ευχετηρίων καρτών. Αποστείλαμε συλλυπητήρια έγγραφα ή τηλεγραφήματα στις οικογένειες εκλιπόντων κοινωνικών παραγόντων και διεξήγαμε την σχετική αλληλογραφία με τις κρατικές και τοπικές αρχές, οργανώσεις, συλλόγους και ιδιώτες. Περιωρίσαμε στο ελάχιστο τις δαπάνες διοικήσεως, απαλλαγέντες από τους πρώτους μήνες της θητείας μας του βάρους του ενοικίου, κάτω από την επιτακτική ανάγκη να εξοικονομήσουμε τους απαραίτητους πόρους για την αντιμετώπιση των δαπανών, που θα εξασφάλιζαν την απρόσκοπτη συνέχιση της δραστηριότητάς μας.
Βέβαια, το θέμα της Στέγης είναι σοβαρώτατο και κανείς δεν αμφισβητεί τη χρησιμότητα ενός δικού μας εντευκτηρίου. Αλλά θέλει αποφασιστική αντιμετώπιση και δεν μπορεί να λυθή με ημίμετρα και, μάλιστα, με τις περιωρισμένες σήμερα οικονομικές δυνατότητές μας. Και, ακόμη, αξιοποιήσαμε τους πόρους από τις συνδρομές των μελών, ώστε σήμερα από τα 74 τακτικά μέλη της Φ.Σ. - στα οποία περιλαμβάνονται και τα εγγραφέντα κατά τη διάρκεια της θητείας μας - να έχουν τακτοποιηθή ταμειακώς περίπου τα μισά, γεγονός που - γιατί να το κρύψουμε; - δεν είχε σημειωθή ποτέ μέχρι τώρα.
Στην περίοδο που έληξε πραγματοποιήθηκαν 20 τακτικές και 4 έκτακτες συνεδριάσεις του Δ.Σ. Οι τελευταίες αφορούσαν στην έκδοση ψηφισμάτων για τον θάνατο του Αργύρη Κωστέα, του Κων/νου Βλάχου, του Δ. Πικιώνη και του Στρ. Μυριβήλη.
Από τα μέλη του Δ.Σ., δύο, οι κ. κ. Αχ. Λαζάρου και Κ. Ροδαράκης απουσίασαν από σειρά συνεδριάσεων, ήδη δε ευρίσκονται στο εξωτερικό.
Τον κ. Λαζάρου αντικατέστησε, τους τελευταίους μήνες, στη Γενική Γραμματεία ο κ. Π. Τρέκας. Προς τα απομείναντα μέλη του Δ.Σ. και ιδιαιτέρως προς τα μέλη του Προεδρείου εκφράζω τις θερμές ευχαριστίες μου για τη γόνιμη και αποδοτική συνεργασία.
Εκδηλώσεις. - Στον βασικό τομέα δραστηριότητός μας - την οργάνωση εκδηλώσεων - εδραιώσαμε δύο συνεργασίες, που συνεχίζονται μέσα στο ίδιο εγκάρδιο κλίμα και με αξιόλογα, πάντα, επιτεύγματα. Τη συνεργασία με το Φιλολογικό Τμήμα του «Πειραϊκού Συνδέσμου», που κατευθύνει άξια ο αγαπητός φίλος και μέλος της Φ.Σ. κ. Κ. Παπαμιχαηλίδης, από την περίοδο 1966-67 και με το Ινστιτούτο «Γκαίτε» Πειραιώς, από την περίοδο 1968-69. Συνολικά με τον Π.Σ. ωργανώσαμε 7 εκδηλώσεις και με το Ινστιτούτο «Γκαίτε» 9 εκδηλώσεις, με τελευταία, μέχρι στιγμής, την επιτυχή βραδυά «Πώς τραγούδησαν τον Πειραιά οι Πειραιώτες ποιητές». Στις εκδηλώσεις αυτές χρησιμοποιήθηκαν ως ομιλητές από τον κύκλο των μελών της Φ.Σ. οι κ. κ. Κ. Θεοφάνους, Δαμ. Στρουμπούλης, Παντ. Χαμογεωργάκης, Στέλιος Γεράνης, Ιωάν. Μελετόπουλος και ο υποφαινόμενος και από τον ευρύτερο ελληνικό και ξένο πνευματικό χώρο ο Σεβ. Μητροπολίτης Γορτύνης και Αρκαδίας Κρήτης κ. Τιμόθεος και οι κ. κ. Ι. Μ. Παναγιωτόπουλος, Ηλ. Σιμόπουλος, Δ. Γιάκος, Σπ. Παναγιωτόπουλος, Γκέοργκ Μέργκλ, Γκέρντ Χερμγιάκοβ, Δ. Σοφιανός και Gunther Becker.
Τις εκδηλώσεις πλαισίωσαν, πολλές φορές, με απαγγελίες και αναγνώσεις κειμένων, οι καλλιτέχνες κ. κ. Γκ. Μπινιάρης, Γ. Μετσόλης, Π. Καπιτσινέα - Μπινιάρη, Δημ. Εξάρχου, Τζ. Ζαχαροπούλου και σπουδασταί της Δραματικής Σχολής του «Π.Σ.».
Προς όλους εκφράζουμε τις θερμές ευχαριστίες μας.
Ήδη έχουμε προγραμματίσει για τον Μάρτιο μία διάλεξη του κ. Ι. Μελετοπούλου στον Π.Σ., για τον Απρίλιο μία διάλεξη του κ. Ι. Γκρέκα στο «Γκαίτε» και για τον ίδιο μήνα δύο διαλέξεις, των κ. κ. Γκρέκα και Κ. Θεοφάνους στο Γαλλικό Ινστιτούτο, εγκαινιάζοντας, στον τομέα των εκδηλώσεων, μια νέα - την τρίτη κατά σειρά - συνεργασία.
Ωργανώσαμε, ακόμη, στη διάρκεια της θητείας μας, την επιτυχή έκθεση της κ. Δώρας Μπούκη, με τη συνεργασία του GOETHE στην αίθουσά του, το Δεκέμβριο 1968, στα εγκαίνια της οποίας μίλησε ο κ. Μουστάκας και μία διάλεξη του κ. Αχ. Λαζάρου στον Π.Σ., με τη συνεργασία διαφόρων οργανώσεων. Ακόμη ετελέσαμε επιμνημόσυνες δεήσεις στους τάφους του Αργύρη Κωστέα - για τη συμπλήρωση διετίας από το θάνατό του - και του Νίκου Χαντζάρα - για τα εικοσάχρονα του θανάτου του -, θεωρούντες σαν πρωταρχικό μας χρέος τη συντήρηση της μνημοσύνης των εργατών του πειραϊκού πνεύματος. Και τέλος ωργανώσαμε με επιτυχία 6 φιλικές συνεστιάσεις σε γνωστές πειραϊκές ταβέρνες, άλλες για την κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίττας  κι’ άλλες κατά τις περιόδους των Απόκρεω, στις οποίες επικράτησε καθαρά πνευματικό χρώμα και εγκάρδια ατμόσφαιρα.
Επί των ημερών μας δεν συνεχίστηκε η οργάνωση της εκθέσεως θαλασσογραφίας, που είχε αναχθή σε θεσμό χρησιμώτατο για την τοπική καλλιτεχνική ζωή. Και οφείλω μία εξήγηση. Το 1968, τον Ιούνιο, επρόκειτο να οργανωθή, κατόπιν προσκλήσεως του Δήμου Πειραιώς, η ΣΤ΄, κατά σειρά, έκθεση θαλασσογραφίας από τη Φ.Σ., υπό τη αιγίδα της Δημοτικής αρχής και, μάλιστα, η οργάνωσή της αναγγέλθηκε από τον τύπο. Δυστυχώς, όμως, την τελευταία στιγμή ματαιώθηκε η οργάνωση της εκθέσεως από τη Φ.Σ. γιατί προέκυψε διαφωνία με την Δημοτική αρχή σε θέματα που αφορούσαν στις οργανωτικές λεπτομέρειες και, κυρίως, την επιλογή των έργων.
Ας ελπίσωμε ότι στο μέλλον θα βρεθή η κατάλληλη αίθουσα για να συνεχισθή η οργάνωση της χρήσιμης αυτής εκδηλώσεως.
Και επειδή ο λόγος περί εκθέσεως θαλασσογραφίας οφείλω να Σας γνωρίσω ότι από την τελευταία έκθεση του 1966, που ωργανώθηκε επί προηγουμένης διοικήσεως, κληρονομήσαμε ένα περίπλοκο θέμα που αρκετά μας ταλαιπώρησε κι’ ασφαλώς θα μας ταλαιπωρήση ακόμη.
Πρόκειται για την απώλεια ενός πίνακος του κ. Β. Κανέλλου, που είχε τότε εκτεθή και δεν τον παρέλαβε ο καλλιτέχνης εγκαίρως, με αποτέλεσμα να παραμείνη στο Δημοτικό Θέατρο και να χαθή. Μετά 1 ½ περίπου χρόνο - στις αρχές του 1968 - πληροφορήθηκα την απώλεια από έγγραφα της Νομαρχίας και της Στρατιωτικής Διοικήσεως Πειραιώς, και κατέβαλα προσπάθειες για την ανεύρεσή του, χωρίς αποτέλεσμα φυσικά. Υπάρχει στο αρχείο όλη η σχετική αλληλογραφία κι’ είναι αρκετά κατατοπιστική. Παρά τούτο και παρά την εκδηλωθείσα πρόθεσή μας να τους ικανοποιήσουμε ηθικά και με, κάποια συμβολική αποζημίωση, και υλικά - καίτοι η ευθύνη μας για την απώλεια είναι συζητήσιμη - ο καλλιτέχνης, και, κυρίως, η σύζυγός του με εκούρασαν αρκετά με διαβήματα στις κρατικές αρχές, την αστυνομία και τους υπηρεσιακούς, ακόμη, προϊσταμένους μου, με αποτέλεσμα να υποστώ πολλές ταλαιπωρίες και, τελικά, αφού δεν έβγαλαν τίποτε με την προσωπική εναντίον μου επίθεση, κατέφυγαν στα Δικαστήρια. Συγκεκριμένα εκοινοποίησαν αγωγή κατά της Φ.Σ. αλλά και - όλως αναιτιολόγητα - και κατ’ εμού προσωπικά, με την οποία ζητούν αποζημίωση 14.000 δρχ. ενώ ο πίνακας, κατά την έκθεση, είχε τιμολογηθή σε 3 000 δρχ. Η αγωγή θα συζητηθή στις 29 Απριλίου 1970 στο Πρωτοδικείο Πειραιώς και καλούνται τόσο οι δικηγόροι, μέλη της Φ.Σ. όσο και οι λοιποί από τα μέλη, που τυχόν θα προταθούν ως μάρτυρες, να βοηθήσουν ώστε να λήξη όλη αυτή η περιπέτεια όσο γίνεται περισσότερο ανώδυνα για την «Στέγη».    
Δελτίο. - Εκδόσαμε δύο τεύχη του Δελτίου της Φ.Σ. Ένα (Νο 16) με 28
σελίδες, αφιερωμένο στον Αργύρη Κωστέα και το τελευταίο (Νο 17), με 24 σελίδες, ύστερα από διακοπή 3 χρόνων, στο οποίο καταχωρίστηκαν και τα χρονικά της τριετίας. Η οικονομική δυσπραγία της Φ.Σ. στάθηκε η αιτία της διακοπής της εκδόσεως, που είναι αρκετά δαπανηρή και που, παρά τις προσπάθειές μου, δυστυχώς μονάχα προσωπικές στο σημείο αυτό, τα μισά μόνο έξοδα καλύπτονται από τις καταχωρήσεις διαφημίσεων. Θα πρέπει να βοηθήσουμε όλοι για να συνεχισθεί η έκδοση του Δελτίου μας - έστω και κάθε τρίμηνο - γιατί η χρησιμότητά του είναι μεγίστη. Αποτελεί τη φωνή της «Στέγης» και το καλύτερο μέσο προβολής και επικοινωνίας με τον πνευματικό κόσμο της χώρας μας αλλά και του εξωτερικού.-
Παρακολούθηση τοπικών πνευματικών θεμάτων. – Συνεχίσαμε πάντοτε την άμεση παρακολούθηση των τοπικών πνευματικών και εκπολιτιστικών θεμάτων, τόσο από τις στήλες του Δελτίου μας όσο και με ανακοινώσεις στον τοπικό τύπο.
Σε τελευταία ανακοίνωσή μας - το καλοκαίρι που πέρασε - εθίξαμε ζωτικά πνευματικά και πολιτιστικά θέματα του τόπου μας (διενέργεια αρχαιολογικών ανασκαφών, αξιοποίηση κληροδοτήματος Ζαχαρίου, προστασία και ανάδειξη Μνημείου Καραϊσκάκη, επανατοποθέτηση προτομής Βολανάκη κ.ά.) και ζητήσαμε την αποφασιστική αντιμετώπισή τους από τους αρμοδίους διά το θέμα της προτομής Βολανάκη επανήλθαμε με σχόλιο στο τελευταίο τεύχος του Δελτίου μας και, νομίζω, ότι συμβάλαμε στην προώθησή του. Ο Δήμαρχος κ. Αρ. Σκυλίτσης, με το υπ’ αριθ. 1761/69/30-1-70 έγγραφό του, μας εγνώρισε ότι η προτομή θα επανατοποθετηθή το συντομότερο δυνατό, σε κατάλληλη θέση, στην Μαρίνα της Ζέας.
Αγαπητοί φίλοι,
Δεν θέλω να σας κουράσω περισσότερο. Ευχαριστώ γι’ άλλη μια φορά όλους, όσους βοήθησαν στην προσπάθειά μας. Τα μέλη μας, τους φίλους μας, τον πειραϊκό τύπο, τα σωματεία και ιδρύματα με τα οποία συνεργαζόμαστε και ιδιαίτερα εκείνους, που καθένας ανάλογα με τις δυνατότητές τους, πρόσφεραν τον οβολό τους για να συνεχισθή η ιστορική πορεία της «Στέγης». Δεν κρίνω, σκόπιμο να εκταθώ σε ιδιαίτερες, επώνυμες ευχαριστίες και περιορίζομαι σ’ ένα ευχαριστώ που απευθύνεται  σε όλους που με τον λόγο ή με την πράξη βοήθησαν να γίνουν αυτά που έγιναν, τα λίγα ίσως, που αν όμως αναλογισθή κανείς πως έγιναν μ’ ένα ισχνότατο ταμείο του ύψους των 30218.50 δρχ. - όπως θα σας εκθέση σε λίγο ο Ταμίας κ. Παπαηλιού -, δεν θα διστάση να τα χαρακτηρίση πολλά.
Κανείς δεν αντιλέγει πως μπορούσαν να γίνουν περισσότερα. Και οι ευχές μας για τη νέα διοίκηση είναι, με τη συμπαράσταση όλων, να προχωρήση σε ουσιαστικώτερα επιτεύγματα. Σ’ εμάς μένει η ικανοποίηση πως πορευτήκαμε στο δύσβατο, πραγματικά, δρόμο μας, με πίστη, με συνέπεια και, προ πάντων, με ευπρέπεια.
Υπογραμμίζω την τελευταία αρετή γιατί αυτή πρέπει ν’ αποτελή, το πρωταρχικό γνώρισμα κάθε πνευματικού ανθρώπου στους σημερινούς καιρούς. -       

ΣΧΟΛΙΑ
*Στις 17 Ιουνίου 1975 έγινε απονομή διπλώματος στον Werner Günther «εις ανάμνησιν της στενής και εγκαρδίου συνεργασίας του μετά της Φ.Σ.Π. επί μίαν οκταετίαν (1968-1975) και εις αναγνώρισιν της πολυτίμου συμβολής του εις τας κοινάς προσπαθείας δια την δημιουργίαν σοβαράς πνευματικής κινήσεως εις την πόλιν μας». Το Ινστιτούτο GOETHE Πειραιώς ήταν παράρτημα του Ινστιτούτο GOETHE Μονάχου.
*Μέλη και φίλους της Στέγης που έφυγαν από την ζωή μνημονεύει ο Χατζημανωλάκης στην λογοδοσία του. Αποτελούν κομμάτι μιας ανθρώπινης αλυσίδας που πέρασε, έδρασε στην πόλη μας και έκλεισε τον βιολογικό της κύκλο την περίοδο εκείνη. Αργύρης Κωστέας (Νοέμβριος 1906 - 2.8.1966). Κωνσταντίνος Βλάχος (στρατηγός ε.α. 1899 - Νοέμβριος 1967). Δημήτρης Πικιώνης (1887 - Αύγουστος 1968). Αντώνης Μανίκης (1891 - 1967). Εμμανουήλ Παπαντωνάκος (δικηγόρος, 1916 - 1969). Ανδρέας Κρητικός (πρώην έφορος φιλολογικού τμήματος Π.Σ., πέθανε στα 1969). Νικόλαος Π. Θεοχάρης (πέθανε στα 1968). Νίκος Ζωγράφος (ζωγράφος και σκηνογράφος 1912-1969). Τάκης Τζουνάκος (1896 - Ιούνιος 1968). Γεώργιος Πασαμήτρος (1903 - Ιούλιος 1969). [Οι Τζουνάκος και Πασαμήτρος υπήρξαν ιδρυτές και διευθυντές της εφημερίδας Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΩΣ]. Αθηνά Δηλαβέρη (πέθανε στα 1970).

*Στις 31.1.1962 εγκαινιάστηκε η αίθουσα της Στέγης στην Σωτήρος Διός 6. Με την κατεδάφιση του κτηρίου και τις οικονομικές δυσχέρειες, ως διεύθυνση της Στέγης αναφέρεται να είναι στα 1965 η Νοταρά 50, η Κολοκοτρώνη 68, β΄ όροφος (γραφείο Δαμιανού Στρουμπούλη, εκεί γινόταν η διεκπεραίωση του περιοδικού) και προσωρινά στα 1969 η Νοταρά 97^α. Στα 1971 η Στέγη επέστρεψε στην Σωτήρος Διός 6 (νέα πολυκατοικία) όπου παρέμεινε έως τα τέλη Ιουλίου 1981.  
*Οι προγραμματισμένες εκδηλώσεις που έγιναν ήταν:
27 Μαρτίου 1970. Ινστιτούτο ΓΚΑΙΤΕ. Εκδήλωση για την εθνική παλιγγενεσία. Εισήγηση του Βασίλη Παπαηλιού, ομιλητές οι Γιάννης Χατζημανωλάκης και Δημήτρης Σουρής. Απήγγειλε η Δημ. Εξάρχου.
7 Απριλίου 1970. Ινστιτούτο ΓΚΑΙΤΕ. Ιωσήφ Παπαδόπουλος- Γκρέκας, με θέμα «Μουσικά όργανα της αρχαιότητος».
16 Απριλίου 1970. Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών, παράρτημα Πειραιώς. Διάλεξη Κώστα Θεοφάνους με θέμα «Ντιντερό, ένα πνεύμα παγκόσμιο». 
4 Μαΐου 1970. Στον Πειραϊκό Σύνδεσμο ο Ιωάννης Μελετόπουλος, διάλεξη με θέμα «Η ιστορία της Νεωτέρας Ελλάδος εις την λαϊκήν εικονογραφίαν».
*Η έκθεση της Δώρας Μπούκη (1916 - 15.11.1981) με 16 έργα της στο «Γκαίτε» έγινε από 4 έως 19 Δεκεμβρίου 1968.

*Η διάλεξη του Αχιλλέα Λαζάρου έγινε την Πέμπτη 28 Νοεμβρίου 1968 στον Πειραϊκό Σύνδεσμο με την συνεργασία της Φ.Σ., του Π.Σ., της Εταιρίας Θρακικών Μελετών και της Ιωνιδείου Προτύπου Σχολής (o διευθυντής της Χρ. Κεφάλας έκανε την εισήγηση). Θέμα «Αριστοτέλης Κουρτίδης, ο πρώτος καλλιεργητής της παιδικής λογοτεχνίας». Μετά την αναχώρησή του για μετεκπαίδευση, την θέση του ως γενικού γραμματέα ανέλαβε ο Παναγιώτης Τρέκας (είχε γεννηθεί στα 1933, εργαζόταν στην Ε.Η.Σ. και ασχολήθηκε με την ζωγραφική).
*Η Ε΄ ετήσια Πανελλήνια Έκθεση Θαλασσογραφίας έγινε στο φουαγιέ του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιώς στις 22 - 30 Ιουνίου 1966. Οργανωτική Επιτροπή, Νίκος Σαλίβερος, Λουκάς Μουζάκης, Γιάννης Χατζημανωλάκης. Ο Βασίλης Κανέλλος, κάτοικος Αθηνών, οδός Μιχαήλ Βόδα, συμμετείχε με το υπ’ αριθμό 16 έργο που έφερε τίτλο: ΛΙΜΗΝ ΠΑΤΡΩΝ.  
*Το δελτίο με αριθμό 16 εκδόθηκε τον Οκτώβριο του 1966. Το Νο 17 τα Χριστούγεννα του 1969. Το Νο 18 τον Φεβρουάριο του 1971 (κάλυψε τα χρονικά από 1.12.1969 έως 25.2.1971).

Ευχετήρια κάρτα που τύπωσε η Φιλολογική Στέγη Πειραιώς για τον ερχομό του 1970. «Καλά Χριστούγεννα. Ευτυχισμένο & δημιουργικό το 1970. Ι. Χατζημανωλάκης. Πρόεδρος. Παν. Τρέκας. Γεν. Γραμματεύς». Η ίδια πειραϊκή σύνθεση, φωτογραφία του Νίκου Βαλμά, είχε γίνει εξώφυλλο στο δελτίο της Στέγης, Νο 10-11, Νοέμβριος - Δεκέμβριος 1965. 

  

Δευτέρα 23 Φεβρουαρίου 1970. Εκδήλωση στο Ινστιτούτο GOETHE του Πειραιά. «Πώς τραγούδησαν τον Πειραιά οι Πειραιώτες ποιητές». Η όψη και το εσωτερικό της πρόσκλησης.

Σε ακαθόριστους χρόνους, στην μακρά πορεία της θητείας του, ο Γιάννης Χατζημανωλάκης ανέβηκε αμέτρητες φορές στο βήμα για να προεδρεύσει, να μιλήσει, να συντονίσει, να απευθύνει χαιρετισμό. Οι εκδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν, άφησαν εντυπώσεις, ήλθαν οι επόμενες, ακολούθησαν κι άλλες, ξεχάστηκαν με τον καιρό, οπότε εκτός από τις προσκλήσεις έμεινε ένας μεγάλος αριθμός με φωτογραφίες που δεν μπορούμε να ταυτίσουμε αφού δεν βρέθηκε κάποιος να σημειώσει από την πίσω όψη τους κάποια ενδεικτικά στοιχεία. Εδώ βλέπουμε τρεις φωτογραφίες. Οι δυο προέρχονται από τον Πειραϊκό Σύνδεσμο, εκείνη με τις σημαίες έχει να κάνει στις επαφές της Στέγης με τις ελληνικές κοινότητες της Κάτω Ιταλίας. Η τρίτη βγήκε σε εκδήλωση της Στέγης στο Γαλλικό Ινστιτούτο Πειραιώς, τώρα Ίδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη. Αναγνωρίζονται οι Αντώνης Ζαρίφης, Γιάννης Χατζημανωλάκης, Βασίλης Παπαηλιού, Περσεφόνη Κωστέα, Ευαγγελία Μπαφούνη.