Ένα μαθητικό έντυπο για το “Ζάννειον Επαγγελματικόν Γυμνάσιον” του 1957.

                                                                               Ερευνά και γράφει ο Δημήτρης Κρασονικολάκης.

Στις 10 το πρωί, 21 Απριλίου 2018, επισκέφτηκα την κεντρική αίθουσα εκδηλώσεων της Δημοτικής μας Πινακοθήκης για να δω την έκθεση φωτογραφιών που ετοίμασαν μέλη του Συλλόγου Αποφοίτων του Ζαννείου Πειραματικού Σχολείου. Γενικός τίτλος: Ζάννειο - Πειραιάς. Ένα Σχολείο - Μία Πόλη. (Παρασκευή ώρες 19.00 - 22.00 και Σάββατο 10.00 - 13.00).
Η έκθεση των επιλεγμένων φωτογραφιών αποτέλεσε παράλληλα και αντικείμενο διαγωνισμού, οπότε την προηγούμενη ημέρα επιλέχτηκαν από την επιτροπή τρία έργα. Βραβεύτηκαν η Γεωργούλη Βάσια, ο Καπράνος Παναγιώτης και η Δούρου Παναγιώτα.
Τα υπόλοιπα 81 έργα τέθηκαν επίσης στην διάθεση του κοινού να τα βραβεύσει οπότε σημείωσα στο ειδικό ψηφοδέλτιο πέντε έργα που θεώρησα εκείνη την στιγμή ότι μ’ άρεσαν πιο πολύ. 

Το Ζάννειο Πειραματικό Λύκειο Πειραιά ιδρύθηκε στα 1956.
Τα ιστορικά του στοιχεία εύκολα μπορείτε να τα βρείτε στο διαδίκτυο, στις αντίστοιχες ιστοσελίδες του Γυμνασίου και Λυκείου όπως και σε διάσπαρτα παλαιά μου κείμενα.
Περιληπτικά αναφέρω ότι ξεκίνησε παλαιότερα, από την δωρεά του Κυθήριου Νικήτα Τζάννε ή Ζάννη (1801-1864) που με διαθήκη του κληροδότησε κτήρια και χρήματα για να γίνει Νοσοκομείο στον Πειραιά (1868 - 1873), ενώ η σύζυγός του Ελένη το γένος Γεωργίου Αλατατζή (πέθανε το 1874) ίδρυσε με την περιουσία της το ομώνυμο Ορφανοτροφείο Αρρένων Πειραιώς («Ορφανοτροφείον Ελένης Νικήτα Ζάνη», 2.8.1875) ως συνέχεια του Παιδαγωγείου Ορφανών και Απόρων Παίδων που είχε συστήσει η Φιλανθρωπική Εταιρία Πειραιώς (1873).
Το κεντρικό ορθογώνιο κτήριο σχεδίασε ο Ιωάννης Λαζαρίμος και αναγέρθηκε στα 1876. Με τα χρόνια το Ορφανοτροφείο που στεγαζόταν στο τετράγωνο μεταξύ των οδών Κολοκοτρώνη, Ευαγγελιστρίας, Φίλωνος και Πύλης εξελίχθηκε σε σχολικό συγκρότημα εντός του οποίου λειτουργεί και ο ναός της Αγίας Βαρβάρας. Τμήμα του αναγέρθηκε στα 1882 με την δωρεά του Τρύφωνα Μουτζόπουλου, μετά έγιναν τα βοηθητικά εξαρτήματα στην αυλή (1884). Με κληροδότημα του Δημητρίου Σαλεπούλα η πλευρά της οδού Πύλης καλύφτηκε από οκτώ ισόγεια καταστήματα (με μεγάλα παράθυρα στον πρώτο τους όροφο) τα οποία οι αρχικές είσοδοι έχουν αλλάξει όψη (σήμερα κλειστά, Σύρματα Λεβεντέρης, Αντίκες κ.ά.).
Στα 1926/27 διαπιστώνουμε την ύπαρξη τυπογραφείου στο Ζάννειο Ορφανοτροφείο, όπου εκδόθηκαν μεταξύ άλλων και οι δυο τελευταίοι από του πέντε τόμους των Αρχείων Λαζάρου και Γεωργίου Κουντουριώτου 1821-1832 με επιμέλεια του Υδραίου Αντωνίου Λιγνού (1871-1956).  
Αργότερα (μετά το 1930) χτίστηκε η πτέρυγα Ελένης και Δημητρίου Ρετσίνα.
Με δωρεά επίσης της αδελφότητας Κυριών Ο ΚΑΛΟΣ ΣΑΜΑΡΕΙΤΗΣ (ιδρύθηκε στα 1904 με την ονομασία Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ, ήδη φιλάνθρωπες κυρίες οργάνωναν κάθε Πέμπτη ομιλίες - κηρύγματα στην αίθουσα του Ζαννείου Ορφανοτροφείου, άλλαξαν την ονομασία του συλλόγου στα 1906 με αφορμή μια θρησκευτική εικόνα του καλού Σαμαρείτου που ήταν αναρτημένη εκεί)     προστέθηκε αναρρωτήριο στο κεντρικό κτήριο «δυνάμεως 15 κλινών». Το όλο οικοδόμημα ανακαινίστηκε μεταπολεμικά.
Στα 1936 ο τότε πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου Αντώνιος Κανελλόπουλος και η σύζυγός του Σταματίνα δώρισαν στο ορφανοτροφείο το 28 στρεμμάτων πευκόφυτο θέρετρο με δύο κτίσματα «αρτίως εξωπλισμένα» στην Εκάλη. Χρησιμοποιήθηκε για θερινές εγκαταστάσεις του Ζαννείου Ορφανοτροφείου (μόνιμο παράρτημα στα 1946) μέχρι την εκεί οριστική μεταφορά των παιδιών. Στα 1949 με την δωρεά των αδελφών Ιωάννου Γαβριήλ και του Ιωάννη Γερολυμάτου υψώθηκε νέο διώροφο κτήριο. Ο εξοπλισμός έγινε με την συνδρομή του βιομήχανου Σπυρίδωνα Κουρβετάρη (135.000 δραχμές).  
Στον Πειραιά, στα 1939 είχε λειτουργήσει από το Ορφανοτροφείο το Σπίτι Εργαζομένου Παιδιού. Επανασυστάθηκε στα 1959 αφού με τα χρήματα πωληθέντος ακινήτου που είχε δωρίσει ο Αντώνιος Χατζημιχαήλ και την προσφορά του Υπουργείου Οικονομικών αγοράστηκε το διώροφο - απέναντι από την κύρια είσοδο - ακίνητο.      
Δημοτικό Σχολείο λειτουργούσε ήδη στο ορφανοτροφείο, ιδιωτικό. Στα 1928 εφάρμοσε το εγκεκριμένο πρόγραμμα μαθημάτων με έμφαση στα τεχνικά μαθήματα
(ακόμα και ελεύθερο σχέδιο, μουσική). Έτσι οι μαθητές μετά το Δημοτικό είχαν την ευκαιρία να ασκηθούν σε διάφορες τέχνες και επαγγέλματα στα εργαστήρια του ιδρύματος. Τα απογεύματα μπορούσαν να παρακολουθήσουν μαθήματα σε σχολές. Από το 1939 εγκρίθηκε να ιδρύονται και στα ορφανοτροφεία δημόσια δημοτικά σχολεία (τριτάξιο, εξατάξιο από το 1949). Στην κατοχή, από 17.1.1942, είχαμε υποδειγματική προσφορά παιδικών συσσιτίων. 
Η ανάγκη συνέχισης της εκπαίδευσης των μαθητών και μετά το δημοτικό είχε σαν αποτέλεσμα την σύσταση Πειραματικού Τεχνικού Γυμνασίου. Μαζί με το Δημοτικό έφερε τον ενιαίο τίτλο «Ζάννειον Εκπαιδευτικόν Ίδρυμα».
Στα 1956 λοιπόν ιδρύθηκε το «Ζάννειον Επαγγελματικόν Γυμνάσιον Πειραιώς», δηλαδή το πρώτο τριτάξιο επαγγελματικό Γυμνάσιο της Ελλάδος. (Αγιασμός στις 1.10.1956).
«Το Γυμνάσιον τούτο, λειτουργήσαν δι’ Υπουργικής Αποφάσεως από του 1956 ως «Προεφηβικόν Γυμνάσιον Επαγγελματικής Κατευθύνσεως», απετέλεσε τον ακρογωνιαίον λίθον, επί του οποίου η Κυβέρνησις εστήριξε την ήδη επιχειρουμένην εκπαιδευτικήν μεταρρύθμισιν, το δε Ίδρυμα, υποβληθέν εις σοβαρωτάτας οικονομικάς θυσίας και ατρύτους μόχθους δια την λειτουργίαν αυτού, σεμνύνεται να πιστεύη ότι εβοήθησε το Κράτος, ίνα συναγάγη συμπεράσματα».    
Στεγαζόταν σε «οίκημα και χώρους διατεθιμένους δωρεάν υπό του Ζαννείου Ορφανοτροφείου» στην οδό Διστόμου 11. Οι μαθητές στην νεοσύστατη Γ΄ τάξη ήταν 34. Τα 33 ήταν ορφανά, ένα με πατέρα εργάτη. 31 αγόρια από τα ορφανά του Ζαννείου Ορφανοτροφείου, 2 με κηδεμόνα κι ένα χωρίς αναφορά. Τα περισσότερα έφεραν αποδεικτικό το απολυτήριο του Δημοτικού Σχολείου Ζαννείου, άλλα   μεταγράφηκαν από το Γ΄ Γυμνάσιο Πειραιώς, ένας από το Β΄ Γυμνάσιο, ένας από το ΣΤ΄ Νικαίας, ένας από το Χρυσό Φωκίδος και ένας μαθητής μεταγραμμένος από το Γυμνάσιο Μοσχάτου... Όλα είχαν γεννηθεί στα χρόνια 1941 - 1944. 
Τα επίσημα εγκαίνια έγιναν την Κυριακή 9.12.1956.
Στα 1959 το Γυμνάσιο μετονομάστηκε σε «Ζάννειον Πειραματικόν Τεχνικόν Γυμνάσιον» με έξι τάξεις (βάσει του Ν.Δ. 3971/1959, με αρχική λειτουργία των τεσσάρων πρώτων τάξεων).
Οι χώροι δεν επαρκούσαν. Ως αφορμή στα τέλη του 1960 ζητήθηκε να δοθούν πρόσθετοι χώροι για εργαστήρια και άσκηση των μαθητών που για λόγους τεχνικούς και διδακτικούς να βρίσκονται «εγγύτατα του διδακτηρίου». Έτσι στα 1961 (25.1.) το δημόσιο μίσθωσε το κυρίως κτήριο του Ορφανοτροφείου της οδού Κολοκοτρώνη 6. Στα τέλη του χρόνου ορίστηκε επιτροπή παραλαβής του νέου διδακτηρίου (Μηχανουργείο και ο πρώτος όροφος).
Στο σχολικό έτος 1961-1962 λειτούργησε ως εξατάξιο με ειδικά τμήματα μηχανολόγων και ηλεκτρολόγων στην Ε΄ και ΣΤ΄ τάξη. Στα 1961 κατασκευάστηκε το νέο κτήριο οπότε το Ζάννειο Τεχνικό Γυμνάσιο μετακόμισε την Τρίτη 29.1.1963. Η μονοτάξιος «Δημόσια Σχολή Τεχνικών Βοηθών Εργοδηγών Μηχανολόγων Ηλεκτρολόγων (μονοτάξιον μηχανολόγων και μονοτάξιον ηλεκτρολόγων) λειτούργησε εκείνη την περίοδο (1962) έως το 1979.
Με την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση που έμεινε στην ιστορία ως μεταρρύθμιση Γεωργίου Παπανδρέου - Ευαγγέλου Παπανούτσου (Ν.Δ. 4379/1964) το σχολείο (εκτός από το δημοτικό του ορφανοτροφείου) χωρίστηκε σε «Ζάννειον Πειραματικόν Γυμνάσιον» και «Ζάννειον Πειραματικόν Λύκειον» με τρεις τάξεις έκαστο (1964/1965 έως 1966/1967).
Τα Ίδρυμα συνεχίζει να ενοικιάζει το κτήριο της οδού Κολοκοτρώνη στο κράτος για την στέγαση του Γυμνασίου και της μονοτάξιας σχολής εργοδηγών. 
Από το σχολικό έτος 1967/68 ((Α.Ν. 129/1967) επανήλθε η συνένωση των τάξεων στο «Ζάννειον Πειραματικόν και Τεχνικόν Γυμνάσιον Πειραιώς».
Στα 1976/1977 έχουμε πάλι τριτάξιο Γυμνάσιο και τριτάξιο Λύκειο. Από την πέμπτη τάξη Γυμνασίου οι μαθητές πήγαν στην τρίτη Λυκείου. Για χρόνια στεγάστηκε εκεί και η Δημόσια Κατωτέρα Τεχνική Σχολή Πειραιά. Τα σχολεία έγιναν μικτά, με μαθητές αγόρια και κορίτσια. Στις σφραγίδες διαβάζουμε: «Ζάννειον Πειραματικόν Τεχνικόν Σχολείον Πειραιώς. Γυμνάσιον/Λύκειον».  Με τις αλλαγές στο εκπαιδευτικό σύστημα τα σχολεία πλέον έχασαν τον τεχνικό χαρακτήρα τους (παύση διδασκαλίας των τεχνολογικών μαθημάτων στο σχ. έτος 1981-1982) και εντάχτηκαν στην ενιαία σχολική κατεύθυνση. Από το 1982 το σχολείο δεν λεγόταν πλέον Τεχνικό, αλλά «Ζάννειο Πειραματικό Γυμνάσιο/Λύκειο».
Τότε μεταφέρθηκαν και οι τρόφιμοι του ορφανοτροφείου στην Εκάλη, οπότε στον Πειραιά έχουμε μόνο υπηρεσίες της διοίκησής του.
Στα τέλη του 1981 βλέπουμε την ονομασία «Ζάννειος Πρότυπος Σχολή» ή μετά την επικράτηση της δημοτικής «Ζάννειος Πρότυπη Σχολή». Επίσημα όμως εξακολουθούσε να λέγεται «Ζάννειο Πειραματικό Γυμνάσιο/Λύκειο».
 Η πρόταση στα 1984 να αφαιρεθεί η λέξη «Ζάννειο» από την ονομασία του σχολείου απορρίφτηκε. Στα 1985 η Τεχνική Σχολή που στεγαζόταν τα απογεύματα στο Ζάννειο, ενταγμένη στο Κ.Ε.Τ.Ε., ονομάστηκε 2^η Τ.Ε.Σ. Πειραιά. Στα 2000 έως 2009 είχαμε το «Ζάννειο Ενιαίο Πειραματικό Λύκειο». 
Από το σχολικό έτος 2011/2012 το «Ζάννειο Πειραματικό Λύκειο» ονομάστηκε «Ζάννειο Πρότυπο Πειραματικό Γενικό Λύκειο Πειραιά» και από το 2015 τα δύο τμήματα κανονικά σε «Ζάννειο Πειραματικό Γυμνάσιο» - «Ζάννειο Πειραματικό Λύκειο».
Στα 2016 κυκλοφόρησε το ενδιαφέρον βιβλίο του Κωνσταντίνου Μπέλση: Ένα ιστορικό σχολείο του Πειραιά «αποκαλύπτεται». Ζάννειο. 1956 - 1986. Τα πρώτα 30 χρόνια. (Έρευνα βασισμένη σε αδημοσίευτο αρχειακό υλικό) από τις Εκδόσεις Παπαζήση. Στην σελίδα 73 αναφέρει ότι σύμφωνα με το Ημερολόγιο του σχολείου στην συνεδρίαση των καθηγητών της 6.5.1957 αποφασίστηκε να παρουσιάσουν επίσημα τις δράσεις τους: «Μετά το πέρας της σχολικής χρονιάς οι καθηγητές του Γυμνασίου επρόκειτο να παρουσιάσουν στις 12 Ιουνίου 1957 δείγματα της δουλειάς τους σε έκθεση που θα πραγματοποιόταν στις εγκαταστάσεις του Ορφανοτροφείου στην Εκάλη». Ειδικά το Ημερολόγιο αναφέρει: «Η καθηγήτρια των Νέων Ελληνικών θα παρουσιάση τετράδια εκθέσεων, ποιήματα και περιοδικόν της Τάξεως».

Τα Νέα Ελληνικά μας, το σχολικό περιοδικό της Α΄ τάξης του Ζαννείου Επαγγελματικού Γυμνασίου στον Πειραιά του 1957.   

 

Ένα από τα αντίτυπα του αναφερόμενου περιοδικού βρίσκεται στην συλλογή μου.
Τιτλοφορείται: Ζάννειον Επαγγελματικόν Γυμνάσιον. Τάξις Α΄. # Τα Νέα Ελληνικά μας. Πειραιεύς. 1957. Διαστάσεις των εσωτερικών σελίδων: 30,5Χ24,5. Συνολικά 29 φύλλα (φωτοτυπίες) δακτυλογραφημένα ή γραμμένα από την μια πλευρά, δεμένα με λευκή κορδέλα σε χαρτονένιο εξώφυλλο. Στον κολοφώνα διαβάζουμε: Η σύνταξις η εκτύπωσις εις το «τυπογραφείον της τάξεως». Η δακτυλογράφησις και το δέσιμον των Νέων Ελληνικών μας έγινε υπό των μαθητών του Ζαννείου Επαγγελματικού Γυμνασίου.
Περιέχει 22 θέματα, μικρές εκθέσεις και ποιήματα των μαθητών.
Το εξώφυλλο έχει σχεδιάσει ο Γεώργιος Λειβαδάρος του Αποστόλου. [Ναύτης, θάλασσα, καράβια]
Πρώτο φύλλο κενό.
Φύλλο 2. Περιεχόμενα.
Φύλλο 3. ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΑΣ. Λιακόπουλος Χρήστος και Γιαπιτζόγλου Χαράλαμπος.
Το Σχολείο μας στεγάζεται εις το Ζάννειον Ορφανοτροφείον Πειραιώς και ονομάζεται ΖΑΝΝΕΙΟΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΝ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟΝ ΓΥΜΝΑΣΙΟΝ. Ιδρύθη το Φθινόπωρο του 1956 και ετίμησαν τα εγκαίνιά του δια της παρουσίας των πολλοί Υπουργοί και επίσημοι.
Το Σχολείο μας δεν είναι όπως τα άλλα σχολεία αλλά κάτι περισσότερο. Είναι επαγγελματικό Γυμνάσιο και έχει σκοπό να μας κατευθύνη προς τα πρακτικά επαγγέλματα. Μαθηταί εις αυτό είναι 33 παιδιά του Ορφανοτροφείου. Έχει δε την καλήν τύχη να ευρίσκεται υπό την επίβλεψη της Τεχνικού Συμβούλου του Υπουργείου Παιδείας κ. Ν. Αντωνακάκη. Το Σχολείο μας εσωτερικώς και εξωτερικώς είναι πολύ περιποιημένο. Η αίθουσά μας εις την οποία κάνουμε μάθημα είναι ωραία και καθαρή. Κάθε παιδί έχει και το θρανίο του το οποίο προσπαθεί να διατηρή καθαρό.
Οι καθηγηταί είναι όλοι πρόθυμοι και προσπαθούν να διδάξουν το μάθημα όσο το δυνατόν πιο κατανοητό. Τα μαθήματα διδάσκονται τις πρωϊνές ώρες από τις 3,30 έως τις 5 καταγινόμαστε με τη χειροτεχνία εις τα διάφορα εργαστήρια του Ιδρύματος. Το βράδυ μελετούμε τα μαθήματα της επομένης ημέρας.
Μετά από το δείπνο μας πηγαίνουμε στο θάλαμο και συγκεντρωνόμαστε σε δυο κρεββάτια και κρίνουμε τα διάφορα σφάλματα και παραπτώματά μας. Έτσι σιγά- σιγά πλησιάζουμε κοντά στο Χ ρ ι σ τ ό. Ημέρα με την ημέρα πλουτίζουμε τις γνώσεις μας. Η πρόοδός μας είναι ολοφάνερη και μπορούμε να βλέπουμε μπροστά μας με σιγουριά το μέλλον μας.        
Φύλλο 4. ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΜΑΣ. Λειβαδάρος Γιώργος. [Ποίημα]
Φύλλο 5. ΠΑΙΔΙΑ ΧΩΡΙΣ ΓΟΝΕΙΣ. Σαμελαρίδης Κωνσταντίνος. [Διήγημα. Ο μαθητής ήλθε με μεταγραφή από το Γυμνάσιο Μοσχάτου]
Φύλλο 6. ΕΛΛΑΔΑ. Γιαννόπουλος Ιωάννης. [Ποίημα]
Φύλλο 7. ΤΟ ΕΚΚΛΗΣΑΚΙ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ. Τσαπέλας Θεοδόσιος. [Περιγραφή]
Φύλλο 8. ΤΟ ΜΑΖΩΜΑ ΤΗΣ ΕΛΙΑΣ. Ντενέζος Ευθύμιος. [Υπογράφει: Μαθητής Γ΄ Τάξεως Επ. Γυμνασίου. Περιγραφή]
Φύλλο 9. ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΞΕΝΙΤΕΜΕΝΟΥ. Σταυρίδης Χρήστος. [Ποίημα]
Φύλλα 10/11. ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑ. Βόμβας Αναστάσιος. [Διήγημα]
Φύλλο 12. Ο ΠΑΠΠΟΥΣ. Κουτσουπάκης Ιωάννης. [Ποίημα]
Φύλλα 13/14. Ο Καπετάν Καλόγερος. [Σκέτς]        
Φύλλο 15. ΑΝΟΙΞΙΣ. Πελεκούδης Λουκάς. [Περιγραφή]
Φύλλο 16. Η άνοιξις. Πελεκούδης Λουκάς. [Ποίημα]
Φύλλο 17. ΗΛΘΕ Η ΑΝΟΙΞΙΣ. Τσατσαράγκος Παρασκευάς. [Ποίημα]
Φύλλο 18. Άνοιξις. Σταυρίδης Χρήστος. [Ποίημα]
Φύλλο 19. ΕΚΔΡΟΜΗ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΑΡΝΗΘΑ. Καφετζόπουλος Βασίλειος. [Περιγραφή]
Φύλλα 20/21. Ο Κολοκοτρώνης Μέλος της Φιλικής Εταιρείας. Ντενέζος Ευθύμιος. [Υπογράφει : Μαθ. Ε. ΝΤΕΝΕΖΟΣ Γ΄ Γυμνασίου. Σκέτς]        
Φύλλο 22. Ο ΤΡΥΓΟΣ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ. Δερμάνης Ευθύμιος. [Περιγραφή]
Φύλλο 23. ΒΡΑΤΣΕΡΑ. Μαυρομάτης Αντώνιος. [Σχέδιον]
Φύλλο 24, δακτυλογραφημένο και στην πίσω πλευρά του. ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΤΗΝ ΣΕΛΗΝΗ [Παραμύθι της Τεχνικής Εποχής, του μαθητού Πήλικα Χρήστου]
Φύλλα 25/26. ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΠΑΠΠΟΥ. Γιαννόπουλος Ιωάννης. [Μαθ. Γ΄ τάξεως Γυμνασίου. Περιγραφή]
Φύλλο 27. ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΔΡΑ. Βενάρδος Κωνσταντίνος [Μαθητής που μεταγράφηκε από το Γ΄ Γυμνάσιο Πειραιά. Περιγραφή]
Φύλλο 28. ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ. Παπαμακάριος Γεώργιος. [Ποίημα]
Έφθασε το καλοκαίρι
και όλη η φύσις θα χαρή
και προπάντων τα παιδάκια
που ήσαν μήνες φυλακή.

Πάνε πια οι αγωνίες
οι βαθμοί κι’ οι εξετάσεις
τα παιχνίδια θα χαρούμε
του βουνού και της θαλάσσης.
Τα κείμενα είναι απλά, γεμάτα παιδική αθωότητα, δεν αποζητούν λογοτεχνική αναγνώριση.

 

                                                 Το οπισθόφυλλο του σχολικού περιοδικού του 1957.   

 

Το εξώφυλλο βιβλίου του Ζαννείου Ορφανοτροφείου αναφερόμενο στο ιστορικό και στην δράση του Ζαννείου Επαγγελματικού Γυμνασίου στα πρώτα χρόνια ίδρυσής του. «Υπό την υψηλήν προστασίαν της Α. Β. Υ. του Διαδόχου. Ζάννειον Ορφανοτροφείον Αρρένων Πειραιώς - Εκάλης. Έτος ιδρύσεως 1874. Σύντομον ιστορικόν - Έκθεσις λειτουργίας - Περίληψις πεπραγμένων. 1960». Διαστάσεις 28,2Χ20,9 σε 26 πολυγραφημένα φύλλα. Βρίσκεται στην συλλογή μου.